Πολλές φορές μέχρι σήμερα, έχω νιώσει την ανάγκη να γράψω κάτι σε αυτό το μπλογκ για όσα κατά καιρούς συμβαίνουν και με προβληματίζουν, αλλά όταν βρίσκομαι απέναντι από το πληκτρολόγιο, οι λέξεις δεν έρχονται και στη θέση τους εμφανίζεται ο θυμός, η αγανάκτηση και η αίσθηση του μάταιου ... τι να γράψεις και τι να πεις όταν δεν μπορείς να δεις αχτίδα ελπίδας από πουθενά, τι να γράψεις και τι να πεις όταν, κατά βάθος γνωρίζεις ότι για όλα τα στραβά και τα ανάποδα που ταλανίζουν το σήμερα και θα ταλανίζουν και το αύριο φταίμε εμείς οι ίδιοι ;
Φέτος, ήταν η σειρά, για μια ακόμη φορά, της Αττικής να "προσφέρει" θυσία τα δάση της, λες και είχαν μείνει πολλά ! Όχι φυσικά ότι τα δάση της Αττικής είναι περισσότερο σημαντικά από τα δάση οποιασδήποτε άλλης περιοχής, η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι το πράσινο στην Αττική είναι λίγο και για το λόγο αυτό πολύτιμο. Περισσότερο πολύτιμο όμως είναι το ιδιόκτητο, παράνομο ή νόμιμο, και όλοι το θέλουμε. Αν έχει και αυλή, ακόμη καλύτερα!
Συνεπώς, ο αμείλικτος νόμος της αγοράς, τον οποίο εμείς, με τις επιθυμίες και τα "'όνειρα" μας καθορίζουμε, προστάζει οικόπεδα, που να σκεφτεί λοιπόν κανείς το δάσος.
Αλήθεια, όμως, αν κάνουμε όλα τα δάση οικόπεδα, για να έχουμε και εμείς ένα σπιτάκι στον καθαρό αέρα, σκεφτήκαμε ποτέ ότι ο καθαρός αέρας δεν θα υπάρχει πια;;; Τι να την κάνω την αυλή, όταν δεν θα μπορώ να βγω από το κλιματιζόμενο σπίτι ;;;
Και τι σημασία έχει το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται να κτίσω το σπιτάκι των ονείρων μου στο δάσος ;;; Μην γίνεσαι παιδί, αργά ή γρήγορα (και μάλλον σε κάποια προεκλογική περίοδο) θα πάψει να μην επιτρέπεται και έτσι θα αποκτήσω το νόμιμο (ή ημινόμιμο - δεν έχει σημασία άλλωστε) σπιτάκι των ονείρων μου στο δάσος.
Και ναι ! Θα ψηφίσω όποιον μου υποσχεθεί ότι θα μου κάνει νόμιμο ή ημινόμιμο το σπιτάκι των ονείρων μου στο δάσος ...
Αυτό είναι μάλλον το σύνδρομο της ... κοκκινοσκουφίτσας (χωρίς το λύκο όμως, γιατί αυτός κάηκε εδώ και πολύυυυυ καιρό σε μια πυρκαγιά) !!!
Ενθαρρυμένα, λοιπόν από αυτά, τα πεφωτισμένα μυαλά των κυβερνώντων κατέβασαν ιδέες και ατάκες του τύπου ... ο στρατηγός άνεμος, τα εύφλεκτα πεύκα, οι απόκρημνες πλαγιές, τα μελτέμια του Αυγούστου κλπ κλπ κλπ και κατά τα λοιπά the show must go on.
Αλήθεια όμως, θέλουμε πραγματικά έναν υπουργό που θα επιβάλλει το νόμο, θα γκρεμίσει όλα τα αυθαίρετα και θα αναδασώσει όλες τις καμένες περιοχές ; Μάλλον όχι, γιατί τότε δεν θα είχαμε για υπουργό κάποιον που και ο ίδιος έχει αυθαίρετο. Θέλουμε έναν από εμάς. Έναν που κάνει μαϊμουδιές με την οικοδομική άδεια του σπιτιού του για του βγουν τα τετραγωνικά, που κτίζει το σπιτάκι του εκεί που δεν επιτρέπεται να το κτίσει, έναν τέλος πάντων που κάνει ό,τι και εμείς, γιατί αυτός μόνο μπορεί να καταλάβει τον καημό μας και το σύνδρομο μας ! Όπως άλλωστε μπορεί να τον καταλάβει και ο έτερος (πρώην) υπουργός του που το σπιτάκι του ήταν στην ακρίβεια ... αναψυκτηρίο και οι μετανάστες που εργάζονταν ήταν φιλοξενούμενοι του !
Μα φυσικά και θέλουμε να εφαρμοστεί ο νόμος, αρκεί να γκρεμιστεί το αυθαίρετο του διπλανού, που ήρθε και μας κατσικώθηκε δίπλα και μας χαλάει τη φαντασίωση αλά κοκκινοσκουφίτσα!!! Για να μην αναφέρω ότι μας κουρέλιασε και την αίσθηση του ... μέσα στο δάσος περπατώ, αφού κατάντησε το δάσος, γειτονιά!
