Οι λέξεις αποκτούν υπόσταση στον εξωτερικό κόσμο με τη νοηματοδότηση τους. Αλλιώς είναι κούφιο κέλυφος.
Μετανάστης, άσυλο, ανθρώπινη ζωή.
Νόμιζα ότι μετανάστης σήμαινε τον άνθρωπο που είναι αναγκασμένος να εγκαταλείψει τον τόπο του για να αναζητήσει, κάπου άλλου, μια καλύτερη ζωή, είτε για λόγους ασφάλειας, είτε για οικονομικούς λόγους. Πίστευα ότι είναι από τους αδύναμους αυτού του κόσμου, από τους ανθρώπους που στάθηκαν λιγότερο τυχεροί από εμένα. Ποτέ όμως δεν θεώρησα ότι είναι λιγότεροι άνθρωποι από εμένα, ότι έχουν λιγότερες ανάγκες ή δικαιώματα. Ήταν πάντα άνθρωποι. Σήμερα όμως ακούω ότι οι μετανάστες είναι όντως λιγότεροι τυχεροί από εμένα, αλλά είναι και λιγότερο άνθρωποι από εμένα, τουλάχιστον για όσο χρόνο βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. Εγώ μπορώ να διαμαρτυρηθώ ή να διεκδικήσω τα δικαιώματα μου. Εκείνοι όχι. Εγώ μπορώ να απαιτήσω από το κράτος την προστασία της ζωής μου. Εκείνοι όχι. Εγώ μπορώ να διαμαρτύρομαι για όσα είναι λάθος. Εκείνοι όχι.
Διότι εγώ είμαι ελληνίδα υπήκοος. Εκείνοι όχι.
Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στο κτίριο της Νομικής Σχολής της Αθήνας. Ένα Σάββατο πρωί, για να δώσω εξετάσεις για την άδεια του δικηγόρου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν μπήκα, ήταν οι φωτογραφίες που έβλεπα από το δημοτικό για την κατάληψη της Νομικής κατά τη δικτατορία. Ένιωσα περίεργα που ήμουν στον ίδιο χώρο και τρόμαξα μπροστά στο αυθόρμητο ερώτημα αν θα είχα τα ... άντερα να κάνω το ίδιο. Δεν έχω δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα μέχρι σήμερα. Εκείνη την ημέρα όμως υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι το λιγότερο που μπορούσα και έπρεπε να κάνω είναι να σέβομαι τους ανθρώπους που αγωνίζονται, τους ανθρώπους που δεν (συν)υπολογίζουν το προσωπικό κόστος, ακόμη κι όταν βρίσκονται μόνοι, στην πρώτη γραμμή. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται πραγματικά, ακόμη κι αν χάνονται στην οχλαγωγία που προκαλούν οι "αγωνιστές" υπέρ ιδιοτελών και υστερόβουλων σκοπών. Για αυτούς τους - συνήθως - αφανείς αγωνιστές, δεν είμαι διατεθειμένη να δεχθώ κανέναν περιορισμό, καμία μείωση, καμία έκπτωση στο θέμα του ασύλου. Μπορούν οι μπαχαλάκηδες και οι λοιποί άχρηστοι να κάψουν ως τα θεμέλια τη Νομική Σχολή, δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω στην κατάργηση του ασύλου, στην περιστολή του, στη σμίκρυνση του. Όπως δεν είμαι διατεθειμένη να δεχθώ ότι επειδή λέγεται πανεπιστημιακό άσυλο, αφορά μόνο τους φοιτητές. Είναι άσυλο για όλους όσους το χρειάζονται. Άσχετα από την ιδιότητα ή την υπηκοότητα τους.
Δεν έχω πεινάσει ποτέ. Δεν ξέρω πως νιώθει ένας άνθρωπος όταν δεν έχει φάει για ημέρες. Για αυτό το λόγο, ντρέπομαι να κάνω κήρυγμα σε έναν πεινασμένο άνθρωπο. Ντρέπομαι να του πω ότι αυτό που έκανε δεν είναι σωστό, ακόμη κι αν όντως δεν είναι σωστό. Πολλώ δε μάλλον όταν τελικά δεν είναι και κακό. Τώρα που γράφω, κάθομαι σε ένα δωμάτιο με θέρμανση, έχω μπροστά μου έναν υπολογιστή, είμαι ντυμένη με ζεστά ρούχα και δίπλα μου έχω τον καφέ μου και ένα κομμάτι τυρόπιτα να με περιμένει να το φάω, αν και όποτε πεινάσω. Θα ήμουν λίγη, μικρόψυχη, αν έλεγα ότι κάποιοι πεινασμένοι άνθρωποι που κατέλαβαν ένα κτίριο και ζητούν την ευκαιρία να ζήσουν, δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν.
Δεν είμαι όμως ηλίθια αρκετά ώστε να μην καταλαβαίνω ότι τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων δεν λύνονται με τον τρόπο που κάποιοι προσπαθούν να τα λύσουν. Για το λόγο αυτό απαιτώ λύση όχι μόνο στο πρόβλημα αυτών των ανθρώπων. Απαιτώ λύση στο πρόβλημα καθ' εαυτό. Και επειδή εγώ είμαι ελληνίδα υπήκοος και, σύμφωνα με τα επιχειρήματα κάποιων, μόνο εγώ νομιμοποιούμαι να απαιτώ από το ελληνικό κράτος, ΑΠΑΙΤΩ λοιπόν από το ελληνικό κράτος να αναλάβει τις ευθύνες του, και απέναντι μου, και να φροντίσει να λύσει το πρόβλημα που αυτό δημιούργησε με τις άστοχες και αψυχολόγητες επιλογές του. ΑΠΑΙΤΩ από το ελληνικό κράτος να καταστρώσει μεταναστευτική πολιτική σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της χώρας ΜΟΥ. ΑΠΑΙΤΩ από το ελληνικό κράτος να λειτουργήσει σύμφωνα με τη δική μου εντολή, γιατί υπάρχει και λειτουργεί εξ ονόματος μου, η οποία είναι σαφής και κατηγορηματική, είναι υποχρέωση μας να τείνουμε χείρα βοηθείας στους αδύναμους και είναι υποχρέωση μας να ασκούμε όποιο δικαίωμα έχουμε ώστε να τους βοηθήσουμε. ΑΠΑΙΤΩ από το ελληνικό κράτος να σταματήσει να εγκλωβίζει ανθρώπους, επειδή δήθεν δεσμεύτηκε, και να τους καταδικάζει στην ανέχεια, την πείνα και την παραβατικότητα. Και μέχρι το ελληνικό κράτος να σταματήσει να παραβιάζει τις εντολές μου, υπόλογο απέναντι μου θα είναι αυτό, και μόνο αυτό.
Edit : Σύμφωνα με ανάρτηση του E-lawyer, οι "καταληψίες" είναι αιτούντες άσυλο και όχι απλά μετανάστες. Αυτό παρότι δεν αλλάζει κάτι σε όλα έγραψα παραπάνω, πρέπει να τονισθεί, διότι οι αιτούντες άσυλο τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης, ακόμη και σύμφωνα με όσα το ελληνικό κράτος έχει δεσμευτεί.
Προσθήκη : Μετά από σωστή υπόδειξη του Θανάση Ξ, στα σχόλια, συμπληρώνω τις απαιτήσεις μου : ΑΠΑΙΤΩ βρεθούν οι μάγκες που νοικιάζουν σε μετανάστες τρώγλες προς 10 ευρώ τη βραδυά και με το 'κεφάλι'. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι έμποροι ναρκωτικών που χρησιμοποιούν μετανάστες ως βαποράκια. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι προαγωγοί που βγάζουν μετανάστες στην πορνεία. ΑΠΑΙΤΩ να ερευνηθεί ποιά κυκλώματα συνεχίζουν εντός Ελληνικού εδάφους το ιερό έργο των δουλεμπόρων. ΑΠΑΙΤΩ από την επιθεώρηση εργασίας να αναγκάσει όλα τα αγνά αφεντικά να κολλήσουν αναδρομικά όσα ένσημα έχουν φάει. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι μάγκες που βαφτίζουν μετανάστες 'ελεύθερους επαγγελματίες' για να γλιτώνουν εισφορές (ίδετε και αυτό), και τους 'νοικιάζουν' με το αζημίωτο.
Edit : Σύμφωνα με ανάρτηση του E-lawyer, οι "καταληψίες" είναι αιτούντες άσυλο και όχι απλά μετανάστες. Αυτό παρότι δεν αλλάζει κάτι σε όλα έγραψα παραπάνω, πρέπει να τονισθεί, διότι οι αιτούντες άσυλο τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης, ακόμη και σύμφωνα με όσα το ελληνικό κράτος έχει δεσμευτεί.
Προσθήκη : Μετά από σωστή υπόδειξη του Θανάση Ξ, στα σχόλια, συμπληρώνω τις απαιτήσεις μου : ΑΠΑΙΤΩ βρεθούν οι μάγκες που νοικιάζουν σε μετανάστες τρώγλες προς 10 ευρώ τη βραδυά και με το 'κεφάλι'. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι έμποροι ναρκωτικών που χρησιμοποιούν μετανάστες ως βαποράκια. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι προαγωγοί που βγάζουν μετανάστες στην πορνεία. ΑΠΑΙΤΩ να ερευνηθεί ποιά κυκλώματα συνεχίζουν εντός Ελληνικού εδάφους το ιερό έργο των δουλεμπόρων. ΑΠΑΙΤΩ από την επιθεώρηση εργασίας να αναγκάσει όλα τα αγνά αφεντικά να κολλήσουν αναδρομικά όσα ένσημα έχουν φάει. ΑΠΑΙΤΩ να συλληφθούν οι μάγκες που βαφτίζουν μετανάστες 'ελεύθερους επαγγελματίες' για να γλιτώνουν εισφορές (ίδετε και αυτό), και τους 'νοικιάζουν' με το αζημίωτο.
Η τελευταία παράγραφος ήταν η πλέον σημαντική, καθώς αναφέρεται στο επόμενο βήμα, το οποίο δυστυχώς ΕΙΝΑΙ το θέμα, κι όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσες να προσθέσεις κι άλλα πολλά, πιο καθημερινά. Να απαιτήσεις να φορολογηθούν οι μάγκες ιδιοκτήτες του Αγ. Παντελεήμονα που τους νοικιάζουν τις τρώγλες τους 10 ευρώ τη βραδυά με το 'κεφάλι'. Να απαιτήσεις να συλληφθούν οι έμποροι ναρκωτικών που τους χρησιμοποιούν ως βαποράκια. Να απαιτήσεις να συλληφθούν οι προαγωγοί που τους βγάζουν στην πορνεία. Να απαιτήσεις να ερευνηθεί ποιά κυκλώματα συνεχίζουν εντός Ελληνικού εδάφους το ιερό έργο των δουλεμπόρων. Να απαιτήσεις απ' την επιθεώρηση εργασίας να αναγκάσει όλα τα αγνά αφεντικά τους να τους κολλήσουν αναδρομικά όσα ένσημα τους έχουν φάει. Να απαιτήσεις να συλληφθούν οι μάγκες που τους βαφτίζουν 'ελεύθερους επαγγελματίες' για να γλιτώνουν εισφορές, και τους 'νοικιάζουν' με το αζημίωτο.
Έτσι για να μην ξεχνάμε και τα βασικά....
Κι εγώ συμφωνώ με την τελευταία παράγραφο. Επίσης συμφωνώ ότι είναι απαραίτητο ηθικά και πολιτιστικά να υπάρχει το άσυλο που περιγράφεις για τους λόγους που θαυμάσια εικονογραφείς. Η γνώμη μου ήταν ότι το Πανεπιστημιακό Άσυλο πρέπει να είναι για τους φοιτητές, άρα το Άσυλο που σωστά ζητά το κείμενό σου θα έπρεπε να είναι αλλού, αλλά, ρεαλιστικά, που;;; Οι αρχαίοι ημών το είχανε στους ναούς, αλλά εμείς; Δηλαδή με το κείμενο σου βλέπω για πρώτη φορά ότι τα δύο πράγματα που θέλω δεν γίνονται και τα δύο (Πανεπιστημιακό για φοιτητές ΚΑΙ αλλού για όλους) –και αυτό με προβληματίζει. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος αυτή τη στιγμή είναι ότι θα είναι απαράδεκτο να καταργηθεί και να μην υπάρχει καθόλου…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως. Θα linkάρω την ανάρτησή σου. Όταν οι "αφανείς" κοινωνικά διεκδικούν δικαιώματα και βγαίνουν στο προσκήνιο, τότε κάποιοι ενοχλούνται. Και δίπλα σε τούτους έρχονται και οι δημοσιογράφοι -και κάθε ακραία δεξιό/νεοφιλελεύθερο στοιχείο να θέσουν ακόμη μία φορά θέμα ακαδημαϊκού ασύλου. Δεν τους το χαρίζω ούτε αυτό ούτε το δικαίωμα που δίνω στο μετανάστη να ζήσει σαν άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω κι εγώ με τα λεγόμενά σου. Σαφώς κι εμείς που δεν πεινάσαμε ποτέ δεν μπορούμε να μιλήσουμε εξ' ονόματος όσων πραγματικά πεινάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβληματίζομαι επίσης και με την επισήμανση του Δημήτρη όσον αφορά στο άσυλο και συμμερίζομαι την άποψή του.
