Επετειακή δημοσκόπηση

Επ' ευκαιρίας των γενεθλίων μου (η ημέρα των οποίων ακόμη, για κάποιο περίεργο λόγο, δεν έχει ανακηρυχθεί παγκόσμια ημέρα), έβαλα μια δημοσκόπηση, προκειμένου να "ψαρέψω" εντυπώσεις. Διάλεξα το πιο κοινότοπο ερώτημα (ηλικία), για το οποίο σίγουρα όλοι μπορούν να έχουν άποψη.
Παρακαλούνται όσοι γνωρίζουν ήδη την ηλικία μου να μην συμμετάσχουν (ακούτε; ξέρω ποιοι είστε!)

Η ιθαγένεια και οι ... ιθαγενείς

Και κάπου ανάμεσα στο θόρυβο των "μεταρρυθμίσεων" της νέας κυβέρνησης (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, ακόμη είναι στη διαρρύθμιση, αλλά, υπομονή ,θα φτάσει και στη μεταρρύθμιση), ακούστηκε το θέμα που αφορά την παροχή προς τους μετανάστες της ιθαγένειας και  του δικαιώματος εκλέγειν στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ξεσηκώθηκαν λοιπόν όλοι οι "μεγάλοι" έλληνες (ή αλλιώς ελληναράδες) να διακηρύξουν την αντίθεση τους, με επιχειρήματα του τύπου εθνική καθαρότητα, εθνική συνέχεια και λοιπά ανατριχιαστικά.

Σε αυτή τη χώρα όμως, όποιος φωνάζει πιο δυνατά και κατά προτίμηση πιο εκνευριστικά είναι τελικά και εκείνος που ακούγεται. Σε συνδυασμό δε με την προβατοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, είναι προφανές ότι ο ταλαντούχος στην τσιρίδα θα παρασύρει πολλούς ακόμη.

Κανείς όμως από όλους τους αντιδρούντες δεν ανάλωσε πέντε λεπτά από το χρόνο του για να σκεφτεί τα εξής αυτονόητα (εξυπακούεται ότι οι Μπουμπούκοι & ΣΙΑ ανάλωσαν αρκετό χρόνο για να βρουν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να εκμεταλλευτούν μικροπολιτικά αυτό το θέμα) :

1. Ποιοι είναι μετανάστες στην Ελλάδα; Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, διευκρινίζω ότι η λέξη μετανάστης χρησιμοποιείται με το περιεχόμενο που της αποδίδεται στην καθομιλουμένη και όχι ως ορολογία. Μετανάστης λοιπόν στην Ελλάδα θεωρείται οποιοσδήποτε δεν είναι έλληνας υπήκοος, συνεπώς οποιοσδήποτε αλλοδαπός. Υπ' αυτή την έννοια μετανάστες είναι και οι υπήκοοι μελών κρατών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (οι οποίοι όμως καλύπτονται από τη νομοθεσία περί ελεύθερης μετακίνησης των ευρωπαίων πολιτών στα κράτη μέλη της ΕΕ και έτσι δεν χρειάζεται να μπουν στη διαδικασία της αναγνώρισης της νόμιμης παραμονής τους στη χώρα). Μετανάστης επίσης είναι εκείνος που πριν από Χ χρόνια ήρθε στην Ελλάδα, κατοικεί και εργάζεται έκτοτε σε αυτή μόνιμα. Μετανάστης επίσης είναι το παιδί του προηγούμενου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, πήγε σε ελληνικό σχολείο, μιλάει ελληνικά και συνεχίζει να κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα. Μετανάστης επίσης είναι και εκείνος που ωθούμενος από την απόλυτη ανέχεια πήρε το ρίσκο να μπει, χωρίς τις νόμιμες προϋποθέσεις, στην Ελλάδα, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, η οποία, στην αρχή, συνίσταται στην αποφυγή λιμοκτονίας.

2. Τι σημαίνει ιθαγένεια ; Ιθαγένεια είναι ο νομικός δεσμός που συνδέει ένα πρόσωπο με ένα κράτος. Ο δεσμός αυτός έχει κυρίως νομικές συνέπειες, όπως η δημιουργία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του προσώπου και του κράτους. Ο νομικός αυτός δεσμός δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από μια νομική κατασκευή, όπως πολλές άλλες (π.χ. σύζυγοι), η οποία υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες ρύθμισης διαφόρων καταστάσεων.

Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν πρέπει να δημιουργηθεί ο νομικός δεσμός  της ιθαγένειας με πρόσωπα τα οποία ζουν αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, εργάζονται στην Ελλάδα, δημιουργούν οικογένεια στην Ελλάδα και εν ολίγοις κάνουν ό,τι κάνω και εγώ. Πολύ περισσότερο δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί κάποιοι άνθρωποι, που έχουν ζήσει όλη τη ζωή τους στην Ελλάδα, έχουν πάει σε ελληνικά σχολεία και ενδεχομένως σε ελληνικά πανεπιστήμια, να μην μπορούν να θεωρούνται υπήκοοι του ελληνικού κράτους. Πιστεύει, αλήθεια, κανείς ότι η ελληνική κοινωνία και κάθε μέλος της διατρέχει κάποιο κίνδυνο από το γεγονός ότι το παιδί ενός ζευγαριού μεταναστών θα μπορεί να είναι έλληνας υπήκοος;

Αντιλαμβάνομαι ότι ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα είναι μεγάλος, εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της χώρας, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να περιγραφεί ως το χωλ της Ευρώπης. Ο αυξημένος όμως αυτός αριθμός επιπλέον (αν όχι κυρίως) οφείλεται στην παντελή έλλειψη σχεδίου και προγραμματισμού ως προς της διαχείριση του αριθμού των απελπισμένων που φτάνουν μέχρι εδώ, ιδίως ενόψει του γεγονότος ότι η εναλλακτική της μετακόμισης της Ελλάδας σε άλλο σημείο της Ευρώπης δεν είναι διαθέσιμη. Θα ήταν συνεπώς ουτοπικό και ενδεχομένως ανεδαφικό να υποστηρίξει κανείς ότι δεν πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις για την παροχή ιθαγένειας, στο μέτρο που αυτό θα σήμαινε περισσότερους πολίτες από όσους θα μπορούσε να "εξυπηρετετήσει" το ελληνικό κράτος (όχι βέβαια ότι τώρα εξυπηρετεί τους υπάρχοντες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Για καθαρά ρυθμιστικούς λόγους (ανάλογους με αυτούς που εξυπηρετεί και η νομική κατασκευή της ιθαγένειας), πιστεύω ότι η απονομή ιθαγένειας/υπηκοότητας πρέπει να γίνεται υπό όρους, τέτοιους όμως που να υπηρετούν τη ρύθμιση της κοινωνίας και όχι τις εμμονές κάποιων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα : όρος για την απονομή ιθαγένειας/υπηκοότητας θα πρέπει να είναι η ενσωμάτωση του υποψηφίου στην κοινωνία και όχι η καταγωγή του.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι λέγοντας υπό όρους απονομή ιθαγένειας/υπηκοότητας ουδόλως αναφέρομαι στις γενικολογίες και αοριστολογίες του ισχύοντος αλλά και προτεινόμενου νομοθετήματος. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, που θα απασχολήσει άλλη ανάρτηση.

Πιστεύω ότι σε καιρούς που επικρατεί ο φόβος και η ανασφάλεια σε μια κοινωνία, ξυπνούν τα συντηρητικά και ξενοφοβικά αντανακλαστικά της. Η ελληνική κοινωνία σήμερα είναι όμηρος του φόβου και της ανασφάλειας και είναι μάλλον αναπόδραστη η στροφή προς την εσωστρέφεια και το συντηρητισμό. Είναι όμως πολύ εύκολο η στροφή αυτή να μας "πετάξει" στα χωράφια του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Για αυτό, ας επιστρατεύσουμε, όλοι, τα τελευταία ψήγματα ψυχραιμίας που διατηρούμε και ας σκεφτούμε ότι ούτε η Ελλάδα, ούτε οι νυν πολίτες της , κινδυνεύουμε από τους ανθρώπους που θα αναγνωριστεί ότι έχουν κάποιο νομικό σύνδεσμο με αυτήν, εξαιτίας της μακρόχρονης διαβίωσης τους σε αυτήν. Άλλωστε η ιθαγένεια δεν συνιστά ασυλία για τους παρανομούντες.

Κάπως έτσι όμως, δεν μπορώ παρά να καταλήγω, ξανά και ξανά, στο συμπέρασμα ότι ο θόρυβος που δημιουργείται γύρω από αυτό το θέμα είναι υποβολιμιαίος και αποκλειστικό σκοπό έχει την προβολή κάποιων συγκεκριμένων προσώπων και την εξυπηρέτηση των απολύτως προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών τους. Αφού λοιπόν υπάρχει η "πρόταση" περί διεξαγωγής δημοψίσματος, εγώ ως ελληνίδα υπήκοος ψηφίζω υπέρ της απονομής της ιθαγένειας/υπηκόοτητας σε μετανάστες, μέσα από ένα ορθολογικό νομικό πλαίσιο.

Είμαι ... παρά κάτι!

Έλαβα το παρακάτω κείμενο με email από έναν φίλο, με την προτροπή να το προωθήσω περαιτέρω.

Αντ' αυτού, αποφάσισα να το αναρτήσω.

Ευχαριστώ Γιώργο.

Οι απόψεις του George Carlin για τα γηρατειά

 

Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά.

 

«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.

 

Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.

 

«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!

 

Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε;

 

ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...

 

Αλλά! για περίμενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!

 

Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.

 

Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!

 

Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς.  «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».

 

Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100, ξαναγίνεσαι μικρό παιδί. «Είμαι 100 και μισό!».

 

Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό!!

 

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ

1.    Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.
 

2.    Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.

 

3.    Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.

 

4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.

 

5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.

 

6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.

 

7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.

 

8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.

 

9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.

 

10.     Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.

 

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:

Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα

 

 

 

Το ταξίδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουμε στον τάφο με ασφάλεια σ'ένα καλοδιατηρημένο σώμα, αλλά κυρίως για να ξεγλυστρούμε προς όλες τις πλευρές, πλήρως εξαντλημένοι, φωνάζοντας «...ρε γαμώτο....τί βόλτα!».

Ακόμη περιμένουμε ...

Μια από τις εξαγγελίες της κυβερνήσεως, έστω κι αν ακούστηκε ψιθυριστά, είναι η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Ακόμη δεν έχει γίνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση, ίσως μάλιστα κάποιος να μπορούσε να πει ότι δίνεται η αντίθετη εντύπωση, μετά και την παράσταση του αρχιεπισκόπου σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Είναι όμως ακόμη ανοιχτό το θέμα της τροποποίησης/αναθεώρησης/αναδιοργάνωσης της φορολογικής νομοθεσίας, οπότε, τηρώντας καλοπροαίρετη στάση, μπορεί να υποτεθεί ότι το θέμα είναι ακόμη ανοιχτό.

Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.opengov.gr/home/, όπου διεξήχθη ο διάλογος για τη μεταρρύθμιση της φορολογικής νομοθεσίας, στο σημείο που αναφερόταν η κατάργηση των φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων της εκκλησίας, καταγράφηκαν περισσότερα από 120 σχόλια, τα περισσότερα εκ των οποίων εκφράζονται θετικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι άνθρωποι που επέλεξαν να αφιερώσουν χρόνο για την δημοσίευση της άποψης τους, προφανώς θεωρούν το θέμα αυτό ακρετά σημαντικό. Και είναι σημαντικό, οικονομικά και ηθικά.

Είναι κοινό μυστικό ότι η περιουσία της εκκλησίας της Ελλάδος είναι - με μετριοπαθείς υπολογισμούς - τεράστια και περιλαμβάνει ακίνητα στις ακριβότερες περιοχές, μετοχές, μετρητά. Η διαχείριση αυτής της περιουσίας γίνεται αποκλειστικά κατά τη βούληση των διοικητικών δομών της εκκλησίας και χωρίς υποχρέωση λογοδοσίας.

 

Πέραν των φοροαπαλλαγών η εκκλησία απολαμβάνει απαλλαγή και από λοιπές υπέρ του Δημοσίου επιβαρύνσεις, ακόμη και σε περιπτώσεις που αφορούν αποκλειστικά επιχειρηματική δραστηριότητα. Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει επιπλέον η σημείωση ότι των ίδιων ή όλων των απαλλαγών δεν τυγχάνουν και οι λοιπές εκκλησίες ή δόγματα, ακόμη και αναγνωρισμένα στην Ελλάδα.

Είναι επιεικώς απαράδεκτο, συνεπώς,  το γεγονός ότι η ελληνική εκκλησία διαχρονικά παραμένει στο απυρόβλητο, σε σχέση με τις υποχρεώσεις που έχει οποιοσδήποτε πολίτης στη χώρα αυτή. Είναι όμως ακόμη πιο αντιπαθητικό το γεγονός ότι η εκκλησία εκβιάζει προκειμένου να συνεχίσει να παραμένει στο απυρόβλητο, ακόμη και σε εποχές στυγνής λιτότητας ή οικονομικής κρίσης, όπως σήμερα.

Το πολλάκις αναφερόμενο και διόλου επεξεργασμένο επιχείρημα ότι η εκκλησία, αν υποβληθεί σε φόρους και λοιπές επιβαρύνσεις, αναγκαστικά θα μειώσει το φιλανθρωπικό έργο της, είναι μάλλον έωλο, στο μέτρο που η όποια φιλανθρωπική δραστηριότητα εκπτίπτει του φορολογητέου εισοδήματος. Επιπλέον όμως, οι πιπιλίζοντες το επιχείρημα αυτό, θα πρέπει να σκεφτούν το γιατί η εκκλησία, αν καταβάλει φόρους, θα πρέπει να μειώσει, εν συνεχεία, το φιλανθρωπικό έργο της; Μήπως διότι, σε αντίθετη περίπτωση θα πάψει να είναι κερδοφόρα ;

Είναι όμως μαθηματικά βέβαιο ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, τόσο από την εκκλησία, όσο και από το χριστεπώνυμο πλήθος που αυτή χειραγωγεί. Η πρώτη - και οι συν αυτή - έχει τους λόγους της να αντιδράσει και μάλισται οι λόγοι αυτοί έχουν πολλά μηδενικά μετά τα πρώτα ψηφία. Σε ό,τι αφορά το χριστεπώνυμο πλήθος, άλλως ποίμνιο ή τον άλλως πως - διόλου κολακευτικά - επωνομαζόμενο όχλο, που σέρνεται πίσω από φωνασκόντες ρασοφόρους δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά και το χειρότερο δεν μπορούν να γίνουν πολλά, κυρίως στο μέτρο που απαρτίζεται από χαμηλής νοημοσύνης, στρουθοκαμηλικής νοοτροπίας και μικρόνοης αντίληψης ανθρώπους.