Θέλουμε πραγματικά να κοιτάξουμε την αλήθεια, ή μήπως μας είναι πιο βολικό να κατηγορούμε κάποιον άλλον ;;; Πιστεύω το δεύτερο, οπότε μην σας τα πρήζω χωρίς λόγο.
Είναι πάντως άξιο απορίας, πόσο ηλίθιοι πρέπει να φαινόμαστε στα μάτια των πολιτικών μας, που δεν ντρέπονται καν να εκσφενονδίζουν τέτοιους ογκόλιθους βλακείας. Δεν τους πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μπορεί να καταλάβουμε το απύθμενο της βλακείας τους ; Μάλλον όχι. Διότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το καταλάβουμε, αλλά ακόμη κι αν το καταλάβουμε, θα τους ψηφίσουμε και στις επόμενες εκλογές, οπότε ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Καλύτερα αποδεδειγμένα βλάκας και βουλευτής/υπουργός κλπ, παρά έξπυνος και εκτός νυμφώνος (κατά το καλύτερα καταπατητής, παρά ενοικιαστής - αν σας θυμίζει κάτι).
Και τώρα που λέμε για βλάκες, μου ήρθε ... 'Ακουσα στο ραδιόφωνο την αντίδραση του βουλευτού+πατριώτη+ευσεβούς χριστιανού=(συμπληρώστε, είναι εύκολο) στην καταδίκη της Ελλάδας για τις ενέργειες σε βάρος μεταναστών ... Τι να πεις ... όπως είναι γνωστό, η βλακεία δεν παλεύεται.
Κοίτα όμως να δεις, που με το βλακεία, όλοι οι συνειρμοί έχουν να κάνουν με πολιτικούς ... Για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν θεωρώ τους πολιτικούς βλάκες. Αντίθετα μάλιστα, νομίζω ότι είναι αρκετά έξυπνοι άνθρωποι και έχουν βρει το κουμπί μας για να χορεύουμε στο ρυθμό που μας υποδεικνύουν. Λένε και κάνουν τέτοια τέρατα και όμως είναι πάλι εκεί, με τη δική μας ενεργητική προτροπή, άν όχι επιταγή. Ε, αυτό και μόνο δείχνει ότι κατέχουν καλά την τέχνη.
Φαντάζομαι ότι έχετε ακούσει ότι την Παρασκευή, το απόγευμα στις 7, θα γίνει συγκέντρωση έξω από τη Βουλή, ως διαμαρτυρία, κατά το πρότυπο της διαμαρτυρίας μετά την πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Θα πάω, αν και γνωρίζω ότι για μια ακόμη φορά αυτοί, που πρέπει να με ακούσουν, θα με γράψουν (όχι δεν θα το πω) ... στα παλιά τους τα παπούτσια. Θα πάω γιατί νιώθω την ανάγκη να κάνω κάτι, να αντιδράσω. Όπως όμως θα με γειώσουν οι ένοικοι της Βουλής, ξέρω ότι θα με γειώσουν και οι συμπολίτες μου, που και την επόμενη φορά, πρώτα θα ρίξουν την ψήφο και μετά τις κατάρες προς τους ανίκανους. Και το τραγελαφικό είναι ότι το ίδιο ισχύει και για τους νυν και για τους πρώην που θέλουν να γίνουν πάλι νυν, αλλά και για αυτούς που δεν υπήρξαν ποτέ νυν και πρώην!
Είχα πάει και στη συγκέντρωση για την Πάρνηθα. Τότε όμως ήλπιζα ότι μπορεί αυτό να έκανε τη διαφορά. Τώρα πια δεν το ελπίζω. Όχι, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, πολύ απλά γιατί δεν θα έχουμε αλλάξει εμείς. Θα πάω για να με γειώσουν ξανά και οι πολιτικοί μας και οι συμπολίτες μας, που την επαύριον της - όποιας - πυρκαγιάς, it's businness as usual. Για να γελάσουν μαζί μου και να με λοιδωρήσουν. Για να βεβαιωθώ ότι δεν είμαι μαζί τους.
Και άφησα το καλύτερο για το τέλος ... Ο πρωθυπουργός περιμένει τα αποτελέσματα δημοσκόπησης ( που παραγγέλθηκε από το Μαξίμου και πληρώθηκε απο ποιόν;) για να αποφασίσει τι θα κάνει ... Το ενδεχόμενο πρώωρων εκλογών τον Οκτώβριο φαίνεται να απομακρύνεται, λόγω του αρνητικού κλίματος, και για το λόγο αυτό είναι σφόδρα πιθανός ο ανασχηματισμός (άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς) και μάλιστα εντός της ερχόμενης εβδομάδας, πάντως πριν τις 4 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Αυτή η πρόταση περιέχει 72 λέξεις, το νόημα όμως των λέξεων πόση βλακεία περιέχει ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου