Παραλήρημα ahead - Διαβάστε με δική σας ευθύνη

Όταν αποφάσισα ότι ήθελα να δημιουργήσω ένα ιστολόγιο, δεν ήξερα, ή καλύτερα δεν είχα καν σκεφτεί τι θα έγραφα σε αυτό. Φάνταζε στα μάτια μου σαν ένας καινούργιος, άγνωστος κόσμος, στον οποία ήθελα διακαώς να συμμετάσχω και να περιπλανηθώ. 

Σιγά σιγά, ημέρα με την ημέρα, ανάρτηση με την ανάρτηση, άρχισα να αναρωτιέμαι τι ήθελα να γράφω. Στην αρχή νόμιζα ότι ήθελα να γράφω για τα σημαντικά, για αυτά που πρέπει να μας προβληματίζουν. Τότε όμως άρχισα να αναρωτιέμαι τι είναι σημαντικό. Αν αυτό που είναι σημαντικό για μένα, είναι σημαντικό και για τους άλλους. Μπερδεύτηκα. Βρήκα μια άκρη και άρχισα να τραβάω ... αφού δεν μπορώ να προσδιορίσω τι είναι σημαντικό, τότε θα γράφω για αυτά που απασχολούν  πολλούς από εμάς. 

Άνθρακες ο θησαυρός. Όλο συχνότερα κατελάμβανα τον εαυτό μου να παρασύρεται σε θέματα γύρω από τον ίδιο. Σκεφτόμουν ότι όσοι αποφάσιζαν να μπουν στο κόπο να διαβάσουν όσα είχα γράψει δεν ήθελαν να ακούσουν τις ιστορίες του εαυτού μου για τον εαυτό του. Από την άλλη πάλι, δεν ήθελα να γίνει το παράθυρο μου στον καινούργιο αυτό κόσμο, το προσωπικό βήμα για να καταθέτω την αποψάρα μου. Καμιά δεκαριά αναρτήσεις, επίσης, μένουν καταχωρημένες ως πρόχειρα, διότι αποφάσισα ότι το ιστολόγιο δεν είναι το προσωπικό ημερολόγιο, άσε που, ούτως ή άλλως, πάντα διατηρούσα και συντηρούσα επίμονα μια απέχθεια προς τα ημερολόγια. 

Και τώρα που γράφω αυτή την ανάρτηση, πάλι δεν είμαι σίγουρη ότι θα την δημοσιεύσω. Αλήθεια, γιατί άρχισα να γράφω αυτή την ανάρτηση;

Και πάνω που προσπαθούσα να ξεδιαλύνω τις απορίες μου, χτυπάει το Skype. Συζήτηση 13 λεπτών και είμαι εκτός θέματος και κλίματος της ανάρτησης. Όχι ότι πριν ήμουν εντός, εδώ καλά καλά δεν θυμόμουν γιατί είχα ξεκινήσει να γράφω... Που ήθελα να καταλήξω; Πάλι Skype. Μόλις 1 και 30 όμως. Είμαι ακόμη στον ειρμό. Ήμουν στο που ήθελα να καταλήξω. Ήθελα να καταλήξω κάπου; Όχι απαραίτητα. Μερικές φορές νομίζω ότι σκέφτομαι για να σκέφτομαι.

Σκονάκι (ξαναδιαβάζω ό,τι έχω γράψει). Α! ναι, προσπαθούσα να αποφασίσω τι θέλω να γράφω στο ιστολόγιο. Τα πάντα. Τίποτα. Μερικά.Το μεγαλύτερο ζόρι που τραβάω πάντως είναι το γεγονός ότι διαβάζουν όσα γράφω και άνθρωποι που με γνωρίζουν. Φοβάμαι ότι θα συνδέσουν τις ασυναρτησίες που γράφω με αυτούς. Θα δει π.χ. ο καλός μου - αν ποτέ τη δημοσιεύσω - μια ανάρτηση με τίτλο Το Τέλος των Ψευδαισθήσεων και θα νομίζει ότι τον αφορά. Μήπως να βάλω μια προειδοποίηση να μην παίρνουν στα σοβαρά όσα γράφω; Ή μάλλον να μην παίρνουν εμένα στα σοβαρά γενικότερα γιατί μετά θα έχει πιο πλάκα;

Μερικές φορές νομίζω ότι το μυαλό μου είναι ταραμοσαλάτα και το κρανίο μου παίζει το ρόλο του μπωλ. Τρικυμία εν κρανίω, δεν λες τίποτα! Άλλες πάλι, εκεί που κάνω μια σοβαρή συζήτηση με το πληκτρολόγιο μου, πετάγομαι και σχολιάζω. Τι; Σχολιάζω εγώ όσα έχω γράψει εγώ; Σαν ψυχική διαταραχή ακούγεται αυτό. Τόσο το καλύτερο, δεν μπορώ να είμαι φυσιολογική, ανατριχιάζω και στην ιδέα μόνο. (σχόλιο δικό μου: τους άλλους τους ρώτησες όμως;). 

Έχω εκτραπεί, παρεκτραπεί και εκτροχιάσει τελείως. Και αναρωτιέμαι. Τι με κάνει να πιστεύω ότι αξίζει να δημοσιεύσω το παραλήρημα μου, άσε καλύτερα αυτή την ανάρτηση ως πρόχειρο. Ε, όχι λοιπόν, σήμερα θα κάνω την υπέρβαση (πρόσεξε μην σκοντάψεις!) και θα δημοσιεύσω το παραλήρημα. Θέλω να μπω ανάποδα στο μονόδρομο μου.

ΥΓ : Στον τίτλο έβαλα Παραλήρημα ahead - Διαβάστε με δική σας ευθύνη. Ελάχιστος σεβασμός στους ανθρώπους που μου χαρίζουν λίγο από το πολυτιμότερο πράγμα, το χρόνο τους. Παιδιά, sorry, μην δίνεται σημασία, ανισόρροπη δραπέτης παραμυθιού wannabe μάγισσα με κλίση στα άκλιτα, γαρ.

Ειδήσεις σε τίτλους

Σταδιακά θα δίνεται στη δημοσιότητα το φορολογικό νομοσχέδιο
Όλα με δόσεις (και όχι άτοκες) ... Εμείς πάντως θα πάμε από υπερβολική δόση δόσεων.

Εξώφυλλο FOCUS : συνέχεια αντιδράσεων.
Παλινδρομική κίνηση επί καθέτου άξονος, εκτοξεύοντας υγρά βλήματα επί φανταστικού στόχου.

Πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την πορεία των δημοσιονομικών στοιχείων από το 1981.
Ποιος την έχει πιο μικρή ... την ευθύνη;

Εκδόθηκε η απόφαση για την υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώματος
Το θυμόμαστε αυτό; 

Εκδήλωση για τα άγρια χόρτα της Κρήτης : Eνημερωτική καμπάνια, που απευθύνεται κυρίως σε νέους, για τις διατροφικές ιδιότητες των άγριων χόρτων, ξεκινά η Νομαρχιακή Αυτοδίοικηση Χανίων.
Εεεε;

Ειδήσεις σε τίτλους

Προσυνεδριακές διαδικασίες : ΝΕΑ Νέα Δημοκρατία

Ξανα-επαναλαμβάνεστε ...

Αλ. Τσίπρας : Την Τετάρτη η κυβέρνηση θα  πάρει ένα ηχηρό μήνυμα.

Ναι, τα ντεσιμπέλ θα δονούν τα αυτ(ι)ά τους στο ρυθμό των εργατικών αιτημάτων ...

Μιχ. Χρυσοχοϊδης : Τέσσερις αστυνομικοί θα περνούν έξω από το σπίτι σας κάθε είκοσι λεπτά.

Μας απειλεί ή μας προειδοποιεί;

Φορολογικό νομοσχέδιο : Φορολογείται η εκκλησία.

Και εγώ είμαι παρθένα ...

Δημιουργία "Εθνικού Πρωταθλητή" στις αερομεταφορές με τη συγχώνευση OLYMPIC - AEGEAN

Και εμείς περιμένουμε να πάρει πρωτάθλημα ο ΠΑΟ...

Πιο αυστηρές οι ποινές για τη διαφθορά στο Δημόσιο.

Πάει, θα εκτοξευτεί και η τιμή του γρηγορόσημου...

Θ. Πάγκαλος : Η μονιμότητα ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις.

Και βουλευτές...

JP Morgan : Λίγο καρότο και πολύ μαστίγιο για την Ελλάδα

Δεν το κάνετε λίγο αγγούρι και πολύ μαστίγιο, να γίνει πιο kinky;

Ανεστάλη η απεργία των τελωνειακών.
Και η βενζίνη ρέει άφθονη με 1,30€ το λίτρο... Δεν μπορούσε το ρημάδι να καίει cabernet sauvignon;

Ολλανδία : Έτοιμο για την κυβέρνηση συνασπισμού το ακροδεξιό κόμμα.

Καλομελέτα και έρχεται...

Update : Μετρήσιμα τα ωάρια με μια εξέταση αίματος ... Κορίτσια τρέξτε, όσες έχουν αρκετά να επιδείξουν τα αποτελέσματα στον υποψήφιο σύζυγο, και όσες δεν έχουν, στον εργοδότη, για να ησυχάσει!

Ωτακουστής (#1)

- Ειλικρινά, σου λέω, έχω χάσει πια την μπάλα με όσα γίνονται. Από τη μια ακούω τον έναν, που λέει ότι δεν πρέπει να στοχοποιούνται κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες και συμφωνώ. Από την άλλη ακούω τον άλλον, που λέει ότι τόσα χρόνια κάποιοι ζουν εις βάρος κάποιων άλλων και πάλι συμφωνώ. Πετάγεται και ο τρίτος και σου λέει ότι τα εργασιακά κεκτημένα αποκτήθηκαν με κόπους και θυσίες και ξανασυμφωνώ. Τελικά όμως τι πρέπει να γίνει ;

- Κατ' αρχήν οφείλω να σου επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι η σύγχυση είναι η μήτηρ της απραξίας. Κατά δεύτερο, θα έχεις καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο σε αυτή τη ζωή. Υπάρχει πάντα και θριαμβεύει το γκρι. Από όλα όσα είπες, έχεις δίκιο που συμφωνείς με όλα. Δίκιο όμως δεν έχει αυτός που προβάλει μόνο μια πτυχή κάθε θέματος και συνήθως αυτή η πρακτική δεν είναι καθόλου ανιδιοτελής και ανυστερόβουλη. 

- Εντάξει καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι γίνεται στο δια ταύτα, όταν, έστω και σε μερικές μόνο θέσεις τους, όλοι έχουν δίκιο. 

- Να σου πω. Είναι εύκολο και κυρίως εύληπτο να κατονομάζεις εργασιακό κεκτημένο κάθε προνόμιο ή διακριτική μεταχείριση που κάποιος απολαμβάνει. Έτσι όταν έρθει η ώρα να την χάσει, μπορεί να βγει και να φωνάζει ότι καταπατούνται τα δικαιώματα του. Όπως επίσης είναι πιο εύκολο να κόβεις εργασιακά κεκτημένα, ακόμη και πραγματικά, από μια επαγγελματική ομάδα όταν πρώτα την έχεις εκθέσει στα μάτια της κοινωνίας. Στο τέλος όμως όλοι μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά αναπόφευκτα και όλοι θα έχουν άδικο. 

- Πολύ μου το φιλοσοφείς και δεν βγάζω ακόμη άκρη. Ας το πιάσουμε μεμονωμένα. Πρέπει να κοπούν επιδόματα από τους δημοσίους υπάλλήλους ή δεν πρέπει. 

- Παρότι δεν είμαι υπέρ της σαλαμοποίησης ενός ευρύτερου και πολυσύνθετου ζητήματος, για χάρη της συζήτησης, ας το πιάσουμε μεμονωμένα. Και η απάντηση στο ερώτημα σου είναι ΝΑΙ και ΟΧΙ.

- ΟΚ Πυθεία, για παίξε και την επεξήγηση τώρα. 

- ΝΑΙ πρέπει να κοπούν, εντελώς όμως, όλα εκείνα τα περίεργα επιδόματα μεταφοράς φακέλων και αγοράς πορτοκαλί καλτσών. ΟΧΙ δεν πρέπει να κοπούν τα επιδόματα που έχουν λογική βάση, σπουδών, οικογένειας κλπ. Πως σου φαίνεται λοιπόν, αυτή η προσέγγιση;

- Έχω αρχίσει να το πιάνω. Για πάμε όμως παρακάτω. Πρέπει να φορολογηθούν τα επιδόματα που τελικά δεν θα κοπούν ;

- Ναι, πρέπει, στο μέτρο που συνιστούν εισόδημα, δηλαδή σταθερή πηγή βιοπορισμού. 

- Και πως θα γίνει αυτή η φορολόγηση ;

- Όπως γίνεται για κάθε εισόδημα. Και με ενιαίο τρόπο, είτε ο εργοδότης σου είναι το δημόσιο, είτε ιδιωτική επιχείρηση.

- Ναι αλλά ο πρώτος διδάξας απατεώνας σε αυτή τη χώρα, το δημόσιο δηλαδή, έχει κάνει διάφορες αλχημείες προκειμένου να μην πληρώνει υπερωρίες, ακόμη και όταν οι υπάλληλοι του δουλεύουν υπερωρίες. Για θυμήσου τα δικαιώματα εκτέλεσης τελωνειακών εργασίων. 

- Ας κόψει το δημόσιο τις αλχημείες και ας καταβάλει υπερωρίες όπως κάθε εργοδότης. Και από την άλλη, οι υπάλληλοι που εργάζονται υπερωρίες να παίρνουν αυτό που τους αντιστοιχεί και να το φορολογούνται όπως όλοι οι άλλοι υπάλληλοι.

- Ναι καλά. Με τέτοιο σύστημα, θα καταλήξουμε με δημοσίους υπαλλήλους που εργάζονται 18 ώρες την ημέρα. Λες και δεν φαντάζεσαι ότι μετά θα αρχίσουν όλοι, από τον κλητήρα έως το διευθυντή, να "γράφουν" αβέρτα κουβέρτα υπερωρίες, για να συμπληρώνουν τη χασούρα τους.

- Α! Να που φτάσαμε και στον κόμπο, που πάντα φτάνουμε, αργά ή γρήγορα. Δεν μου λες πουλάκι μου; Ποιος φταίει για αυτό; 

- Τι εννοείς ποιος φταίει;

- Εννοώ ότι στο δια ταύτα, δεν υπάρχει τρόπος να εμποδίσεις κάποιον που θέλει να παραβεί τους κανόνες από το να το κάνει. Είναι θέμα συνείδησης. Και ξέρεις παραβαίνεις τους κανόνες  και όταν τους κάμπτεις ή τους παρακάμπτεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτή η χώρα δεν πάσχει από έλλειψη κανόνων, το αντίθετο. Πάσχει από έλλειψη συνείδησης ή καλύτερα ευσυνειδησίας. Όλοι είμαστε αφοσιωμένοι στο να βρούμε έναν τρόπο να πάρουμε αυτό που θέλουμε, θεμιτά ή αθέμιτα. Αν γίνεται μάλιστα και νόμιμα, ακόμη καλύτερα. Τελικά, όμως όλοι κοιτάμε την πάρτη μας και έτσι δεν χτίζονται κοινωνίες. 

- Ναι ρε φίλε, συμφωνώ μαζί σου. Αλλά εδώ άλλοι κι άλλοι τσεπώνουν χοντρά λεφτά και εμείς μιλάμε για συνείδηση. 

- ΟΚ, αφού λοιπόν κάποιοι τσεπώνουν χοντρά λεφτά, μην σταματήσει κανένας να τσεπώνει, κλέβει, εξαπατά. Είτε όλοι, είτε κανένας. 

- Έτσι. Δεν μπορείς από τη μια να λες στον υπαλληλάκο να αποκτήσει συνείδηση και από την άλλη κάποιοι να τρώνε με χρυσά κουτάλια. 