Όσοι λοιπόν έχουμε ταχθεί υπέρ της φορολόγησης της εκκλησίας, περιμένουμε ... Και θα συνεχίσουμε να περιμένουμε.

ΥΓ : κατά την ανάγνωση της ανάρτησης πριν τη δημοσίευση της, για τον εντοπισμό τυχόν λαθών, χρειάστηκε πολλές φορές να διορθώσω το εταιρία σε εκκλησία ... Γλώσσα λανθάνουσα την αλήθεια λέγει;

Ένα δις ευρώ ... και τα μυαλά στα μπλόκα

Παρακολουθώ, από την περασμένη εβδομάδα, το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, ή σε απλά ελληνικά τους έλληνες αγρότες να κλείνουν τους δρόμους και τα σύνορα, κατά παράδοση (είναι κινητή εορτή) μετά τα Χριστούγεννα και πριν από την Καθαρή Δευτέρα.

Δεν μπορούσα παρά, για μια ακόμη φορά, να αναζητήσω τα αίτια των, λεγόμενων παραδοσιακά, δυναμικών κινητοποιήσεων και για να είμαι ειλικρινής δεν τα κατάλαβα επακριβώς. Ανάμεσα στις φωνές και τις αντεγκλήσεις, άκουσα κάτι για εγγυημένη τιμή προϊόντων, για καταβολή επιδοτήσεων, για καταβολή αποζημιώσεων και καταβολή ενός δισεκατομμυρίου. Γενικώς για καταβολές.

Ούσα αφελής, με όσα άκουγα μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ.

Πρώτον, σχετικά με τις επιδοτήσεις. Εφόσον ακόμη παρέχονται τέτοιες, σαφώς και οι αγρότες τις δικαιούνται. Όταν όμως θα τελειώσουν οι επιδοτήσεις, ήτοι το έτος 2013 (αν, φυσικά, δεν καταστραφεί ο κόσμος το 2012...), τότε τι θα κάνουν οι αγρότες; Πως θα ζήσουν αφού, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, περιμένουν τις επιδοτήσεις για συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημα τους ;

Ακροθιγώς αναφέρω όμως ότι η ΕΕ επέβαλε να γίνει καταγραφή/απογραφή των καλλιεργούμενων αγροτεμαχίων ανά καλλιέργεια, διότι εμφανίζονταν παραγωγή επιδοτούμενων προϊόντων, που αντιστοιχούσε σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις διπλάσιες από τη συνολική επιφάνεια της επικράτειας, μαζί με τα νησιά (μέθοδος αλά ιταλικά). Φυσικά μέχρι την ολοκλήρωση αυτού του έργου, δεν επιτρέπει την καταβολή των επιδοτήσεων.

Δεύτερον, σε σχέση με τις αποζημιώσεις. Αν δεν κάνω λάθος, οι αγρότες δικαιούνται αποζημιώσεως όταν για κάποιο λόγο -  φυσικό αίτιο - καταστρέφεται η παραγωγή τους. Και αναρωτιέμαι, ποιος άλλος δικαιούται αποζημιώσεως, αν, από φυσικά αίτια, καταστραφεί το γραφείο/μαγαζί/επιχείρηση του; Το επιχείρημα ότι το δικό τους μαγαζί είναι "ξεσκέπαστο" (όπως άκουσα σήμερα έναν αγροτοσυνδικαλιστή να λέει) το θεωρώ μάλλον έωλο, αφού μετατρέπει το κράτος σε μη κερδοσκοπική ασφαλιστική εταιρία - φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Τρίτον και φαρμακερό, η εγγυημένη τιμή προϊόντων. Τι είναι και τούτο πάλι ; Καπιταλισμός με δίχτυ ασφαλείας ; Δηλαδή αγαπητέ μου αγρότη, αν βρίσκεις στην ελεύθερη αγορά καλή τιμή, πουλάς εκεί, κι αν όχι, έρχεται το κράτος να σου πληρώσει τη διαφορά ; Δεν έχω υπόψη μου άλλο παραγωγό προϊόντος ή πάροχο υπηρεσίας που να απολαμβάνει αντιστοίχου προνομίου, εσύ γιατί πρέπει ;

Για την καταβολή ενός δισεκατομμυρίου για να αποχωρήσουν σήμερα τα τρακτέρ, απλά δεν θα κάνω κανένα σχόλιο, διότι κανένα σχόλιο, από αυτά που μου έρχονται στο νου, δεν είναι αρκετά ευπρεπές για να καταχωρηθεί στην παρούσα ανάρτηση.

