Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Σήμερα είναι μια σπουδαία ημέρα...

1. Όπως κάθε σοβαρό ιστολόγιο που σέβεται τον εαυτό, έτσι και το δικό μου, σήμερα, δεν μπορεί να παραλείψει να δημοσιεύσει σχετική ανάρτηση, ενόψει της σπουδαιότητας της ημέρας. 

Αν κάποιοι από εσάς αναρωτιούνται τι ακριβώς είναι / έχει συμβεί κλπ σήμερα και για το λόγο αυτό είναι μια σημαντική ημέρα, θεωρώ περιττό να σας αναφέρω ότι ζείτε εκτός χωροχρόνου και κατά πάσα πιθανότητα σε άλλο σύμπαν. Όσοι από εσάς, όμως, έχετε πιάσει με τη μια που το πάω, θεωρώ χρέος μου να σας υποδείξω ότι είστε εντελώς διεστραμμένα μυαλά, αλλά προσωπικά μου αρέσει το τρόπος που σκέφτεστε!

Προκειμένου λοιπόν να μην παρατείνω την αγωνία σας στην αποκάλυψη της πραγματικής προσωπικότητας σας, παραχρήμα, άμεσα και ευθέως σας δηλώνω ότι σήμερα είναι μια μεγάλη ημέρα για τη Δημοκρατία, διότι ο Πρωθυπουργός μας θα μας απευθύνει λόγο, διακαναλικό και, για όσους έχετε ήδη προμηθευτεί τον αποκωδικοποιητή, ψηφιακό και στερεοφωνικό και dolby surround και πολλά άλλα ακόμη που δεν θα κατέχω επαρκώς. Έτσι λοιπόν, αν με τις μέχρι σήμερα "πρωτοβουλίες" της κυβερνήσεως δεν την έχετε ακούσει ή δεν έχετε εμπεδώσει το νόημα, σήμερα αγαπητοί συμπολίτες  μου, θα μας τα εξηγήσει όλα ο Πρωθυπουργός.

Φυσικά, από μια τέτοια γιορτή της Δημοκρατίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν πολύτιμοι και εξέχοντες υπηρέτες της, λειτουργοί για την ακριβεία, όπως είναι οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι θα συνδράμουν τον Πρωθυπουργό στο δύσκολο έργο του. Εξέχουσες μορφές, ήτοι οι συνήθεις ύποπτοι τηλεοπτικών παραθύρων και τηλεκατευθυνόμενης δημοσιογραφίας, θα είναι σήμερα στο πλευρό του Πρωθυπουργό μας, και εν τέλει στο δικό μας, διότι, ως γνωστόν, όλα γίνονται για εμάς και για το καλό μας. 

[συνειρμός : κάποτε μας έλεγαν και λέγαμε και εμείς με τη σειρά μας πως κάθε εξουσία πηγάζει από το λαό και υπέρ του λαού...]

Προσωπικά, θα επιλέξω την παρακολούθηση της διακαναλικής (πολύ μου αρέσει αυτό το επίθετο, μου βγάζει μια ομοψυχία, κατ' αναλογία του διακομματικής - ή μήπως διακοσμητικής;) μετά συνοδείας σουβλακίων και μπύρας. Είναι γνωστό τοις πάσι, άλλωστε, ότι δεν είμαι υπόδειγμα πολίτη της σημερινής κληρονομικής δημοκρατίας και τείνω να ασεβώ προς θεσμούς και θέσφατα. Για το λόγο αυτό, η σημερινή - διακαναλική - συνέντευξη/μονόλογος/διάλογος για κλάμματα του Πρωθυπουργού, μου δίνει την αίσθηση ενός πρόσφατου ποδοαφαιρικού αγώνα, εκείνου του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα, πριν από τον οποίο όλοι οι βάζελοι ελπίζαμε σε ένα θαύμα που θα απέτρεπε τη διαπόμπευση της ομάδας μας, κατά τη διάρκεια του δαγκώναμε τα νύχια μας και τολμήσαμε να πιστέψουμε στο θαύμα και μετά το τέλος του ξυπνήσαμε από την ομαδική παράκρουση πονεμένοι, σε διάφορα σημεία του σώματος μας. Το αυτό ΔΕΝ εύχομαι δια υμάς.

2. Έχοντας κάνει λοιπόν το καθήκον μου προς την τηλεοπτική δημοκρατία μας, εξευτελίζοντας στο μέτρο του δυνατού την επερχόμενη συνέντευξη του Πρωθυπουργού, μπορώ τώρα να περάσω, με ήσυχη τη συνείδηση μου, στο θέμα της σημερινής ανάρτησης (γιατί τόση ώρα λέγαμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα).

Χθες το βράδυ λοιπόν, παρακολούθησα την εκπομπή Πρωταγωνιστές του Θεοδωράκη και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες πληροφορίες που μου έκαναν εντύπωση.

α. Ο Ψαριανός κατάφερε μέσα σε εξήντα δευτερόλεπτα (δλδ μέσα σε δύο απαντήσεις, καθόσον κάθε απάντηση διαρκούσε μέχρι τριάντα δευτερόλεπτα) να αναιρέσει τον εαυτό του,  τουλάχιστον τρις, λέγοντας ότι κάποιοι κλάδοι δεν θα έπρεπε να απεργούν (π.χ. εκπαιδευτικοί, ξεναγοί), αλλά ότι η θέση του - και κατ' επέκταση του (απο)κόμματος του - είναι ότι δεν θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά χωρίς να κλείνουν οι δρόμοι, πρακτική με την οποία δεν είναι σύμφωνος. Αν και εσείς δεν καταλάβατε τι θέλει να πει ο ποιητής, χαίρομαι διότι δεν είμαι η μόνη χαζή. Αν πάλι καταλάβατε, παρακαλώ ενημερώσετε με, διότι δεν το έχω το νόημα.

β. Ανακάλυψα ότι λειτουργεί φροντιστήριο στην Αθήνα, στο οποίο τα παιδιά - πρώτης - σχολικής  ηλικίας διδάσκονται αρχαία ελληνικά, υπό την έννοια και προοπτική της διδασκαλίας τους ως γλώσσας. Πως δλδ κάποιοι στέλνουν τα παιδιά τους να μάθουν  να μιλούν αγγλικά. Ε, κάποιοι άλλοι στέλνουν τα παιδιά τους να μάθουν να μιλούν αρχαία ελληνικά... Φυσικά, από αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει το παιδί του Αδ-όνειδος (η ορθογραφία είναι σωστή...).

γ. Και μιας και αναφερθήκαμε στον εκλεγμένο εκπρόσωπο μας, αξίζει, πιστεύω, να αναφερθεί ότι στο στιγμιότυπο που  εισέρχονταν στο γραφείο του Προέδρου (ε, όχι και ποιου Προέδρου) τον άκουσα να λέει - γελώντας - ότι πιστεύει πραγματικά ότι αυτός ο άνθρωπος - σ.σ. ο Πρόεδρος - πρέπει μια ημέρα να κυβερνήσει την Ελλάδα. Προσωπικά, δεν γέλασα... Ακόμη και σαν αστείο το βρίσκω ανατριχιαστικό. Υποθέτω πάντως ότι εννοεί ότι πρέπει να κυβερνήσει - ο Πρόεδρος πάντα - μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, διότι χθες ο Άδωνις (τρομάρα του, που λέγεται και Άδωνις) προφήτευσε ότι σε είκοσι χρόνια, η Ελλάδα θα έχει Αλβανό πρωθυπουργό.

δ. Με το συνδυασμό του Κικίλια, κατεβαίνει υποψήφια φερέλπιδα νεαρή - πρωτοετής φοιτήτρια του Οικονομικού της Νομικής - η οποία δεν ήξερε σε τι αντιστοιχούν τα αρχικά ΜΚΟ.

ε. Κι αν όλα τα παραπάνω δεν κατάφεραν να ταράξουν συθέμελα το νευρικό σας σύστημα, σας φυλάω το καλύτερο για το τέλος. Μιας και ο Μάρτης δεν λείπει ποτέ από τη Σαρακοστή, έτσι δεν έλειψε χθες και η Μανωλίδου, η οποία ρώτησε τον σύζυγο της τι ώρα θα επιστρέψει στο σπίτι το βράδυ, και μετά την απάντηση του, έσπευσε να του επιστήσει την προσοχή στο γεγονός ότι δεν πρέπει να καθυστερήσει περαιτέρω, διότι το βράδυ έχει Μaster Chef.