- Φυσικά και δεν μπορείς. Αλλά για πες μου κάτι. Ο υπαλληλάκος  σου μήπως βγάζει κανένα χαρζτηλίκι από τίποτα δουλειές του ποδαριού, που δεν δηλώνει στην εφορία; Μήπως ο υπαλληλάκος σου αγόρασε ένα κεραμίδι για να βάλει την οικογένεια του από κάτω, αλλά το δήλωσε στην αντικειμενική και όχι στην πραγματική αξία, για αποφύγει τον φόρο; Μήπως ο υπαλληλάκος σου έχει κανένα δυαράκι στην Κυψέλη που το νοικιάζει τριακόσια και δηλώνει εκατό; Μήπως ο υπαλληλάκος σου αγόρασε κανένα οικοπεδάκι, εκτός σχεδίου φυσικά, που να βρει λεφτά για εντός σχεδίου και έστησε κανένα αυθαίρετο, με την ελπίδα κάποια μέρα να το νομιμοποιήσει;

- Ε ... ναι. κάποια από αυτά μπορεί να τα έχει κάνει.

- Άρα το πρόβλημα του υπαλληλάκου σου είναι ότι αυτός μπορεί να κλέψει μόνο λίγα και όχι πολλά, όπως κάποιοι άλλοι. Και ναι εκεί δεν έχει νόημα να μιλάμε για συνείδηση. Η συνείδηση ξεχωρίζει τους τίμιους από τους κλέφτες και όχι τους μικρούς κλέφτες από τους μεγάλους κλέφτες. Και σε αυτή τη χώρα, δεν είναι κανένας μας τίμιος.

Τα πολύτιμα προσωπικά δεδομένα μας

Η σημερινή ανάρτηση ασχολείται με ένα σημαντικό θέμα, που έχει όμως, παραδόξως, περάσει στα "ψιλά". Το θέμα αυτό είναι η προστασία των προσωπικών δεδομένων μας. 

Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει τη διαδικασία για τη θεμιτή συλλογή και εκμετάλλευση προσωπικών δεδομένων, είναι  όμως η δική μας επαγρύπνηση αυτή που μπορεί πραγματικά να προστατέψει τα δεδομένα μας. 

Πολλοί από εμάς έχουν δεχθεί ένα email/SMS/τηλεφωνική κλήση με σκοπό την προώθηση/πώληση προϊόντων ή υπηρεσιών. Λίγοι όμως έχουμε αναρωτηθεί πως ακριβώς βρέθηκε η διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μας ή ο αριθμός του κινητού/σταθερού τηλεφώνου μας στη διάθεση της  εταιρίας που πραγματοποιεί την προώθηση. 

Σε πολλές περιπτώσεις, εμείς οι ίδιοι έχουμε δώσει κάποια προσωπικά στοιχεία μας (π.χ. ονοματεπώνυμο, αριθμός (κινητού) τηλεφώνου), προκειμένου να επιτύχουμε ή να διευκολύνουμε μια συναλλαγή. Κλασσικότερο παράδειγμα,  τα στοιχεία που συμπληρώνουμε προκειμένου ένα προϊόν να μας παραδοθεί στο σπίτι μας.

Κάθε φορά όμως που επιθυμούμε ή είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε κάποια στοιχεία μας, θα πρέπει να εξετάζουμε εάν τα ζητούμενα στοιχεία είναι πραγματικά απαραίτητα για το σκοπό που επιδιώκουμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που επιχειρήσεις ζητούν περισσότερα στοιχεία από όσα είναι πραγματικά αναγκαία.

Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις η επιχείρηση μπορεί να ζητήσει να εξουσιοδοτηθεί από εμάς για πράξεις χρήσης/εκμετάλλευσης των δεδομένων μας, που δεν δικαιολογούνται από τη μεταξύ μας σχέση, ή προβάλλοντας εσφαλμένα την παροχή της εξουσιοδότησης ως επιβεβλημένης από το νόμο. 

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε στις περιπτώσεις που συμπληρώνουμε τα στοιχεία μας, π.χ. σε μια αίτηση, στο έντυπο της οποίας όμως, περιέχεται δήλωση ότι συμφωνούμε στην επεξεργασία τους. Ειδικά δε, στις διαδικτυακές συναλλαγές ή επικοινωνίες, υπάρχει check box, που μπορεί εύκολα να μας διαφύγει.

