Σήμερα πλέον πολλά στοιχεία είναι διαθέσιμα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση του τι ακριβώς έγινε με αυτό που ονομάζεται "ελληνική κρίση". Ξεκίνησα λοιπόν να τα συλλέγω, δυστυχώς όχι από την αρχή, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι κάποιες αναντιστοιχίες μεταξύ της αφήγησης σε real time και της αφήγησης σε μεταγενέστερο χρόνο. Τα καταγράφω λοιπόν εδώ και ζητώ τη βοήθεια σας για να τα συμπληρώσω και να τα εμπλουτίσω με περισσότερα στοιχεία. Σας παρακαλώ λοιπόν, όσοι έχετε καταγεγραμμένα στοιχεία σχετικά με γεγονότα της περιόδου 2010 μέχρι σήμερα, ενημερώστε σχετικά στα σχόλια της παρούσας και, ει δυνατόν, υποδείξτε και σύνδεσμο τεκμηρίωσης.
-----------------------------------------------
1. Είναι πλέον ομολογημένο, ρητά και σιωπηρά, ότι η Ελλάδα δανείστηκε ιλλιγγιώδη ποσά μεταξύ των ετών 2004 έως 2009. Αναλυτικά στοιχεία εδώ. Το 2009 συγκεκριμένα, τα ποσά ξεπέρασαν κατά τι τα ποσά του 2004 και πλησίασαν (κατά μερικές δεκάδες δις) τα ποσά του 2010, που περιλαμβάνει το δάνειο του πρώτου μνημονίου.
2. Η Eurostat, ήδη από το 2004, έχει αμφιβολίες για την εκυρότητα και την αξιοπιστία των στατιστικών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Μάλιστα έχει αποστείλει αντιπροσωπείες στην Αθήνα για να βελτιώσουν την αξιοπιστία των στατιστικών στοιείων.
Τον Ιανουάριο 2010 εκδίδει αυτό το έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για παραποίηση των στατιστικών στοιχείων και πολιτική χειραγώγηση τους.
Το Φεβρουάριο 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Α. Παπανδρέου ομολογεί ότι τα στατιστικά στοιχεία είναι παραποιημένα, με αποτέλεσμα το έλλειμα να φτάσει περίπου το 12%, από το 8% περίπου που είχε δηλωθεί. Τον Απρίλιο 2010 δε, το έλλειμα φέρεται να έχει ανέλθει ήδη στο 13,6%, ενώ η τελική αποτίμηση του από τη Eurostat το ανεβάζει στο 15,7%. Όλα τα παραπάνω αναλυτικά εδώ και με παραπομπές.
3. Κάπως έτσι, οι λεγόμενες αγορές αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες για το αξιόχρεο της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να εκτοξευθούν τα επιτόκια δανεισμού και να καταστεί αδύνατο η Ελλάδα να δανειστεί χρήματα από αυτές. Φτάνουμε λοιπόν στον Απρίλιο 2010, οπότε ο τότε πρωθυπουργός, στις 23.04.2010 από το Καστελόριζο, ανακοινώνει την ένταξη της Ελλάδας σε ένα μηχανισμό "σωτηρίας", ήτοι δανειοδότησης, που απαρτίζεται από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ή αλλιώς πρώτο Μνημόνιο (εδώ), το οποίο ουσιαστικά αποτελείται από μια δανειακή σύμβαση και μια συμφωνία λήψης μέτρων.
4. Το 2010, οι δανειστές της Ελλάδας, ήτοι αυτοί που είχαν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού κράτος, δανείζοντας δηλαδή λεφτά στο κράτος, ήταν, κατά πλειονότητα, τράπεζες και μάλιστα ευρωπαϊκές. Εδώ μια πρόχειρη σχηματική ανάλυση (αν θέλετε ακολουθείστε τις παραπομπές, για αναλυτικότερες πληροφορίες) και εδώ σχετικό δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται στοιχεία της Bank for
International Settlements.
5. Το Οκτώβριο 2011 συμφωνείται και το Φεβρουάριο, Μάρτιο 2012, ολοκληρώνεται το PSI, το οποίο ουσιαστικά συνίσταται στη χρονική μετακύλιση του χρέους που διακρατούν ιδιώτες δανειστές, με παράλληλη μείωση της ονομαστικής αξίας του. Με απλά λόγια, προτάθηκε στους ιδιώτες δανειστές να ανταλλάξουν τα ομόλογα που διακρατούσαν με άλλα που θα έληγαν μεταγενέστερα, αποδεχόμενοι μείωση της ονομαστικής αξίας τους περί το 50%.
Το περίεργο του PSI είναι ο διαφημιζόμενος προαιρετικός χαρακτήρας της συμμετοχής των ιδιωτών, που καθίσταται όμως υποχρεωτικός εάν επιτευχθεί συγκεκριμένο ποσοστό συμμετοχής. Τα τελικά αποτελέσμα του PSI και το ποσοστό συμμετοχής αναλυτικά εδώ.
Μεταξύ των ιδιωτών δανειστών που διακρατούσαν ομόλογα, ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας, με τα σχετικά ποσά να αφορούν στα αποθεματικά, τα οποία αναγκαστικά, ήτοι εκ του νόμου, τοποθετούνται στην ΤτΕ, η οποία ως διαχειριστικό όργανο τα τοποθετεί σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Τα ομόλογα που είχαν αποκτηθεί με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων συμμετείχαν στο PSI, με αντίστοιχη απώλεια για κάθε ασφαλιστικό ταμείο, λόγω της μείωσης της ονομαστικής αξίας τους (εδώ και εδώ πληροφορίες).
6. Τον Ιούλιο 2011, έρχεται το δεύτερο Μνημόνιο (εδώ).
Η εξέλιξη του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, από το 2006 μέχρι το 2014, εδώ
7. Τα χρήματα που έλαβε η Ελλάδα, από τις δανειακές συμβάσεις του πρώτου και δεύτερου Μνημονίου, διοχετεύθηκαν ως εξής (πληροφορίες από εδώ) :