Κατόπιν αυτού, υποβάλλω θερμή παράκληση στον κο Γεωργιάδη, αν και οπότε τεθεί σε ψηφοφορία, να ψηφίσει υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης των μαλακών - τουλάχιστον, αν και κατά τη γνώμη μου δεν αρκούν - ναρκωτικών, διότι για κάποιους συμπολίτες του είναι ο μόνος τρόπος για να αντέξουν - μεταξύ πολλών άλλων - αυτόν και την ερίτιμο συμβία του...

Τρίτη 26.10.2010 : δεν φαντάζομαι να περιμένετε update ή ακόμη χειρότερα άλλη ανάρτηση για το σχολιασμό των λεγομένων του Πρωθυπουργού κατά τη διακαναλική συνέντευξη. Είπαμε, οι αντοχές έχουν τα όρια τους, τα οποία είναι πολύ στενά χωρίς τη χρήση ψυχότροπων ουσιών.

GatheRate

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Game over

Πριν από δύο εβδομάδες, είχα ετοιμάσει "κοινωνικοπολιτική ανάλυση" - σεντόνι, που έδινε άλλη διάσταση στην έννοια υπέρδιπλο.

Στο ενδιάμεσο έχει γράψει άλλες δύο αναρτήσεις, η μια σε σχέση με τη νομοσχέδιο για τις ίσες ευκαιρίες των δύο φύλων και η άλλη για την ενδοκομματική σύρραξη στη ΝΔ.

Όπως όμως θα έχετε ήδη καταλάβει, κανένα από τα παραπάνω δεν έχει δημοσιευθεί και πιθανότατα κανένα δεν θα δημοσιευθεί, όπως και τόσα άλλα, στη σύντομη ιστορία αυτού του ιστολογίου. 

Ήρθε λοιπόν η ώρα να το ομολογήσω και να το παραδεχτώ πρωτίστως στον εαυτό μου. Έχω απογοητευθεί και με έχει καταβάλει η αίσθηση της ματαιότητας. Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλοι οι ίδιοι μένουν.

Στην κοινωνία μας συντελούνται κοσμοϊστορικές  αλλαγές, τέτοιου μεγέθους κατά τη δική μου αντίληψη, που έφτασα να πω για πρώτη φορά ότι χαίρομαι που πέθανε πριν λίγα χρόνια ο πατέρας μου για να μην δει τα παιδιά του να ζουν όλα όσα εκείνος προσπάθησε να μην ζήσουν. Οι αλλαγές όμως αυτές δεν έρχονται ως συνέπεια ή αποτέλεσμα της δικής μας αλλαγής, δηλαδή της αλλαγής των πολιτών, οπότε θα μπορούσε κανείς να ελπίζει ότι είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Αντίθετα, μας επιβάλλονται, ενώ εμείς παραμένουμε παθητικοί δέκτες και παρατηρητές. Τόσο παθητικοί που το όλο σκηνικό έχει αρχίσει να μοιάζει με εξωσωματική εμπειρία. Μια κοινωνία κλινικά νεκρή, στο σώμα της οποίας κάποιοι φοιτητές ιατρικής κάνουν μάθημα ανατομίας, χωρίς καν να ακούν μερικά σκόρπια, εδώ και εκεί, κύτταρα που φωνάζουν και προσπαθούν να μείνουν και να δηλώσουν ζωντανά. 

Δεν υπάρχει καμία ελπίδα να αλλάξει κάτι, να διορθωθεί κάτι, διότι κανείς τελικά δεν ενδιαφέρεται, ούτε για την αλλαγή, ούτε για τη διόρθωση. Όσα "κύτταρα" αυτής της κοινωνίας ακόμη προσπαθούν, αργά ή γρήγορα, είτε θα απογοητευθούν, είτε θα συνεχίσουν μέχρι την ώρα της ταφής να φωνάζουν, αλλά στο δια ταύτα θα ακολουθήσουν το σώμα, στην τελευταία κατοικία του. 

Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να ανοίγει το μπλογκ κάποιων από εσάς για να διαβάσει πέντε γραμμές και να πάρει θάρρος. Έχω περάσει κάμποσες ώρες, χωμένη ανάμεσα στις ειδήσεις, στις σκέψεις και στα λεγόμενα σας, προσπαθώντας να με πείσω ότι εφόσον υπάρχουν αυτά τα ζωντανά κύτταρα, τίποτα δεν έχει κριθεί, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Αλλά μάλλον αυταπατώμαι. Εκεί έξω υπάρχουν τόσοι πολλοί που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει, τι γίνεται και τι πρόκειται να γίνει και συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Εκεί έξω υπάρχουν τόσοι πολλοί που ακόμη εκστασιάζονται με καθρεφτάκια, χάντρες και χαϊμαλιά. Εκεί έξω υπάρχουν τόσοι πολλοί που δεν μπορούν (ή έστω δεν θέλουν) να αντιληφθούν το δούλεμα που μας ρίχνουν καθημερινά οι εθνικοί  - αιμομίκτες - πατέρες μας. Εκεί έξω υπάρουν τόσοι πολλοί που αγνοούν το 99% αυτών που συμβαίνουν καθημερινά, αλλά γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια για το τελευταίο ξέκωλο που άνοιξε κρεοπωλείο πουλώντας το κορμί του. Τόσοι πολλοί που η αριθμητική υπεροχή τους είναι τρομακτική και η έκβαση της μάχης προκαθορισμένη.

Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. 
Game over.

GatheRate

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Η αντίδραση και η μαγική σφαίρα

Δηλώσεις Στάινμπρουκ.
Δηλώσεις Γιούνκερ.
Κοινή συνισταμένη : Όλοι γνώριζαν. Και σε αυτό το "'Ολοι" χωρούν και οι εγχώριοι και οι "εξωτικοί".

Τι μαθαίνουμε όμως εμείς από τα παραπάνω;

1. Ο πρωθυπουργός μας, εκτός από καλά αγγλικά, έχει αλάνθαστο "κληρονομικό χάρισμα" το οποίο του είχε ήδη διαμηνύσει ότι θα γίνονταν εκλογές (και φυσικά όχι στη λήξη της θητείας της προηγούμενης  κυβέρνησης). Παρά όμως αυτές τις μεταφυσικές ικανότητες του, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι όλα όσα κατά καιρούς του "σφύριζαν" διάφοροι, όπως ο Στάινμπρουκ, σήμαιναν ότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Η άλλη εκδοχή, φυσικά, είναι ότι γνώριζε πολύ καλά ότι λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που έπρεπε κατ' ανάγκη να το μάθουμε εμείς, οι υπόλοιποι, πριν από τις εκλογές. 
2. Μετά την εσωκομματική παράδοση δαχτυλιδιών, η "κραταιά" "δημοκρατία" μας γνώρισε και την υπερκομματική παράδοση της εξουσίας. Υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει πλέον ότι ο Καραμανλής ουσιαστικά παρέδωσε τη διακυβέρνηση της χώρας στον ΓΑΠ; Υπάρχει κανείς που πιστεύει πλέον ότι οι δηλώσεις του ΓΑΠ περί εντατικής, Τιτανικού, όπλων στο τραπέζι και λοιπές απερίγραπτες μαλακίες δεν ήταν μεθοδευμένο σχέδιο; 
3. Οι φίλοι, οι Ευρω-πέη, αποδεικνύεται ότι είναι φίλοι μας με το αζημίωτο. Ειδικά, εκείνος ο αντιπαθέστατος κομπλεξικός Σαρκοζύ, τώρα φαίνεται για ποιον λόγο ακριβώς "αγωνίζονταν" για τη στήριξη της Ελλάδας. Βέβαια, και οι ξυνίλες της κας Μέρκελ, πλέον αντιλαμβανόμαστε τι ρόλο έπαιξαν στο θέατρο που στήθηκε γύρω από το .. κρεβάτι της εντατικής. Για τους υπόλοιπους λόγους που εξηγούν τη στάση Σαρκοζύ και Μέρκελ, παρακαλώ δείτε εδώ.

Αυτά όμως μάθαμε; Αυτά έπρεπε να τα ξέρουμε πολύ καιρό πριν...

Προσωπικά, θα ήθελα να μάθω ΓΙΑΤΙ ο κος Στάινμπρουκ και ο κος Γιούκνερ, έλυσαν τη σιωπή τους τώρα; Τους πνίγει το δίκιο; Ή μήπως βλέπουμε το δεύτερο μέρος της ίδιας παράστασης και θα το διαπιστώσουμε, μετά πάροδο άλλων 10 μηνών; Δυσκοελύομαι να αποδεχθώ ότι μαθαίνουμε σήμερα κάτι που δεν θέλουν να μάθουμε και το οποίο δεν είχαμε μάθει π.χ. 6 μήνες νωρίτερα.

Παλαιότερα είχα αναφέρει εδώ ότι  θα διεξαχθούν εκλογές τον Οκτώβριο. ΟΚ, μάλλον με γέλασε η μαγική σφαίρα μου, ως προς το χρόνο, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα γίνουν σύντομα βουλευτικές εκλογές και μάλιστα χωρίς την ανάδειξη αυτοδύναμης κυβέρνησης. Οι δηλώσεις των παραπάνω εντείνουν την παραπάνω πεποίθηση μου, κυρίως διότι, μετά τις βραβεύσεις και τα συγχαρητήρια στον ΓΑΠ για την επιτυχή α' φάση αφαίμαξης του ελληνικού λαού, έρχονται να τον ξεβρακώσουν. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο ΓΑΠ προβάλλει οποιαδήποτε αντίσταση στις υποδείξεις και διαταγές τους και θέλουν να του υπενθυμίσουν ποιος είναι το αφεντικό. Και όπως θα έπρεπε να μέχρι τώρα να έχουμε διδαχθεί, τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα απλώς προλειαίνουν το έδαφος για κάτι που έπεται. Κατά τη γνώμη μου αυτό που έπεται είναι η διενέργεια εκλογών και πρέπει να "ντυθεί" με τις απαραίτητες δικαιολογίες, μια δε εξ αυτών είναι και η "αναγκαιότητα". 

Για να είμαι ειλικρινής πάντως, η σφαίρα μου θολώνει λιγάκι με εκείνες τις εξαγγελίες και ευαγγελισμούς του Σαμαρά ότι θα μειώσει το έλλειμμα σε 18 μήνες. Μου θυμίζει λίγο ΓΑΠ πριν τις εκλογές και το "Λεφτά υπάρχουν". Από την άλλη πλευρά, οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν αρχίσει ακόμη να παίζουν το ρεφραίν του "καταλληλότερου" για να υποθέσω ότι πάμε αργά σε αλλαγή φρουράς. Για να μην αναφέρω ότι τυχόν αλλαγή φρουράς, στην παρούσα φάση, δεν θα βοηθούσε στο να "καταπιούμε" το επελαύνον αγγούριον καλύτερα και πιο ήσυχα, όπως έγινε στην περίπτωση του ΓΑΠ. Κάπως έτσι λοιπόν, υπολογίζω ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία, και η ευθύνη της σωτηρίας της χώρας ΜΕΤΑ την επίσημη χρεωκοπία θα πέσει στους ώμους συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Άλλωστε προς το παρόν το ΠΑΣΟΚ έχει και τα δεκανίκια της Ντόρας και του Κουβέλη, για να συνεχίσει να σέρνει τη χώρα στον κατήφορο, τα οποία όμως είναι αμφίβολο ότι θα αντέξουν για πολύ ακόμη  και σίγουρα δεν παρέχουν τη "συναίνεση" που απαιτείται. 

Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι ο ελληνικός λαός έχει επιδείξει μια μάλλον απροσδόκητη "καρτερικότητα" στα μέτρα. Με δεδομένο, δε, ότι η αντίδραση μας είναι μια σημαντική παράμετρος στην εξίσωση της διαχείρισης, υποθέτω ότι για όσο χρόνο παραμένουμε "στωικοί" και εν πολλοίς δεν αντιδρούμε, δεν θα παρίσταται χρεία αναπροσαρμογής της στρατηγικής διαχείρισης. Προληπτικά, πάντως, θα υπάρχουν ενέργειες, σαν τις παραπάνω δηλώσεις, ώστε, αν και όποτε παραστεί αναγκαίο, να ενεργοποιηθεί το σενάριο της διακομαματικής συναίνεσης, για τη συνέχιση της αφαίμαξης.

Ίσως τελικά η μαγική σφαίρα μου να θεώρησε περίπου ως δεδομένο ότι μερικά πράγματα δεν θα καθόμασταν να τα καπιούμε αμάσητα. Και εκεί κάπου έγινε το λάθος. 

GatheRate

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Ασυνεχής ροή κουλαμάρας

Γεγονός πανθομολογούμενο και ουδόλως αμφισβητήσιμο. Δεν σκαμπάζω από μαθηματικά. Αυτό όμως το δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, παρότι "ανατιμήθηκε" το έλλειμμα, δεν το έχω με τίποτα. Αφού τελικά, είμαστε μέσα περισσότερο από όσο έχουμε υπολογίσει, πως ακριβώς θα μας βγουν τα νουμεράκια, χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε. Με απλά λόγια, αφού βγάζω 100, ξοδεύω 90, και χρωστάω 13, αν διαθέσω όσα μου περισσεύουν για την αποπληρωμή των χρωστούμενων, τότε συνεχίζω να χρωστάω 3. Αν όμως βγάζω 100, ξοδεύω 90 και χρωστάω 15, τότε, αν διαθέσω όσα μου περισσεύουν για την αποπληρωμή των χρωστούμενων, συνεχίζω να χρωστάω 5. Αφού λοιπόν μετά θα χρωστάω περισσότερα, δλδ 5 αντί για 3 που νόμιζα / πίστευα / υπολόγιζα / προσευχόμουν / είδα στον καφέ - διαλέξτε - και με κυνηγάει ο τοκογλύφος να τον εξοφλήσω, αλλιώς μου έχει διαμηνύσει ότι θα με στείλει για ιαματικά λουτρά στη ... φορμόλη, πρέπει όχι μόνο να βρω τα 3, αλλά τα 5. Από που; Πάντως, χωρίς νέα μέτρα. ΟΚ, τότε ο μπαμπάς μου που έλεγε ότι δεν κόβει τα λεφτά από τον τοίχο, απλώς δεν το κατείχε το άθλημα!

Από την άλλη πλευρά, μετά το Ζητείται ελπίς του Σαμαράκη, το Υπάρχει ελπίδα του Σαμαρά. Εντάξει, αλλά εμείς δεν ψάχνουμε για ελπίδα, για τα λεφτά ψάχνουμε... Επειδή όμως νιώθω την αγωνία σου, πάρε κι άλλο ένα τσιτάτο, για την επόμενη ατραξιόν "Η ζωή είναι ωραία".

 Μερικές φορές, η πραγματικότητα ξεπερνάει τη - νοσηρή - φαντασία. Η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε αναθέσει σε επιτροπή να επεξεργαστεί το περιεχόμενο των βιβλίων τόσο της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας και να κάνει τις προτάσεις της !!! Και το Υπουργείο απάντησε ότι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει την ευθύνη των εκπαιδευτικών βιβλίων. Μήπως η Ιερά Σύνοδος θέλει να αναθέσει σε μια επιτροπή να ελέγξει τις φαρμακοκινητικές ιδιότητες των σκευσμάτων, που είναι στη λίστα φαρμάκων, διότι παρατηρώ μια αποχριστιανοποίηση, που έχει οδηγήσει το ποίμνιο στους γιατρούς, με αντίστοιχη μείωση των ευχελαίων... 
Και πριν προλάβουμε να καταπιούμε το παραπάνω, μας σέρβιραν το επόμενο πιάτο... Η εκκλησία έχει ενστάσεις για την κάρτα του πολίτη, λόγω των κινδύνων αλλοιώσεων και αλλοτριώσεων της πίστεως και της εθνικής και κοινωνικής ζωής (ζντουπ)!

«Μέχρι το τέλος του χρόνου η αγορά θα αλλάξει μορφή». Εγώ θα προσέθετα και χρώμα. Θα πάρει εκείνο το χλωμό, το πεθαμένο ντε. 