Επειδή τα κρούσματα "επιθέσεων" στα προσωπικά δεδομένα είναι όλο και πιο συχνά, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να προστατεύσουμε, πρώτοι εμείς, τα δεδομένα μας, διότι με τον τρόπο αυτό η προστασία τους μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική. 

Ως προσωπικό δεδομένο νοείται κάθε πληροφορία που αφορά το πρόσωπο μας. Ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, περαιτέρω, νοείται κάθε πληροφορία που αφορά στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στο πολιτικό φρόνημα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην ερωτική ζωή, στο ποινικό μητρώο. 

Επεξεργασία προσωπικών δεδομένων είναι κάθε εργασία που πραγματοποιείται  και αφορά προσωπικά δεδομένα, όπως η συλλογή, καταχώριση, οργάνωση διατήρηση, διαβίβαση, συσχέτιση, διαγραφή τους. 

Η συλλογή και επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων απαγορεύεται (και κατ' εξαίρεση μόνο, μπορεί να επιτραπεί από την αρμόδια Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα).

Προκειμένου κάποιος να προβεί σε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων απαιτείται η συγκατάθεση μας. Ως συγκατάθεση νοείται κάθε ελεύθερη, ρητή και ειδική δήλωση του υποκειμένου των δεδομένων, με την οποία το τελευταίο δέχεται την επεξεργασία, αφότου ενημερωθεί σχετικά με το σκοπό της, τα δεδομένα που αφορά καθώς και τους αποδέκτες τους. 

Κατά το στάδιο συλλογής, ο συλλέγων οφείλει να μας ενημερώσει  σχετικά με την ταυτότητα του, το σκοπό της επεξεργασίας, τους αποδέκτες των δεδομένων και την ύπαρξη του δικαιώματος πρόσβασης. Εάν τα δεδομένα ανακοινώνονται σε τρίτους, οφείλει να  μας ενημερώσει  πριν από αυτή την ανακοίνωση.

Καθένας μας έχει δικαίωμα να γνωρίζει εάν τα προσωπικά δεδομένα του αποτελούν (ή απετέλεσαν) αντικείμενο επεξεργασίας, η σχετική ενημέρωση δε, παρέχεται υποχρεωτικά εγγράφως. Επίσης, μπορούμε να ζητήσουμε και να λάβουμε πληροφορίες σχετικά με τα δεδομένα που μας αφορούν και την προέλευση τους, τους σκοπούς επεξεργασίας τους, τους αποδέκτες τους και  την πραγματοποίηση και εξέλιξη της επεξεργασίας (δικαίωμα πρόσβασης). 

Τέλος, έχουμε δικαίωμα να προβάλλουμε οποτεδήποτε, εγγράφως όμως, αντίρρηση στην επεξεργασία των δεδομένων μας και να ζητήσουμε τη διόρθωση, δέσμευση, μη διαβίβαση ή και τη διαγραφή τους (δικαίωμα αντίρρησης). 

Την επόμενη φορά λοιπόν, πριν συμπληρώσουμε τα στοιχεία μας, ας καθυστερήσουμε ένα λεπτό, προκειμένου να διαπιστώσουμε τι παρέχουμε, σε ποιον και για ποιο λόγο. Όπως επίσης, την επόμενη φορά που κάποιος μας καλέσει ή επικοινωνήσει μαζί μας, χωρίς να έχει προηγηθεί  άλλη επαφή μαζί του, ας ρωτήσουμε πως ακριβώς έφτασαν στα χέρια του τα στοιχεία επικοινωνίας μας.

Φορολογείστε την Εκκλησία

Σε αυτή τη σελίδα μπορείτε να υπογράψετε για τη φορολόγηση της εκκλησίας. 

Εφόσον η εκκλησία δικαιούται (και δεν εννοώ από ηθικής απόψεως, σε αυτό ας τα βρουν με τον ... δημιουργό τους!) να έχει περιουσία, τότε υποχρεούται να συνεισφέρει στο δημόσιο κορβανά, όπως όλοι οι πολίτες.Τελεία.

Splatter για γερά στομάχια

Το θέμα της σημερινής ανάρτησης, ομολογουμένως, ξαφνιάζει, ακόμη και εμένα!

Σε γενικές γραμμές, ομολογώ ότι ζω αποκομμένη από τη λεγόμενη τρέχουσα επικαιρότητα και κλεισμένη σε έναν κόσμο επιλεκτικής - ως προς το περιεχόμενο, αλλά και ως προς τις πηγές - ενημέρωσης. Ένεκα όμως του ΣΚ και της ευκαιρίας που αυτό μου παρέχει να συνδεθώ με την τηλεοπτική επικαιρότητα (ναι, βλέπω τηλεόραση το ΣΚ), ανακάλυψα ότι το καυτό θέμα των ημερών είναι το διαζύγιο της Ελένης Μενεγάκη. 

Όχι, η παρούσα ανάρτηση δεν θα φέρει στο φως νέα στοιχεία για το θέμα αυτό, οπότε όσοι από εσάς ψάχνετε για φρέσκιες γαργαλιστικές λεπτομέρειες, σταματήστε να διαβάζετε τώρα.

Η παρούσα ανάρτηση έχει περισσότερο να κάνει με το γεγονός ότι από τα λίγα - αλλά δυστυχώς - αρκετά - που παρακολούθησα το ΣΚ στην τηλεόραση, δεν σας κρύβω ότι τρόμαξα. Με ξάφνιασε δυσάρεστα και κυρίως με φόβησε το γεγονός ότι όλοι έπεσαν σαν κοράκια πάνω στο θέμα και κυριολετικά το ξέσκισαν. Από ένα σημείο και μετά, νόμιζα ότι έβλεπα splatter στη χειρότερη εκδοχή του!

Περίμενα κάποια ψήγματα συμπάθειας ή έστω συγκατάβασης, όταν το φημολογούμενο τέλειο οικοδόμημα αυτού του γάμου, κατέρρεε σαν πύργος ...από ψευδαισθήσεις. Αλλά ο πρωτεργάτης και πρωτοστάτης σε τέτοιου είδους ξεσκίσματα, το εναλλακτικό Star, χθες έβαλε φωτιά στα μηχανάκια της AGB.

Και ναι, είναι αλήθεια ότι όλος αυτός ο γάμος ήταν σε απευθείας σύνδεση. Και ναι οι τα σημερινά θύματα των ορέξεων μας είχαν θυματοποιήσει εαυτούς, όταν κρέμαγαν με μανταλάκια στο σκοινί της δημοσιότητας τη ζωή τους. Τίποτα όμως από όλα αυτά  βρίσκω αρκετό για να δικαιολογήσω αυτό που διαδραματίστηκε το ΣΚ. 

 

Δεν μπορώ παρά να υποθέτω ότι, δεδομένης της έκτασης που έλαβε το θέμα, προφανώς υπήρχε η ανάλογη ζήτηση. Αλλά αναρωτιέμαι ... Τόσο αδηφάγος είναι τελικά η όρεξη μας για κουτσομπολιό; Τόσο μεγάλη είναι η ηδονή να κρυφοκοιτάζουμε τις ζωές των άλλων και ιδίως όταν τους συμβαίνει κάτι άσχημο ;  Και περισσότερο από ό,τιδήποτε άλλο φοβάμαι ότι αυτοί οι ίδιοι που παρακολουθούν ... με κομμένη ανάσα, τις εξελίξεις στο μέτωπο "Διαζύγιο της Δεκαετίας" είναι οι ίδιοι που ΔΕΝ παρακολουθούν καμία άλλη εξέλιξη...

Έλεος επιτέλους !

ΥΓ : Το ΣΚ, όμως, είχα επίσης την ευκαιρία να δω (σε DVD φυσικά) την ταινία Ζωή σαν Τριαντάφυλλο, του Ολιβιέ Νταάν, με την καταπληκτική - και λίγο είναι - ερμηνεία της Μαριόν Κοτιγιάρ και τα Φαντάσματα του Γκόγια, του Μίλος Φόρμαν, η οποία μπορεί να υστερεί, ως ταινία, σε σχέση με την πρώτη, αλλά η ερμηνεία του Χαβιέ Μπαρδέμ (και λιγότερο η ερμηνεία της Νάταλι Πόρτμαν) σώζουν την παρτίδα.