Μαζί με τα δικά σου ΑΠΑΙΤΩ να προσθέσεις και τα δικά μου.
Μετά τη λέξη "ΑΠΑΙΤΩ" στο παραπάνω σχόλιό μου, έπρεπε να μπει ένα κόμμα, αλλά ο δαίμονας το εξαφάνισε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμμμμμμμ....... το λεπόν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν έχω γνώσεις επί νομικών θεμάτων οπότε περιορίζομαι στην λογική που διαθέτω για κάποια πράγματα. Ερωτώ λοιπόν το εξής: αν οι λαθρομετανάστες αιτούν άσυλο στο πανεπιστήμιο τότε με την ίδια λογική μπορούν να μπουν και στο σπί τι μου και να αιτήσουν έτσι άσυλο. Έτσι δεν είναι; Παρομοίως, μπορούν να αιτήσουν άσυλο όπου αυτό υφίσταται, σωστά;
Αν λοιπόν μπορούν να μπουν όπου γουστάρουν (διότι αυτό συνέβη επί της ουσίας και μην μου πεις ότι κάποιοι φοιτητοσυνδικαλιστές του κώλου τους έμπασαν μέσα διότι πάλι στο ίδιο θα καταλήξουμε), τότε μπορεί να μπει και ο οποιοσδήποτε, τουτέστιν και οι μπάτσοι, έτσι δεν είναι; Α, και τα τανκς...
Συνεπώς, με δεδομένο ότι υπάρχει ένα λογικό κενό στον ανωτέρω συλλογισμό, μήπως και το ότι τους έβαλαν μέσα ήταν και αυτό παραβίαση του ασύλου;
Ερώτηση κάνω και θα με ενδιέφερε να μάθω την απάντηση.
Παρεμπιπτόντως, εκτιμώ ότι αν κάποιος άνοιγε την πόρτα του σπιτιού του και έβλεπε έναν διαρρήκτη μέσα που να του έλεγε ότι ζητάει άσυλο, θα του φαινόταν "κάπως", έτσι δεν είναι;
Στο διά ταύτα: ουδείς μπορεί ν'αρνηθεί τις ανθρώπινες τραγωδίες, οι οποίες είναι ατελείωτες και περισσότερες απ'όσες νομίζουμε και φυσικά δεν περιορίζονται σε 50-100-300 άτομα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Τα Πανεπιστήμια είναι περιουσία του λαού και όπως δεν είναι δυνατόν να τα καταστρέφει το κάθε τσογλάνι πατώντας πάνω στο άσυλο, άλλο τόσο δεν είναι δυνατόν να γίνονται επίκεντρο τέτοιων εκμεταλεύσεων και καταστάσεων.
Δεν θα διαφωνήσω ότι το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Είναι γεγονός πχ ότι η Ελλάδα έχει ανύπαρκτη μεταναστευτική πολιτική. Ένα άλλο αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως είναι ότι αυτή η ιστορία της λαθρομετανάστευσης πρέπει επιτέλους να λάβει ένα τέλος: έχουμε υπερκορεστεί, δεν γίνεται να έρθουν άλλοι, είμαστε υπεράριθμοι, πως διάολο το λένε. Δεν υ[πάρχουν δουλειές, δεν υπάρχει μέριμνα υγείας, δεν υππάρχει πρόνοια, δεν υπάρχει δυνατότητα πληρωμών. Αν έρθουν που θα μείνουν; Πως θα φάνε; Που θα περιθαλφθούν; Το θέμα δεν έχει να κάνει με το αν θέλουμε ή δεν θέλουμε να έχουμε μετανάστες αλλά το αν μπορούμε να τους σηκώσουμε. Με δανεικά είμαστε ως χώρα και ξαναμπαίνουμε σε πορεία κατάρρευσης και καθόμαστε και λέμε τι; Το αυτονόητο: ότι όλοι πρέπει να έχουν δικαιώματα κλπ. Μα το ρημάδι, εδώ έχουν καταστρατηγηθεί όλα τα αυτονόητα.
Και για να το κλείσω και δεν με ενδιαφέρει το πως θα ακουστεί, ουδόλως με απασχολεί πλέον το τι ζητάνε οι λαθρομετανάστες ή αν θα κάνουν απεργία πείνας. Σόρρυ δηλαδή, αλλά τα δικά ΜΟΥ δικαιώματα σαν γαμημένος ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ πολίτης θα τα δει κανείς ευαίσθητος;
θανάση, θα μου επιτρέψεις να κοπιάρω το σχόλιο σου και να συμπληρώσω την ανάρτηση μου με αυτό. Είναι απολύτως σωστά αυτά που λες και είναι παράλειψη μου που δεν τα ανέφερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη, θεωρώ ότι το άσυλο δεν μπορεί και δεν πρέπει να διακρίνεται ανάλογα με την ιδιότητα του "χρήστη", όπως επίσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει διακριτή προστατευτικότητα ανάλογα με το ποιος το διεκδικεί. Οι όροι και οι προϋποθέσεις ταιριάζουν καλύτερα σε όρους συναλλαγής.
Δείμε, από εκεί που μιλάμε για το θέμα της μετανάστευσης, κάποιοι ανοίγουν το θέμα του ασύλου... Όπως αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες.
Τελευταίε, φοβάμαι ότι όσοι κι αν μαζευτούμε να απαιτήσουμε τα αυτονόητα, θα είμαστε πάλι λίγοι, διότι οι περισσότεροι κοιτούν το δέντρο και δεν βλέπουν (ή μπορεί δεν θέλουν να δουν) το δάσος.
Αδη, ήγγικεν η ημέρα που θα διαφωνήσω και μάλιστα κάθετα μαζί σου. Πριν απαιτήσω ως φορολογούμενος τα δικαιώματα μου θα απαιτήσω τα δικαιώματα όλων μας ως άνθρωποι. Και κάποιοι αυτά τα έχουν περισσότερο ανάγκη. Ως φορολογούμενος πολίτης, επίσης, δηλώνω υπεύθυνα και δημόσια ότι στο μέτρο που μου ανήκει η δημόσια περιουσία που λέγεται κτίριο της Νομικής Σχολής παρέχω το δικαίωμα χρήσης της στους εν λόγω ανθρώπους.
Το δεν χωράμε, είμαστε πολλοί, δεν είναι επιχείρημα αντιτάξιμο, κυρίως για λόγους ηθικής. Και αυτό διότι το ελληνικό κράτος συνειδητά απεφάσισε να μαζέψει και να μαντρώσει τόσους ανθρώπους σε αυτόν τον τόπο. Είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα έφευγαν την επόμενη ημέρα από την άφιξη τους, αν μπορούσαν.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι στο μέτρο που εξισώνεις τον αιτούντα άσυλο με τον διαρρήκτη ή τον αιτούντα άσυλο με το κάθε - όντως - τζογλάνι που μπαίνει και καταστρέφει, τότε εξισώνεις ανόμοιες καταστάσεις και προκαταλαμβάνεις τον συνομιλητή σου. Κανείς δεν είπε ότι πρέπει να επιτρέπεται σε κάθε τζογλάνι να καταστρέφει με άλλοθι το άσυλο. Από αυτό, μέχρι να φτάσουμε να αρνηθούμε το δίκαιο κάποιων αιτημάτων, επειδή χρησιμοποιούν το άσυλο έχει τεράστια απόσταση.
Πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμο για όλους μας - και για μένα - να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα καθαρά και να απομακρύνουμε από μπροστά μας τεχνητά "εμπόδια" που υποβολιμιαία τίθενται.
Κάτσε μισό λεπτό διότι τα έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα: αν είμαστε τω όντι τόσο φιλάνθρωποι και ευαισθητοποιημένοι, εκτιμώ ότι θα έπρεπε ο καθένας να έχει σπιτώσει κι από έναν ΛΑΘΡΟμετανάστη -διότι μην το παραβλέπουμε τεχνηέντως, περί λαθρομεταναστών πρόκειται κι ουχί μεταναστών οι οποίοι είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε σπιτώσει κανέναν;
Απάντηση: όχι.
Διότι εδώ το θέμα μπλέκεται λίγο: ας υποθέσουμε ότι δεν τον έχεις σπιτώσει επειδή δεν σε παίρνει οικονομικά, ήτοι σκέφτεσαι τις δυνατότητές σου. Άρα πως βγαίνεις να μου λες ότι πριν κοιτάξω τα δικαιώματά μου καλό είναι να δω τα δικαιώματα των άλλων;
Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη: όποιος είναι ανίκανος ή έστω δεν μπορεί να διεκδικήσει τα δικά του δικαιώματα νομοτελειακά δεν μπορεί να κάνει τίποτε και για τα δικαιώματα των άλλων.
Πέραν τούτου, να σε ρωτήσω κάτι άλλο εξαιρετικά θεμελιώδες; Αν υποθέσουμε ότι αντί για Ελλάδα βάζαμε τη λέξη Γερμανία μήπως μπορείς να μου πεις τι ακριβώς θεματάκι θα είχαμε; Θες να σου απαντήσω; Κανένα απολύτως.
Διότι ακριβώς επειδή η Γερμανία είνια ένα σοβαρό κράτος, δεν έχει λαθρομετανάστες. Κι όταν βρίσκει, του στέλνει απ'όπου ήρθαν (δηλαδή σχεδόν ανεξαιρέτως στην Ελλάδα, παρόλο που είναι σχεδόν αδύνατον να αποδειχθεί ποιος ήρθε από που). Και όχι μόνο αυτό, αλλά την ίδιαν στιγμή η ίδια χώρα μας πιέζει να κάνουμε επιτέλους κάτι για το θέμα της λαθρομετανάστευσης, για το οποίο έχουν στείλει και ολόκληρο σώμα (frontex) για να το αντιμετωπίσει. Και την ίδια ώρα που εμείς είμαστε οι παράδες και οι μπατίρηδες της Ευρώπης δανειζόμενοι συνεχώς, εμείς λέμε ως τάχα φιλάνθρωποι ότι ντάξει μωρέ, αφού ήρθαν που'ρθαν ως εδώ ας κάνουμε και κάτι (με τα λεφτά των άλλων). Κι αν οι άλλοι κόψουν τα λεφτά, έχουμε τους μαλάκες τους φορολογούμενους, οι οποίοι ακόμη δεν μας έχουν σπάσει στο ξύλο άρα αντέχουν (άσε που θα ικανοποιηθεί και το φιλανθρωπικό τους αίσθημα).
Βέβαια, αυτό το φιλανθρωπικό αίσθημα θα μπορούσαμε πρώτα να το έχουμε δείξει στους αστέγους που αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, στους ήδη υπάρχοντες μετανάστες οι οποίοι και είναι νομιμότατοι και (λογικά) εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος, και προς τους ανέργους οι οποίοι αν και σστο 14,5% επισήμως ανεπισήμως ίσως να ξεπερνούν και το 25%, και προς τους υποαπασχολούμενους που τα βγάζουν πέρα είτε με 3 και 4 δουλειές (αν τις έχουν βρει) είτε με το αιώνιο τσοντάρισμα των γονιών, και προς τους συνταξιούχους που πρέπει να τα βγάλουν πέρα με πλουσιοπάροχες συντάξεις 300 ευρώ, και προς τους απόρους που στερούνται τα στοιχειώδη όπως την υγειονμική περίθαλψη και προς κάμποσους άλλους.
Περιέργως όμως ενώ θυμάμαι τηλεμαραθωνίους αγάπης για την Αϊτή ή για τους παιδεραστές του τσουτσουνάμι, δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο για τον κόσμο της διπλανής πόρτας που πεινάει.
Έχεις βάλει καθόλου ραδιόφωνο τελευταία ν'ακούσεις να παίρνει κόσμος και να κλαίει (κυριολεκτικά) ότι είναι 30 χρονών και δεν ξέρει αν θα καταφέρει να κάνει οικογένεια; Μιλάμε για τραγωδία ενός ολόκληρου έθνους. Μιλάμε για ιστορική αποτυχία, ολοκληρωτική. Ποια ανθρωπιά λοιπόν; Ποια ευαισθητοποίηση; Κατ' επανάληψιν κληθήκαμε να την δείξουμε εμπράκτως και γυρήσαμε την πλάτη μας. Δεν μπορώ άλλη διπροσωπία, ούτε άλλον δηθενισμό. Αρκετά με τα κροκοδείλια δάκρυα. Πλέον έχω προβλήματα ΚΙ ΕΓΩ ως κοινωνία και πρέπει να τα μηδενίσω πριν με μηδενίσουν, διότι αν δεν το καταφέρω, τότε δεν θα έχει νόημα να μιλάω για παροχές ασύλου και για λοιπες βοήθειες.
Λυπάμαι, αλλά κι εγώ διαφωνώ με την διαφωνία σου.
Και ξαναρωτάω λοιπόν: αυτό που αρχικώς συνέβη ήταν ή δεν ήταν παραβίαση του ασύλου; Είχαν ή δεν είχαν δικαίωμα να εισέλθουν στον χώρο έτσι όπως εισήλθαν; Κι αν έτσι εισέλθουν και στο προσωπικό σπίτι του καθενός θα το αποδεχθούμε ελαφρά τη καρδία ή όχι; Κι αν προτιθέμεθα να το αποδεχθούμε, τότε γιατί δεν το έχουμε πράξει από μόνοι μας; Εξάλλου ένας τόσο ευαισθητοποιημένος και ανθρωπιστής λαός δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να ανοίξει τις πόρτες του σπιτιού του (κυριολεκτικά του σπιτιού του) να μπουκάρει μέσα ο καθείς.
Πάντως, Haeds, στα περισσότερα που έθεσες διαφωνώ. Αν θέλουμε να βλέπουμε το κράτος ως έναν αμιγώς εθνικό οικονομικό τόπο, τότε σίγουρα δε χωρά κανείς άλλος. Αν όμως δούμε το κράτος απλά ως μία τοπική περιφέρεια όπου μπορούν να διαφορετικές μονάδες, τότε μάλλον πρέπει κάποιος να διαφωνήσει μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ρε'σύ Δείμε, δεν με κατάλαβες. Δεν αναφέρομαι στο πως θέλουμε να βλέπουμε το κράτος. Αναφέρομαι στο πως ΕΙΝΑΙ το κράτος. Κι εγώ θα ήθελα να είναι διαφορετικό, πιο πλούσιο, πραγματικό κράτος Δικαίου. Δεν είναι όμως και αυτό είναι το μόνο χειροπιαστό σημείο. Μακάρι να είχαμε ανάπτυξη 11% και να ζητάγαμε και επιπρόσθετα ξένα χέρια να προστεθούν στο εργατικό δυναμικό του τόπου. Δεν το έχουμε όμως και δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε διαφορετικές καταστάσεις, όχι μόνο τώρα αλλά και για τα επόμενα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για το λεγόμενο "κούρεμα" (μετά τα σπρεντς, είναι η επόμενη ορολογία που καλούμεθα να απομνημονεύσουμε όπως κατάλαβες) το οποίο αύριο-μεθαύριο θα επιφέρει και περαιτέρω μειώσεις μισθών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα που ως γνωστόν θα λειτουργήσει ως ντόμινο σε όλους τους τομείς. Είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητό ότι ως κράτος δεν αντέχουμε άλλο; Με δανεικά είμαστε και πάμε γι'ακόμα χειρότερα.
Είναι δυνατόν να θεωρούμε ανθρωπισμό το να κρατάμε κόσμο που δεν μπορούμε να του παρέξουμε τα μέσα για να ζήσει; Έχουμε δηλώσει αδυναμία με κάθε επίσημο τρόπο. Πως να το κάνουμε;
Και ως προς το ποιος θα διαφωνήσει, πολύ ευχαρίστως κι ευπρόσδεκτος: θα μπορέσει όμως να μου καταρρίψει αυτά που γράφω, ή θα περιοριστεί σε γενικολογίες; Εδώ είναι το ερώτημα.
Δηλαδή μου ζητάς να υποταχθώ στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο και να τον απολαύσω. Όχι, αγαπητέ. Θα μείνω να φωνάζω έναν άλλο δρόμο. Η κατάσταση είναι όπως την παρουσιάζεις (ποιος ηλίθιος θα διαφωνούσε); Το ζήτημα είναι ποια πολιτική μπορεί να μας βγάλει και ποια πολιτική μας έφερε εδώ (σ.σ. δεν είμαι κομμουνιστής). Εναλλακτικές υπάρχουν και δεν αποδέχομαι τον νεοφιλελευθερισμό ως τελεσίδικη κατάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα διώξω κανέναν στο ψευδώνυμο του ανθρωπισμού. Ούτε θα κλείσω με φράχτες τα σύνορά μου στο όνομα του ανθρωπισμού και της προστασίας τους τάχα. Αυτά είναι ψευτοδιλήμματα (αν τα έλεγε πολιτικός θα τα χαρακτήριζα λαϊκίστικα).
Όχι, Δείμε, δεν σου ζητάω τίποτε, πόσω δε μάλλον το συγκεκριμένο θέμα που θέτεις. Εξάλλου πουθενά δεν κόλλησα καμιά ταμπέλα, σε κανένα θέμα ή άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν βλέπω το πρόβλημα ως νεοφιλελεύθερο ή ο,τιδήποτε άλλο (εξάλλου σοσιαληστές μας κυβερνούν). Το βλέπω ως κοινωνικό πρόβλημα.
Και όπως κάθε πρόβλημα έχει και τις λύσεις του. Βρίσκοντας λοιπόν τις λύσεις βλέπουμε και κατά πόσον είναι εφικτές ή όχι. Δυστυχώς είναι μαθηματικά: η απάντηση είναι 8 αλλά όσο κι αν θα θέλαμε να είναι 12, πάλι 8 θα είναι. Και το μεγάλο πρόβλημά μας εν προκειμένω δεν είναι στο τι θέλουμε αλλά στο τι μπορούμε. ΔΗλαδή θέλουμε χαμηλότερους μισθούς και συντάξεις; Θέλουμε περισσότερα χρόνια εργασίας; Θέλουμε πιο ελαστικό ωράριο; Θέλουμε υψηλή ανεργία; Τϊποτε απ'αυτά δεν θέλουμε, όπως και κάμποσα άλλα, ένα εκ των οποίων να υπάρχει και κόσμος στην ανέχεια. Δυστυχώς όμως όσο κι αν θέλαμε σε τόσα θέματα που ανέκυψαν, δεν μπορέσαμε. Και ούτε εδώ μπορούμε να κάνουμε κάτι, είναι ξεκάθαρο.
Το έτερο θέμα που θίγεις, δηλαδή ποια η πολιτική που μας έφερε ως εδώ και ποια αυτή που μπορεί να μας βγάλει, είναι σωστό και πάει ένα σκαλί πιο μέσα αλλά δε νομίζω να είναι της παρούσης να την ανοίξουμε διότι όπως ήδη γνωρίζεις είναι τεράστια. Και απείρως πολυπλοκότερη φυσικά.
Αυτό που προσπαθώ να καταστήσω σαφές είναι ότι εδώ και μήνες βρισκόμαστε σε μια φάση που σημασία έχει τι μπορούμε να κάνουμε. Αυτό είναι που έρχεται πρώτο. Γι'αυτό και θα πρόσεξες ότι δεν έθεσα κανένα απολύτως δίλημμα (εξάλλου συμφωνώ κατά πως το θέτεις). Ένας βασικότατος όρος όμως για να μην έχουμε διλήμματα είναι και το να βλέπουμε τα πράγματα ως έχουν και όχι πως θα θέλαμε να είναι. Το δεύτερο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο για να φτιάξουμε τα πράγματα για "αύριο", στο τώρα όμως είναι ανεφάρμοστο.
Ακριβώς για αυτό το λόγο πρέπει να πιέσουμε την κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική στο μεταναστευτικό και να υιοθετήσει μια τακτική κοινωνικής ένταξης κι όχι αφάνειας ή εκδίωξης. Τώρα καταλαβαίνω τι λες, αλλά πρέπει να βρεθούν τρόποι πίεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, κάτι, Hades, σήμερα όταν διάβασα για την άρση του ασύλου και άκουσα δύο κανάλια, ένιωσα την ίδια οργή που ένιωσε πρόπερσι το Δεκέμβρη. Και εκείνη την Κυριακή ήμουν στο δρόμο, και τη Δευτέρα το ίδιο (πολιτικό πρόσωπο τότε) και την Τρίτη. Και τη δευτέρα αγκάλιαζα μικρά παιδάκια -μαθητές μου σχεδόν- που βγήκαν πρώτη φορά έξω. Σήμερα ένιωσα, φίλε, την ίδια οργή. Τσατίστηκα, όσο λίγες φορές για πολιτικά θέματα. ίσως εγώ να μη σε κατάλαβα, δεν ξέρω...
Δείμε, η άρση του ασύλου είναι κάτι υποκειμενικό που ούτως ή άλλως προβλέπει η νομοθεσία. Και μάλιστα, αν και δεν το γνωρίζει ο πολύς κόσμος, δεν απαιτείται για όλες τις περιπτώσεις η συγκατάθεση της πρυτανείας, άλλο το ότι -ορθώς- δεν μπουκάρει μέσα η αστυνομία ένεκα της βέβαιης κατακραυγής. Το θέμα είναι άλλο: μιλάνε όλοι για το άσυλο και πολύ αμφιβάλω πόσοι ξέρουν τι ακριβώς είναι το πανεπιστημιακό άσυλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι εν προκειμένω θέμα ασύλου δεν υπήρχε καν.
Στα υπόλοιπα, εννοείται ότι η προσπάθεια δεν σταματάει ποτέ. Αν φέρει και αποτελέσματα ακόμη καλύτερα. Αλλά....
Αλλά...
Άδη, παρότι έχεις δίκιο που επισημαίνεις ότι όπως έχουν τα πράγματα, ακόμη κι αν θέλαμε να έχουμε μεταναστευτική πολιτική, δεν έχουμε τους πόρους για να το κάνουμε, πρέπει να σου θυμίσω ότι υποτίθεται ότι ζήσαμε και καλύτερες εποχές, αλλά ούτε και τότε κάναμε κάτι περισσότερο από το να εκμεταλλευόμαστε τη μαύρη εργασία. Οπότε νομίζω ότι είναι απόλυτα δικαιολογημένο, να αμφιβάλλει κανείς ότι τελικά αυτό που μας λείπει είναι οι πόροι, αλλά η θέληση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, υπάρχουν και πράγματα που μπορούμε να κάνουμε χωρίς οικονομικό κόστος. Π.χ. θα μπορούσαμε να παρέχουμε ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους και είμαι σχεδόν βέβαιη ότι το 90% αυτών θα τα χρησιμοποιούσαν για να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους, διότι ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν αυτός.
Σε ό,τι αφορά το άσυλο, νομίζω έχει αξία να ειπωθεί ότι στην εν λόγω υπόθεση, αυτό ήταν μια παράμετρος και όχι το κύριο θέμα, για κάποιο λόγο όμως μετετράπη σε κυρίως θέμα... αυτό και μόνο με προβληματίζει. Όπως άλλωστε και η όλη συζήτηση για το εάν ήταν πολιτικά σωστή/ενδεδειγμένη η κίνηση να μεταφερθούν στη Νομική.
Κι όμως, Hades, ακόμα και σήμερα γίνεται λόγος για το άσυλο. Πρέπει όμως να λέμε μερικές αλήθειες και να φέρνουμε και σε αυτό το αυτονόητο θέμα τα πράγματα κάπου στα ίσα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήEskarina, άκου κάτι: αυτό που λες είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. ΔΗλαδή θες να μου πεις ότι μόνο σε αυτό το θέμα δεν δείξαμε ως κράτος θέληση; Μήπως βελτιώσαμε τα δημοσιονομικά και δεν το θυμάμαι; Μήπως βελτιώσαμε τους μισθούς ή τις συντάξεις; Μήπως χαμηλώσαμε την φορολογία; Μήπως είχαν αυξηθεί οι επενδύσεις; Μήπως εφαρμόστηκαν ποτέ οι νόμοι εκεί που έπρεπε; Ή -μιας και αναφέρεις την μαύρη εργασία- μήπως το κράτος δεν εκμεταλλεύεται με μαύρη εργασία τους ίδιους τους πολίτες του; Πως περιμένεις κάτι διαφορετικό ή καλύτερο προς τους μη πολίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ζωή μπουρδέλο τα κάναμε γι'αυτό και καταντήσαμε έτσι. Ένα σημείο, λοιπόν, στο οποίο τα έχουμε κάνει όχι απλώς μπουρδέλο αλλά τριμπούρδελο, ήταν και το μεταναστευτικό. Και αν το καλοσκεφτείς, πρόκειται περί τραγικής περίπτωσης δεδομένου ότι ήμαστε χώρα που ακόμη διαθέτει άλλη μια Ελλάδα σε μετανάστες, και έχοντας περάσει δυό (μεταναστευτικά) τραγικές δεκαετίες (50-60). Το θέμα θέλησης λοιπόν δεν είναι τωρινό, μήτε περιορίζεται στο μεταναστευτικό.
Ακόμη κι έτσι όμως, κάποια δεδομένα δεν μπορούν ν'αλλάξουν.
Και ποια είναι αυτά τα δεδομένα; Πολλά. Πχ, η οικονομία μιας χώρας, η δυνατότητα απασχόλησης εργατικού δυναμικού, η δυνατότητα παροχής υγειονομικής κάλυψης κλπ. Όλα αυτά είναι αριθμοίκαι οι αριθμοί δεν αλλάζουν. Ή μάλλον αν αλλάξουν, έχουμε αποτελέσματα σαν αυτά που βιώνουμε εδώ και μήνες. Δεν είναι αμιγώς θέμα θέλησης δηλαδή.
Πέραν τούτου όμως, θέτεις και κάτι άλλο: το θέμα των ταξιδιωτικών εγγράφων. Θα σου πω το εξής: οι νόμοι 3386/2005 και 3907/2011 παρέχουν σειρά από δικαιώματα και δυνατότητες προς όσους έρχονται στην χώρα. Ακόμη και για λαθρομετανάστες υπάρχουν μέριμνες. Ε, το ρημάδι, έκαναν ποτέ χρήση αυτών; Όλοι στη ζούλα θέλουν να έρχονται. Δεν γίνεται πια. Ελβετικό τυρί έχουμε καταντήσει, διάτρητοι πανταχόθεν. Μην τα ρίχνουμε όλα δηλαδή μόνο προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Και δυστυχώς τα ταξιδιωτικά έγγραφα δεν έχουν αντίκρυσμα σε μια τέτοια περίπτωση ακριβώς επειδή πρόκειται περί ΛΑΘΡΟμεταναστών, τους οποίους βλέπω ότι εξακολουθούμε να συγχέουμε με τους μετανάστες. Δεν είναι το ίδιο πράγμα ο μετανάστης με τον ΛΑΘΡΟμετανάστη και πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό διότι αδικούμε τα μάλα τους πρώτους. Οι ευρωπαϊκές χώρες -αλλά και η κοινοτική νομοθεσία- δεν επιτρέπουν στις χώρες μέλη να αποδεχθούν λαθρομετανάστες από άλλες χώρες, γι'αυτό και βγήκε και ο κανονισμός επαναπατρισμού, ΌΧΙ όμως στις πατρίδες τους αλλά στην χώρα ΕΙΣΟΔΟΥ. Κοινώς αν δεν έχεις νόμιμα χαρτιά, κανένα ταξιδιωτικό έγγραφο δεν θα προσφέρει το παραμικρό. Δεν έχει να κάνει μόνο με'μάς το όλο θέμα αλλά ούτε αυτό δεν έχουμε καταλάβει. Η FRONTEX δεν έχει έρθει ως ελεημοσύνη στην Ελλάδα αλλά επειδή το θέμα έχει λάβει προ πολλού ευρωπαϊκές διαστάσεις. Αλλά ούτε αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε.
Κι όσον αφορά το άσυλο, πως να μην μπει στο επίκεντρο; Το ξέρεις ότι η νομοθεσία επιτρέπει ΑΝΕΥ ΑΔΕΙΑΣ πρυτανείας να μπουκάρει η αστυνομία μέσα; Και όμως πατάνε όλοι στο άσυλο και λένε μην τολμήσει να μπει κανείς, όταν πρακτικά δεν υφίσταται θέμα ασύλου στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Δείμε, η αλήθεια είναι μία, οι ερμηνείες της πολλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιας και θέτεις θέμα νομικής υπόστασης ασύλου λοιπόν, ο ισχύων νόμος 1268/1298 (http://www.et.gr/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=104&lang=el)καθορίζει τι είναι το άσυλο:
"Για την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το πανεπιστημιακό άσυλο. Το πανεπιστημιακό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους των ΑΕΙ και συνίσταται στην απαγόρευση επέμβασης της δημόσιας δύναμης στους χώρους αυτούς… Επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμόδιου οργάνου του ΑΕΙ επιτρέπεται μόνον εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής"
Πρώτον λοιπόν, το άσυλο δεν είναι γενικό και αόριστο, δεν πιάνει κάθε περίπτωση κατά το δοκούν και δεν επιτρέπει στον καθένα να κάνει ό,τι γουστάρει. Δεύτερον, υποθέτω ότι στην συγκλεκριμένη περίπτωση που εξετάζουμε οι λαθρομετανάστες δεν είχαμν πάει για κάποια διάλεξη προκειμένου να συμπεριληφθούν στις διατάξεις περί ασύλου, σωστά; Και τρίτον, πουθενά να αναγράφεται ότι μόνο κατόπιν αδείας της πρυτανείας μπορεί να μπει η αστυνομία μέσα, τουναντίον αναφέρεται ρητώς το ακριβώς αντίθετο.
Βέβαια, αν θες τη γνώμη μου, πολύ καλά κάνει η αστυνομία και ΔΕΝ μπαίνει μέσα για πολλούς και διάφορους, ευνόητους και μη, λόγους, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, άσε που ποτέ δεν βγήκα να πω ότι πρέπει να μπει η αστυνομία. Οπότε το προσπερνάμε.
Πέραν τούτου, ας πάμε και στο Σύνταγμα που είναι ως γνωστόν ο υπέρτατος Νόμος (http://www.et.gr/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=104&lang=el): τα πρόσφατα γεγονότα δεν αντιτίθενται μόνο στον σχετικό νόμο, αλλά και στα άρθρα 16 και 25, μιας και μεταξύ άλλων υπάρχει κατάχρηση δικαιώματος (όπου όπως βλέπεις, κι εγώ... καταχρηστικά δέχομαι ότι έγινε χρήση του δικαιώματος του ασύλου παρόλο που όπως έδειξα κάτι τέτοιο δεν ισχύει).
Να ρωτήσω κάτι; Ο νόμος για την τήρηση του καπνίσματος είναι πιο σημαντικός και απαιτεί κόσμος και κοσμάκης την αυστηρότατη τήρησή του; Γιατί να μην τηρηθούν κι αυτοί εδώ δηλαδή; Δεν κατάλαβα; Όλα κατά το δοκούν; Πρέπει επιτέλους ν'αποφασίσουμε ποιο προσωπείο θα φορέσουμε.
Δεν ξέρω αν σε κάλυψα στο θεωρητικό επίπεδο.
Δεν ξέρω αν διαφωνώ κάπου. Διάβασες τις δικές μου θέσεις, που δε χωρούν ερμηνείες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και τις διάβασα. Για την ακρίβεια προτού το λινκάρεις εδώ πέρα το'χα διαβάσει, απλά συνηθίζω να απαντάω με τη σειρά που τα άνοιξα... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάποια θέματα συμφωνούμε σε κάποια άλλα όχι, αυτό δεν έχει σημασία όμως διότι όπως έχεις γράψει σε άλλο και το πρεσβεύω κι εγώ, οι διαφωνίες είναι σημαντικότερες διότι δίνουν τροφή για διάλογο.
Άδη, κοίταξα τους νόμους που αναφέρεις (εκ των οποίων ο δεύτερος δεν δίνει αποτελέσματα, οπότε υποθέτω ότι εχεις πληκτρολογήσει κάτι λάθος). Ο Ν του 2005 αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις εισόδου στην ελληνική επικράτεια, για περιορισμένο χρονικό διάστημα ή για διαμονή ή/και εργασία. Αν διαβάσεις τις διατάξεις των επιμέρους άρθρων, θα διαπιστώσεις ότι είναι παντελώς ανεδαφικές, σε ανθρώπους που εγκαταλείπουν τη χώρα τους εξαθλιωμένοι και σε πολλές περιπτώσεις άρον άρον. Λάβε υπόψη σου δε ότι παντού προβλέπεται ότι το ελληνικό κράτος μπορεί να αρνηθεί τη θεώρηση εισόδου (βίζα) αναιτιολόγητα. Για να σου δώσω ένα μέγεθος του ανεφάρμοστου, το άρθρο 24 προβλέπει ότι σε περίπτωση που ζητηθεί η είσοδος για εργασία, ως ελεύθερος επαγγελματίας, απαιτεί ο αιτών να έχει κατατεθειμένα 60.000 ευρώ σε τραπεζικό λογαριασμό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με το άρθρο 46 του ίδιου νόμου, παρέχεται τρίμηνης διάρκειας προθεσμία περίσκεψης (όπως την ονομάζει ο νόμος) στα θύματα παράνομης διακίνησης μεταναστών (και εμπορίας ανθρώπων) ώστε να αποκατασταθούν ψυχικά και να αποφασίσουν τη συνεργασία τους με τις διωκτικές αρχές. Κατά το χρόνο αυτό, δικαιούνται περίθαλψης και η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει τη διαβίωση τους αν δεν έχουν τους απαιτούμενους πόρους. Ο νόμος προβλέπει ότι οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να ενημερώνουν τους μετανάστες για το δικαίωμα τους αυτό και να τους βοηθούν στην άσκηση του. Μετά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, μπορεί να δοθεί άδεια διαμονής μόνο εάν αυτό είναι σκόπιμο για τη διευκόλυνση των ερευνών των διωκτικών αρχών. Σε κάθε περίπτωση όμως η άδεια διαμονής ανακαλείται με την περάτωση της ποινικής διαδικασίας (με όποιο τρόπο κι αν επέλθει αυτή, π.χ. ακόμη και με τη θέση της δικκογραφίας στο αρχείο διότι δεν εξακριβώθηκε η ταυτότητα των δραστών). Τότε είτε εκδίδεται η (κοινή) άδεια διαμονής λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος της συνεργασίας με τις διωκτικές αρχές, είτε πλέον δεν υπάρχει νόμιμος λόγος παραμονής.
Από τα παραπάνω, νομίζω ότι είναι σαφές ότι η αναφορά στον εν λόγω νόμο, μόνο ως αποτρεπτική μπορεί να θεωρηθεί.
Και λέω εγώ λοιπόν μια χαζή ιδέα : με δεδομένο ότι οι περισσότεροι που εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια αποσκοπούν στο να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες, αν το ελληνικό κράτος του έδινε βίζα (που σημαίνει ότι εισέρχονται νόμιμα αλλά δεν έχουν αποκτήσει δικαίωμα να παραμείνουν) δεν θα μπορούσαν να ταξιδέψουν περαιτέρω νόμιμα σε όποια άλλη ευρωπαίκή χώρα θα ήθελαν ; Μήπως τότε όλοι θα έδειχναν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, γιατί θα τους αφορούσε άμεσα, ενώ τώρα είναι στο απυρόβλητο; Όσο για τη frontex προφανώς και δεν ήρθε από την καλή της την καρδιά, αλλά εν τέλει είναι επαρκής για το σκοπό που υποτίθεται ότι ήρθε να εξυπηρετήσει; Θα διάβασες δε χθες ότι η συμφωνία που επετεύχθη με την Τουρκία στο θέμα των μεταναστών προβλέπει ότι στην 3η φάση δεν θα δέχεται επαναπατρισμό.
Δεν είναι τόσο απλό όσο το παρουσιάζεις. Σαφώς και όλοι οι ελληνικοί νόμοι έχουν και κουλά σημεία και δεν είναι λίγα. Δηλαδή δεν έχει έως και το Σύνταγμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι όμως όλες οι διατάξεις έτσι και παρομοίως δεν περιορίζονται μόνο σε αυτόν το νόμο (υπάρχουν πχ τα θέματα αντιμετώπισης ναυαγών κλπ, οι περιπτώσεις υποβολής αίτησης πολιτικού ασύλου κλπ). Όμως υπάρχει έστω ένας τυφλοσούρτης. Με προβλήματα, παράνοιες και ζουρλαμάρες, αλλά έστω ένας τυφλοσούρτης.
Όσον αφορά το θέμα της βίζας, αυτό κι αν είναι τελείως ανεφάρμοστο και το έχει αποδείξει η πράξη: αν ήταν τόσο απλό, θα έφευγαν κι άλλοι. Οι περισσότεροι μένουν όμως και ξέρεις για ποιον λόγο; Για τον ίδιον ακριβώς που τα χώνεις στο άρθρο περί ελευθέρων επαγγελματιών: όπως ο άλλος έρχεται εξαθλιωμένος και είναι αδύνατον να έχει 60 χιλιάρικα σε καταθέσεις, αντίστοιχα είναι αδύνατον να έχει και χρήματα για περαιτέρω μετακίνηση, παρόλο που χρειάζονται λιγότερα από 60 χιλιάρικα. ΚΑι πέραν τούτου, ξαναλέω ότι υπάρχει και ευρωπαϊκή νομοθεσία που μας δεσμεύει σε τέτοια ζητήματα. Αν ήταν έτσι απλά τα πράγματα, κάθε χώρα της Ευρώπης θα έκανε τα ίδια για να λύσει το πρόβλημα.
Αναφορικά με την frontex, φυσικά και είναι ανεπαρκής και το έχουν παραδεχθεί κι από μόνοοι τους. Απλά έπρεπε να έρθουν εδώ για να συνειδητοποιήσουν ότι με τα σύνορα που έχει η Ελλάδα είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Το άλλο που λες για την Τουρκία, όχι δεν έπεσε στην αντίληψή μου.
Επειδή ο διάλογος πλέον δεν αναφέρεται μόνο στους μετανάστες, σου προτείνω μία άλλη οπτική του ακαδημαϊκού ασύλου.
ΑπάντησηΔιαγραφή