«Κάποιοι από μας διατηρούσαμε και τότε - διακριτικά φυσικά- τις επιφυλάξεις μας για την αξιοπιστία των στοιχείων και βλέπαμε ότι τα πράγματα στην πραγματική οικονομία ήταν πολύ χειρότερα από αυτά που παρουσιάζονταν τότε από την κυβέρνηση», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης μιλώντας στο ρ/σ Real fm.  Αυτή η διακριτικότητα, φαντάζομαι ότι οφείλεται στο γεγονός ότι η αδερφούλα μας συμμετείχε σε αυτές τις κυβερνήσεις και η αφεντιά μας ονειρευόταν ότι θα συμμετάσχει και αυτή. Αλλά, φευ, όνειρο καλοκαιρινής νυκτός. Και τώρα που έσφιξαν τα ζουμιά ΚΑΙ η αδελφούλα θέλει - όπως ανέκαθεν ήθελε - να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, πουφ, ανακαλύψαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ψιτ, παλικάρι, άστο, δεν πείθεις κανέναν.


Και αυτό που όλοι περιμέναμε : Ο κατάλογος με τους "εκλεκτούς" της Δημοκρατικής Αριστεράς. Επιτέλους, τώρα ξέρω ποιους ΔΕΝ πρόκειται να ψηφίσω...



Είναι απορίας άξιο, πως με κάτι τέτοια, διατηρούμε ακόμη σώας τα φρένας ... ή μήπως δεν τας διατηρούμεν;

GatheRate

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Je veux...

Όταν ήμουν πιτσιρίκα, έκανα γαλλικά επί έξι (6) συναπτά έτη. Έκτοτε τα σιχαίνομαι!
Σήμερα, όμως, θα σας παρουσιάσω έναν από τους λόγους που χαίρομαι που ξέρω γαλλικά.



Και επειδή ως γνωστόν είμαι κορίτσι από σπίτι, αποδεδειγμένα πλέον, με τα γαλλικά του, αλλά, όταν μεγάλωσα έγινα κορίτσι για το δρόμο, μπορώ σήμερα, με αίσθημα ευθύνης και υπερηφάνειας να πω, ότι μερικούς τους γράφω ΟΛΟΨΥΧΑ στα αρχίδια μου!

ΥΓ : Σήμερα μπορεί να είναι μια καλή ημέρα...

GatheRate

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Να γιατί δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα...

Σήμερα είχα την ατυχή ιδέα να χρησιμοποιήσω την εθνική οδό. Έπηξα κυριολεκτικά. 

Κάποια στιγμή βρέθηκα στην δεξιά λωρίδα, με τους γνωστούς Μαλάκες να με προσπερνούν από τη ΛΕΑ.  Εφάρμοσα λοιπόν την τακτική του "καβαλάω τη λωρίδα" προκειμένου να τους εμποδίσω. Δυστυχώς όμως οι προσπάθειες μου απέβαιναν άκαρπες, διότι η ΛΕΑ ήταν αρκετά φαρδιά ώστε να χωρούν τα επιβατικά οχήματα. Είχα αρχίσει να αποκαρδιώνομαι, ώσπου ξαφνικά που χαμογέλασε η τύχη. Στη ΛΕΑ κινούνταν ένα λεωφορείο των ΚΤΕΛ! Αυτό δεν χωρούσε με ΤΙΠΟΤΑ. Ο οδηγός  μου κόρναρε 3 ή 4 φορές και μετά είτε παραιτήθηκε, αναγνωρίζοντας το λάθος του, είτε το πήρε απόφαση ότι θα τον πάω καρότσι και απλώς συνέχισε να με βρίζει (τα ρέστα μου, στο δεύτερο).

Το αξιομνημόνευτο - και η αιτία αυτής της ανάρτησης - είναι ότι κάποια στιγμή έρχεται δίπλα μου (από αριστερά) ένα αυτοκίνητο και η οδηγός με ρωτάει - ίσως, κρίνοντας από το ύφος της,να μου ζήτησε τα ρέστα - γιατί δεν τον αφήνω να περάσει. Μετά το πρώτο σοκ (για την ακρίβεια εγκεφαλικό ήταν), της απάντησα ότι είναι παράνομο ένα όχημα να κινείται στη ΛΕΑ και ότι το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και εκείνη. 

Όταν λοιπόν, σου τη λένε επειδή απαιτείς σεβασμό σε κάποιους κανόνες, πιστεύει κανείς σοβαρά ότι υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα ;

GatheRate