Η πιο "επιτυχημένη" πάντως ατάκα, ήταν ενός αγροτοσυνδικαλιστή από τον κόμβο της Αλαμάνας (αν δεν απατώμαι), ο οποίος ανέφερε ότι κατά την διάρκεια των διακοπών του, είναι αναγκασμένος να σέρνεται στα κρύα και στους δρόμους για να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Συγνώμη δηλαδή κιόλας που σας χαλάσαμε τις διακοπές κε αγροτοσυνδικαλιστά μου!

Δεν μου αρέσει να κρίνω και πολύ περισσότερο να επικρίνω μια κοινωνική ομάδα που διεκδικεί - δικαίως ή αδίκως - την ικανοποίηση των αιτημάτων της. Επίσης, όμως, δεν μου αρέσει, μια κοινωνική ομάδα να εκβιάζει την ικανοποίηση των αιτημάτων της, καταδυναστεύοντας τις υπόλοιπες.

Αντιλαμβάνομαι ότι η αγροτική παραγωγή είναι απαραίτητη και σημαντική, όπως όμως αντιλαμβάνομαι ότι οι αγρότες "κλαίγονται", διότι πέρασαν οι παχιές αγελάδες των χωματερών και των παχυλών επιδοτήσεων προϊόντων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα λυμαίνονται το πορτοφόλι μου.

Αντιλαμβάνομαι ότι οι αγρότες περνούν λούκι, το ίδιο όμως και χειρότερο περνούν και άλλοι, που δεν είναι υποχρεωμένοι να ξελασπώσουν τους αγρότες.

Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να δω το δίκαιο των αιτημάτων των αγροτών,  ιδίως όσο προβάλλονται με αυτόν τον τρόπο!

Ερώτηση

Αγαπητό ηλεκτρονικό σύμπαν,

Πριν από λίγες ώρες αποφάσισα ότι σήμερα δεν θα ακολουθήσω την πεπατημένη, που ήθελε να καταγράφω σε κάποια ανάρτηση πραγματικό ή φανταστικό γεγονός, ή απλώς να στέλνω προς άγνωστη κατεύθυνση την παπαροκλάδα της ημέρας που μου κατέβηκε στο κεφάλι.

Σήμερα, θέλω να σου κάνω μια ερώτηση και θα περιμένω απάντηση. Θα μπορούσα κιόλας να εξιστορήσω τα περιστατικά που δημιούργησαν αυτήν την ερώτηση, αλλά, κατόπιν ωριμοτέρας σκέψεως, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν έχουν σημασία και, επιπλέον, μπορούν να αλλοιώσουν, έως να ματαιώσουν, το σκοπό της παρούσας αναρτήσεως.

Επί της ουσίας λοιπόν.

Ερώτηση:

Η Ελλάδα, ως κράτος, εκδίδει ομόλογα (ξέρεις εκείνα που το spread τους - που δεν είναι τυρί-κρέμα για επάλειψη - εσχάτως καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο, όλα τα ρεκόρ στο άλμα εις ύψος). Αυτά τα ομόλογα μπορεί να τα αγοράσει ο οποιοσδήποτε ; Και ο απλός πολίτης ;

Αν η απάντηση είναι όχι, η επόμενη ερώτηση είναι ; Μπορεί η Ελλάδα να εκδώσει ομόλογα, διαφόρων αξιών, που να μπορούν να τα αποκτήσουν απλοί πολίτες ;

Εφιάλτης χειμερινής ημέρας

Βγαίνω από το σπίτι μου και αρχίζω να κατηφορίζω το δρόμο, ψάχνοντας εναγωνίως την τσάντα μου, για να επιβεβαιώσω ότι έχω πάρει ένα έγγραφο που χρειάζομαι (περίτρανη απόδειξη ότι το σύνδρομο Σίγουρα Έχεις Ξεχάσει Αυτό Που Έπρεπε να Θυμηθείς Να Πάρεις δίνει ένα ακόμη σύμπτωμα του.) Απορροφημένη στην έρευνα του περιεχομένου της τσάντας μου, δεν προσέχω που ή καλύτερα προς τα που οδεύω, με αποτέλεσμα να προσγειωθεί το δεξί πόδι μου στο επεξεργασμένο χθεσινό φαγητό και άρτι - κατά πως φαίνεται - εξαχθέν υποπροϊόν ενός κατά τα λοιπά συμπαθέστατου Αζόρ. Καταβάλλω υπεράνθρωπη προσπάθεια να μην αρχίσω να παραληρώ σε άπταιστα ...γαλλικά, διότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα - μεταξύ άλλων - να συγχιστώ. Διατηρώ μια επίφαση ψυχραιμίας, προσπαθώντας με πείσω ότι δήθεν "δεν αξίζει να χαλάσεις όλη την υπόλοιπη ημέρα σου, βρίζοντας με το καλημέρα". Περιττό όμως να σημειώσω ότι η - ωραιοτάτη ομολογουμένως - γοβίτσα μου έχει κατεβάσει τα καντήλια της μητροπόλεως...

Αφού απαλλάσσω την συντετριμμένη γοβίτσα μου από τα υπολείμματα που άφησε πάνω της το δωράκι - έκπληξη του - κατά τα άλλα συμπαθέστατου - Αζόρ, όταν αυτός βγήκε βόλτα με τον - καθ' όλα αντιπαθέστατο - κύριο του, μπαίνω στο αυτοκίνητο μου και ξεκινάω προς τον προορισμό μου.

Όταν αίφνης, σε μια διασταύρωση, εμφανίζεται με περίτεχνο σκηνοθετικό τρόπο - ήτοι από το πουθενά - στα αριστερά μου όχημα, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μου, μάλλον τριπλάσιο από το δικό  μου είναι η σωστή απόδοση των διαστάσεων του, επιταχύνοντας προς το μέρος μου. Για μια στιγμή ένιωσα σαν το ακίνητο κερασάκι που κυνηγούσε ο Πάκμαν, τη λίθινη εποχή των ηλεκτρονικών παιχνιδιών με κερματοδέκτες. Την επόμενη στιγμή, πατώ τα πεντάλ του φρένου και του συμπλέκτη, με την ίδια μανία που θα πάταγα κάτω διάφορους πολιτικούς, αν ποτέ μου δινόταν η ευκαιρία. Το όχημα μου ακινητοποιείται λίγο πριν τη μέση της διασταύρωσης, αφήνοντας, όμως για το καλό του και το καλό μου, αρκετό χώρο για να περάσει το τριπλάσιο όχημα, ο οδηγός του οποίου, περνώντας από μπροστά μου, μου αφήνει φιλοδώρημα το ελληνικότατο παράσημο της ανοιχτής παλάμης. Είμαι σίγουρη ότι δεν είχα ΣΤΟΠ, αλλά από την ταραχή μου με ανφισβητώ και αρατηρώ εκ νέου τη σηματοδότηση στη διασταύρωση. Οπότε και ανακαλύπτω ότι όχι μόνο, το τριπλάσιο όχημα με είχε από δεξιά, αλλά είχε και ένα κατακόκκινο ΣΤΟΠ στην πορεία του προς τη διασταύρωση.

Νιώθω το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι μου με ταχύτητα  και επιτάχυνση που θα ζήλευε το καλύτερο μονοθέσιο της Φόρμουλα 1. Νιώθω έναν τεράστιο - μεγαλύτερο και από το τριπλάσιο όχημα - θυμό να προσπαθεί να σπάσει το κέλυφος του σώματος μου και να ξεχυθεί στο δρόμο. Αλλά πάλι σφέφτομαι, "έλα μην χαλάσεις την ημέρα σου, αφού το ξέρεις ότι όταν φορτώνεις, σε χαλάει, μην το κάνεις".

Για αρκετή ώρα μετά, προσπαθώ ακόμη να καταπιώ (μπας και μετά χωνέψω) το θυμό μου, αλλά όταν έχω φτάσει πλέον στην ουρά του, έχω φτάσει και στον προορισμό μου, ήτοι μια δημόσια υπηρεσία, αρκετά μακριά από το σπίτι μου, στην οποία όμως, για έναν παράξενο λόγο, υπάγομαι ... Εμφανίζομαι ενώπιον της αρμόδιας υπαλλήλου (την οποία εντόπισα μετά από επισταμένη και επίπονη έρευνα σε τρεις ορόφους) και περιμένω να τελειώσει το τηλεφώνημα της, για να της αναγγείλω το λόγο της επισκέψεως μου. Περιμένω λοιπόν, και καταλαμβάνω τον εαυτό μου να παρακολουθεί τα λεγόμενα της υπαλλήλου, ενώ παράλληλα μαντεύω τα λεγόμενα του συνομιλητή (συνομιλήτριας μάλλον, αν κρίνω από τη φωνή που έρχεται από το ακουστικό και φτάνει μέχρι το σημείο που στέκομαι). Κάποια στιγμή, ανακαλύπτω ότι έχω αποσπάσει μια πολύτιμη πληροφορία, που μπορεί να με κάνει καλύτερη ως άνθρωπο και ιδίως ως γυναίκα ... Το μυστικό για να μην κολλάνε οι λαχανοντολμάδες.

Μου έρχεται λιποθυμία... Συνηθισμένο σύμπτωμα και αυτό, κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στη Δημοσιοϋπηρεσιοφοβία που έχω εκδηλώσει τα τελευταία χρόνια (ή αυτό, ή μου ανεβαίνει με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα το αίμα στο κεφάλι, ή και τα δύο). Σωριάζομαι στην παρακείμενη καρέκλα και επιστρατεύω όλες τις πνευματικές δυνάμεις μου, προκειμένου να αποκόψω την επικοινωνία, κυρίως δια της ακοής, με τον έξω κόσμο, τουλάχιστον μέχρι να δω το ακουστικό να τοποθετείται πάλι στο τηλέφωνο.

