Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

5 Σκέψεις και 1 Διάλογος

1. Θέλω να γράψω και δεν μπορώ. Αυτή είναι η αλήθεια. Ενώ οι σκέψεις στροβιλίζονται, όλη μέρα και όλη νύχτα στο μυαλό μου, όταν έρχονται αντιμέτωπες με το πληκτρολόγιο, το βάζουν στα πόδια, κρύβονται. Δεν είναι ότι φοβούνται, είναι ότι ντρέπονται. Γιατί ντρέπομαι εγώ. Όπως ντρέπομαι κάθε φορά που ακούω ότι χάθηκε μια ακόμη ανθρώπινη ζωή, σε έναν ακήρυχτο πόλεμο, που οι αντιμαχόμενοι αλλάζουν στρατόπεδα και κάνουν αλλαξοκωλιά τα επιχειρήματα τους. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ. Οι λέξεις μου χάνονται, αρνούνται να βγουν, γιατί τι σκατά να πουν; Τι να πουν, όταν ένας άνθρωπος έχει πεθάνει; Συγνώμη, λάθος; Να τη χέσω τη συγνώμη μου για ένα λάθος με μη αναστρέψιμες συνέπειες. Να τη χέσω τη συγνώμη μου για ένα λάθος που κάνει ανθρώπους να βιώνουν τον πόνο της απώλειας. Να τη χέσω συγνώμη μου για ένα λάθος που επαναλαμβάνεται. 

2. Μερικές φορές νιώθω σα ναυαγός στο ανοιχτό πέλαγος με τρικυμία. Από παντού με χτυπούν τα κύματα της τρομολαγνείας, του - πραγματικού και κατασκευασμένου - φόβου, του παραλογισμού. Θα πνιγώ, πόσο να αντέξω; Προσπαθώ να ενεργοποιήσω το κέντρο της λογικής στον εγκέφαλο, για να μείνω στην επιφάνεια. Και εκεί που πίστευα ότι δεν μπορεί να γίνει χειρότερο, αρχίζουν να πέφτουν οι αστραπές των "πληροφοριών" και η συνωμοσιολογική "βροχή". Μερικές στιγμές πιστεύω ότι δεν θα αντέξω, θα βυθιστώ...
3. Τελικά το κακό δεν είναι η στέρηση της πληροφορίας, αλλά η υπερπληροφόρηση. Και μάλιστα εκείνη η υπερπληροφόρηση, που περιέχει σημαντικές, ασήμαντες, αληθείς, ψευδείς, ορθές, κατασκευασμένες πληροφορίες. Και κάποιοι θεωρούν "χρέος" τους να σου πασάρουν τη "γνώση". Έλεος.

4. Όλοι διάβασαν κάτι, κάπου ή είδαν ένα βίντεο στο youtube και έγιναν ειδήμονες, είτε το θέμα είναι η γρίππη, είτε το παγκόσμιο οικονομικό/τραπεζικό σύστημα. Πως γίνεται και όλοι ξέρουν ποιο είναι το σωστό, το ενδεδειγμένο, το αποτελεσματικό δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία; Αν ρωτήσεις κάποιον, πως πρέπει η Ελλάδα να διαχειριστεί την κρίση, έχει την απάντηση. Αν μετά τον ρωτήσεις, αν πρέπει στα γεμιστά να βάζεις βασιλικό ή δύοσμο, επίσης έχει την απάντηση. Τι σημασία μπορεί να έχει το γεγονός ότι το μόνο γνωστικό αντικείμενο που κατέχει είναι η ανατομή τσιπούρας ή ότι δεν ξέρει να βράσει αυγό;

5. Όλο και πιο συχνά πιστεύω ότι θα μπορούσα να περάσω ευτυχισμένη το υπόλοιπο της ζωής μου σε ένα έρημο νησί, χωρίς να ξαναδώ ή να ξαναμιλήσω με άνθρωπο, αρκεί να είχα στη διάθεση μου ένα αστείρευτο απόθεμα βιβλίων. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν είμαι αντικοινωνική, αλλά ναι, δεν θέλω, δεν μου αρέσει πια, να μιλάω με ανθρώπους. 

- Εσκαρίνα : Δεν τον αντέχω αυτόν τον κόσμο.
- Δαρβίνος : Προσαρμόσου ή εξαφανίσου.
- Εσκαρίνα : Θα επέλεγα το "εξαφανίσου" αλλά κάποιοι λένε ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, κι αν έχουν δίκιο την έκατσα τη βάρκα. Οπότε μήπως να μου εξηγήσεις το "προσαρμόσου".
- Δαρβίνος : Πρέπει να αναπτύξεις ή ακόμη και να δημιουργήσεις δεξιότητες ώστε να μπορείς να επιβιώσεις στις ανάγκες του περιβάλλοντος σου. 
- Εσκαρίνα (προς τον εγκέφαλο της) : Ενεργοποίηση του φίλτρου "Μπινελίκι" και Anti-Μαλακία.

GatheRate

2 σχόλια:

  1. Τον παρεξήγησες τον Δαρβίνο. Αυτό που εννοούσε με την προσαρμογή ήταν να ρίξεις λίγο IQ για να φτάσεις στα επίπεδα της υπόλοιπης μάζας. Διότι η εξέλιξη, εκτός από επιβίωση του ισχυρότερου, περιλαμβάνει και προσαρμογή. Άρα ο ισχυρότερος, πολλές φορές δεν είναι ο εξυπνότερος ή ο δυνατότερος, αλλά αυτός που έχει μεγαλύτερη ποσότητα από το "χάρισμα" που επικρατεί στην υπόλοιπη κοινωνιά. Μιλώντας για τη δική μας κοινωνία, το χάρισμα αυτό, ονομάζεται "βλακεία".

    Πρόταση για ταινία προς χαζοχαρούμενο σκότωμα ώρας: Idiocracy ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατά το κοινώς λεγόμενο δηλαδή, μια λοβοτομή θα μας σώσει... Και εις άλλα με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή