Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Ένα πράγμα δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει ποτέ. Η επιβεβαίωση του "τίποτα δεν είναι τυχαίο". Και αυτή η επιβεβαίωση έρχεται κάθε φορά. Έτσι, λοιπόν, περιμένω να έρθει και αυτή τη φορά. Ποια φορά; Μα φυσικά, με την αποχώρηση των τεσσάρων από τον Συνασπισμό. 

Για να είμαι ειλικρινής παρακολουθώ τις εξελίξεις στον Συνασπισμό και στον Σύριζα, δεν καταλαβαίνω όμως πάντα τις ιδεολογικές ή όποιες άλλες διαφορές κατά καιρούς αναφύονται. Όπως επίσης δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν, ενώ ο κόσμος καίγεται, αυτοί να ασχολούνται με κάποια θέματα, τα οποία, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, δεν φαντάζουν και τόσο σημαντικά. Αλλά πάλι τι ξέρω εγώ από πολιτική ... Τι μπορώ να ξέρω εγώ για τους λόγους που οδήγησαν στην ρήξη Αλαβάνου - Τσίπρα, αφότου ο πρώτος στήριξε το δεύτερο; Τι μπορώ να ξέρω εγώ από λεπτές αποχρώσεις ιδεολογιών, που όμως είναι το Α και το Ω μιας πολιτικής θέσης; Τι μπορώ να ξέρω εγώ από συλλογικότητα, σύνθεση, διαλεκτική;

Αυτά που ξέρω όμως είναι ότι :

1. Η χώρα πρόκειται να υποστεί μια εξαιρετικά δύσκολη και αμφίβολης αποτελεσματικότητας επικίνδυνη χειρουργική ... επέμβαση.

2. Τέτοιου είδους επεμβάσεις δεν πραγματοποιούνται από έναν μόνο ... χειρουργό. 

3. Τέτοιου είδους επεμβάσεις απαιτούν την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή.

4. Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονται αφότου ναρκωθεί ο ασθενής. 

Κι αν ακόμη δεν έχετε καταλάβει τι εννοώ, επίκεινται εκλογές (τα είπαμε, μην τα ξαναλέμε, το έδειξε και η μαγική μου σφαίρα, το είδα και στο φλυτζάνι του καπουτσίνο!). Και λίγο πριν, την κάνουν 4 από το Συνασπισμό. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Στο καλό παληκάρια και να (συνεχίσετε να) μας γράφετε, γιατί και εμείς γραμμένους σας έχουμε.