Στιγμιότυπο πρώτο
Ο Καραμανλής, στις δηλώσεις του στο Ζάππειο. Κατηφής, ταπεινωμένος, να ομολογεί την ατιμωτική ήττα και να ανακοινώνει την αποχώρηση του. Και από πίσω τα όρνια έτοιμα και σε εγρήγορση να εφορμήσουν για να κατασπαράξουν τις σάρκες του ...
Στιγμιότυπο δέυτερο
Ο Παπανδρέου, μετά από εκλογές, επιτέλους έχει νικήσει και έχει κατάγει περήφανη νίκη, αυτοδυναμία σε βουλευτικές εκλογές, που συνοδεύεται από την αποχώρηση του ταπεινωμένου Καραμανλή. Και εκείνη την στιγμή της χαράς, οι οπαδοί να φωνάζουν από κάτω "Ανδρέα ζεις, εσύ μας οδηγείς".
Ούτε ψύλλος στον κόρφο κανενός από τους δύο ...
Ο Καραμανλής δυστυχώς αυτά τα όρνια διάλεξε ως "συνεργάτες"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οπαδοί του Ανδρέα (κι όχι του Γιώργου), ελπίζω να μην πέσουν από τα σύννεφα... !
Θα αρχίσω με τον ΓΑΠ μιας και είναι απογοήτευση και πλέον και πρωυπουργός. Όταν ήταν ένας δελφινος είχε πολύ καλές θέσεις αλλά όταν έγινε πρόεδρος του "οικογενειακού" κόμματος άρχισε να αντιγράφει τον πατέρα του και δεν του βγαίνει. Κρίμα μιας και είχε ξεκινήσει πολύ θετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως είναι στερεότυπο αυτό που θα γράψω αλλά αν ο Καραμανλής δεν ήταν ανψιός του Κωστντίνου Καραμανλή δεν θα ήταν ούτε βουλευτής... Θα τον συγκρίνω με τον Παπανδρέου Β' μιας και σε αυτό το θέμα μοιάζουν: με την απήχηση που είχε από τον λαό όταν εκλέχτηκε θα μπορούσε να είχε αλλάξει την Ελλάδα προς το καλύτερο αλλά άφησε όλες τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες...