Θα σε πάρω να φύγουμε

Εδώ και εβδομάδες, κυριολεκτικά βασανίζομαι από μια απορία : Γιατί μας δανείζουν χρήματα, έστω και με τοκογλυφικό επιτόκιο;

Η απάντηση, τελικά, ήρθε σαν αποκάλυψη, όταν πλέον άρχισα να κοιτάω το δάσος και όχι το δέντρο.  

Ποιό είναι το δάσος ; 

1. Όλες οι πράξεις έχουν κίνητρο. Κάπως έτσι οι "οικονομικές" πράξεις - δηλαδή οι σχετιζόμενες με το χρήμα εν γένει - πρέπει να έχουν ως κίνητρο τη δημιουργία - ή καλύτερα τη συσσώρευση - περισσότερου χρήματος, ήτοι κέρδους. 

2.  Ως κέρδος δεν νοείται μόνο ο απόλυτος αριθμός μίας αξίας που εισέρχεται, αλλά και ο απόλυτος αριθμός ίδιας αξίας που αποφεύγεται και εξέλθει. 

Μερικά δεδομένα προς χρήση :

1. Το μεγαλύτερο μέρος ελληνικών ομολόγων κατέχεται από γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Τυχόν κατάρρευση - ήτοι πτώχευση - του ελληνικού κράτος, θα καταπόντιζε μαζί και τις τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα. Εξίσου επώδυνες και καταστροφικές θα ήταν οι συνέπειες για τις τράπεζες, σε περίπτωση επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, αφού θα αναγκάζονταν να απορροφήσουν την όποια μείωση του.

[μικρή παρένθεση : η μετριοπαθής στάση του γερμανού υπουργού οικονομικών, που εξαρχής τασσόταν υπέρ της παροχής βοήθειας, καθώς και η "σθεναρή" υποστήριξη της βοήθειας υπέρ της Ελλάδος, από τη γαλλίδα υπουργό οικονομικών - η οποία όμως "τα πήρε" στο άκουσμα "επαναδιαπραγμάτευση χρέους" - εφόσον δεν εξηγούνται με το επιχείρημα "έχουν καλή καρδιά", εξηγούνται αλλιώς].

2. Οι δανειακές ανάγκες της χώρας προσδιορίζονται από τις αποπληρωμές παλαιότερων δανείων και τις δαπάνες του κράτους. Το μαχαίρι στις δαπάνες του κράτους έχει ήδη πέσει, άρα μπορεί πλέον να παροχετευθεί μεγαλύτερο - απόλυτο - ποσό προς τις αποπληρωμές δανείων.

3. Θα πάρουμε τα φραγκάκια της βοήθειας, και τι θα τα κάνουμε; Θα τα χρησιμοποιήσουμε για να πληρώσουμε τις αποπληρωμές παλαιότερων δανείων και τις δαπάνες του κράτους (βλ. υπό 2 όμως), όπως κάναμε άλλωστε μέχρι σήμερα.

Δια ταύτα :

1.  Οι καλοί μας φίλοι, οι Ευρωπαίοι, μας δίνουν τα φραγκάκια, που δεν μπορούμε να πάρουμε από τις αγορές (γιατί αυτές δεν έχουν καλή καρδιά και δεν είναι φίλοι μας), με ένα καλό επιτόκιο, γιατί έχουν και αυτοί ανάγκες. Επίσης, μας κατσικώνουν το ΔΝΤ, για να σφίξουν λιγάκι - άντε μην το πω τώρα - ... τα λουριά. Εμείς θα πάρουμε τα φραγκάκια και θα τα δώσουμε  εκεί που τα χρωστάμε, δηλαδή σε κάποιες τράπεζες - είπαμε γαλλικές και γερμανικές ως επί το πλείστον - οι οποίες με τον τρόπο αυτό έχουν τρία χρόνια να "ξεφορτώσουν" μερικά από τα "τοξικά" ελληνικά ομόλογα, που κατάπιναν λαίμαργα μέχρι πριν από λίγο καιρό, λόγω των υψηλών αποδόσεων τους, αλλά τώρα κινδυνεύουν να κάνουν και τις αποδόσεις και το κεφάλαιο, υπόθετο. Έτσι, οι φίλοι μας θα πάρουν το κάτι τις τους από το επιτόκιο της βοήθειας (εισροή αξίας = κέρδος), ενώ οι τράπεζες τους θα καταφέρουν να περιορίσουν τις απώλειες τους (αποφυγή απώλειας = κέρδος).

2. Μετά την πάροδο τριετίας, στην Ελλάδα θα τον έχουμε φάει τόσο βαθιά, που θα έχουν πονέσει ... οι αμυγδαλές μας. Μείωση εισοδήματος, ακρίβεια κλπ. θα έχουν καταποντήσει το ΑΕΠ. Αντίθετα, το χρέος θα έχει αυξηθεί - είπαμε, η βοήθεια είναι δανεική αλλά ουχί αγύριστη. Ο λόγος μεταξύ ΑΕΠ και χρέους θα έχει χτυπήσει ταβάνι. Και τότε, θα πρέπει να βγούμε πάλι στις αγορές για να δανειστούμε, οι οποίες προφανώς θα μας απαντήσουν "λε μπούλ ε α λα μπαούλ". Και τότε θα κηρύξουμε στάση πληρωμών. Και μετά τις αμυγδαλές, θα πειραχτούν και τα ματάκια μας...

Θετικό μήνυμα : Έχουμε τρία χρόνια να την κάνουμε για αλλού...