Όπερ και εγένετο, μετά από άγνωστο σε μένα χρονικό διάστημα. Απευθύνομαι στην υπάλληλο, προς την οποία έχω αναπτύξει τα ίδια... φιλικά αισθήματα που έτρεφα προς το δάσκαλο της δευτέρας δημοτικού, που με είχε ταράξει στο χαστούκι, επειδή δεν μπορούσα να σταματήσω να βάζω τη δασεία στο όνομα μου. Μετά από έναν ολιγόλεπτο διάλογο, που κράτησε αιώνες, λαμβάνω την απάντηση ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το αίτημα μου, διότι πρέπει να φέρω εξουσιοδότηση από τον θανόντα  - ήδη από εξαετίας, όπως προκύπτει από το αρχείο της - πατέρα μου. 

Και τότε ξαφνικά βλέπω τον καθηγητή Φυσική στο Λύκειο, μπροστά μου, να μου αναλύει τις δυνάμεις που ανατπύσσονται όταν ένα κινούμενο σώμα προσκρούει σε άλλο ακίνητο σώμα. Μόνο που  σε αυτή την απεικόνιση το κινούμενο σώμα είμαι εγώ και το ακίνητο η βλακεία. Δεν έχω καμία ελπίδα. Συνθλίβομαι. Ούτε να βρίσω δεν μπορώ πια.

[σ.σ. η ιστορία είναι φανταστική - ή μήπως όχι - και κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, δυστυχώς για όλους μας, δεν είναι καθόλου συμπτωματική].

Όχι άλλο κάρβουνο !

Αναδημοσιεύω άρθρο του SRY από το Jungle-Report.

TITLE: Η λα.ο.σ.πολογία ενάντια στη Θ. Δραγώνα και οι "πατριωτικές" αλήθειες

Α' ΜΕΡΟΣ: ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μέρες τώρα παρακολουθούμε τη χυδαία επίθεση που ξεκίνησε το ΛάΟΣ ενάντια στη Θ. Δραγώνα, κατηγορώντας τη για «ανθελληνισμό» (τι πρωτότυπο!), και ζητώντας την απομάκρυνσή της από τη θέση της γ.γ. του Υπουργείου Παιδείας. Κι από κοντά, και κάποιοι καλοθελητές της ΝΔ και «υπερπατριώτες αριστεροί».


Η επίθεση εστιάζεται σε δύο σημεία. Η πρώτη βασίζεται σε ένα παλιότερο άρθρο της εφημερίδας «Το Παρόν» με ημερομηνία 16/9/2007, κατηγορώντας τη Δραγώνα για αναγνώριση του διδακτορικού της από το ΔΙΚΑΤΣΑ με αδιαφανείς τρόπους.




Το κείμενο δίνει βάρος στη φράση «χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών». Τούτο είναι λάθος, διότι κανένα πανεπιστήμιο δεν χορηγεί διδακτορικό τίτλο χωρίς βασικό τίτλο σπουδών. Συμβαίνει όμως το εξής: η Δραγώνα είναι απόφοιτη του κολεγίου Deree, το οποίο δεν είναι αναγνωρισμένο ίδρυμα από την Ελλάδα, είναι όμως αναγνωρισμένο από πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής. Τα πανεπιστήμια αυτά με τη σειρά τους χορηγούν μεταπτυχιακούς τίτλους οι οποίοι αναγνωρίζονται από την Ελλάδα. Έτσι δεν είναι παράξενο, ούτε μοναδική περίπτωση Ελλήνων με αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, αλλά χωρίς αναγνωρισμένο βασικό πτυχίο.


Τυπικά, λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό ως εδώ. Το αν ακολουθήθηκαν αδιαφανείς διαδικασίες αναγνώρισης από το ΔΙΚΑΤΣΑ δεν το γνωρίζουμε, και παραμένουμε επιφυλακτικοί περιμένοντας ένα αποδεικτικό στοιχείο. Το «Παρόν» μιλάει για στοιχεία, η έρευνα πάντως στο ίντερνετ μέχρι τώρα δεν μας αποκάλυψε κάτι τέτοιο.

Αυτό που θα μας απασχολήσει όμως είναι το δεύτερο σημείο της επίθεσης, που είναι και το βασικότερο, δηλαδή οι «αποδείξεις» του ανθελληνισμού της. Αναζητήσαμε αυτές τις «αποδείξεις» σε πάμπολλες ιστοσελίδες (εθνικιστικές και μη), και εκπλαγήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι ΟΛΕΣ, αντιγράφοντας η μία την άλλη, αναπαράγουν το ίδιο ακριβώς κείμενο. Αντιγράφουμε εδώ ένα μέρος του, στο οποίο άλλωστε βρίσκεται και όλη η «επιχειρηματολογία» του:

«Μας έκαναν Έλληνες ενώ δεν ήμασταν!


Ας δούμε τώρα μερικά απ΄ όσα γράφει στο κακογραμμένο βιβλίο της «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;» η νέα βουλευτίνα Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ κ. Θάλεια Δραγώνα:


1) Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού (σελ. 16). Κοντολογίς, κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχτήκαμε για να τα κονομήσουμε, πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.


2) Όποιος αξιολογεί τους Πολιτισμούς σε κατωτέρους και ανωτέρους είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει! (σελ. 16). Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όποιον θεωρεί ανεπιθύμητους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες (σελ. 20).


3) Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!... (σελ. 82).


4) Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της Ιστορίας (σελ. 84) κι ότι για τις ήττες και τις καταστροφές που υποστήκαμε, φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις.


5) Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!» (σελ. 85). Ψιλορατσιμός είναι επίσης το να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.


6) Κατά την κ. Θάλεια Δραγώνα, εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86), ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95).


7) Ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας, ή το να λέμε ότι «σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα», ή ότι «πρέπει να κρατήσουμε την εθνική μας ομοιογένεια και να μην διαβρωθούμε εθνολογικά»! (σελ. 96).
Εξίσου ρατσιστικό είναι το να λέμε ότι το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται ή ότι «οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές»! (σελ. 9. Το ίδιο συμβαίνει κατά την κ. Δραγώνα, αν τολμήσουμε να πούμε πως με την είσοδο των Ξένων Μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται η εγκληματικότητα και η ανεργία των Ελλήνων! (σελ. 100). Στην σελίδα 105, η αυριανή βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ μας προειδοποιεί ότι ο εθνικισμός εύκολα μπορεί να γλιστρήσει στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία.


Το ελληνικό αίμα γίνεται και νερό»
«Περιττεύει να συνεχίσουμε να καταγράφουμε τα αντιρατσιστικά «πιστεύω» της κ. Θάλειας Δραγώνα, όπως τα έχει εκφράσει πριν 10 χρόνια στο βιβλίο της «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;». Η γυναίκα αυτή θέλει να μας πείσει ότι είναι ρατσιστικό και μόνο το να δηλώνουμε Έλληνες. Κι όμως: Σε λίγες ημέρες θα είναι βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ και ασφαλώς θα διαπρέψει στους αντιρατσιστικούς αγώνες εντός και εκτός Βουλής.»

Το άρθρο αυτό έχει γίνει το λάβαρο των απανταχού ακροδεξιών, «υπερπατριωτών» αριστερών,  και γενικότερα αφελών, το οποίο μάλιστα δίνει και παραπομπές (μεγάλη πρόοδος ειδικά για κάποιον «εθνικόφρονα»!). Προσπαθήσαμε να βρούμε σε ποιον ανήκει, ακολουθώντας την παλιότερη ημερομηνία. Βρήκαμε λοιπόν ότι αυτό το άρθρο-λάσπη υπάρχει ήδη από το 2007. Το αναδημοσιεύει η ιστοσελίδα "filopatria" , η οποία παραπέμπει στο φόρουμ του Ρεσάλτο, το οποίο όμως έχει διαγράψει το σχετικό κείμενο. Έτσι, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά ποιος το εμπνεύστηκε.

Αυτό που μπορούμε όμως, και οφείλουμε να κάνουμε, είναι να ελέγξουμε την αξιοπιστία του. Πήραμε λοιπόν το  βιβλίο «Τι είναι η Πατρίδα μας» και πήγαμε στα επίμαχα άρθρα της Δραγώνα. Διαπιστώσαμε αυτό που υποψιαζόμασταν: Ο συγκεκριμένος γραφιάς που επιτίθεται στη Δραγώνα είναι ένας απατεώνας λασπολόγος.


Πάμε να συγκρίνουμε ένα προς ένα αυτά που αποδίδει ο γραφιάς στη Δραγώνα, με την πραγματική διατύπωση του βιβλίου, στη σελίδα που παραπέμπει.


1) Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού (σελ. 16). Κοντολογίς, κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχτήκαμε για να τα κονομήσουμε, πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.


Λέει όντως αυτά στη σελίδα 16; Μάλλον όχι. Αντιγράφω τη σχετική παράγραφο:

«Σε ένα άλλο επίπεδο, οι αναπαραστάσεις για το έθνος δεν είναι στατικές και αλλάζουν μέσα στο χρόνο. Στην ελληνική περίπτωση πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η «αναζήτηση» της «νεοελληνικής» ταυτότητας υπήρξε μια μακρά διαδικασία συγκρότησης επιχειρημάτων, που οδήγησε σε έναν ορισμό του «ελληνισμού» με κριτήρια ταυτόχρονα ανθρωπολογικά-φυλετικά και ιστορικά-πολιτισμικά (Βελουδής 1982, 84). Έτσι στη συγκυρία του 19ου αιώνα, που διεξαγόταν η πάλη για την οριστικοποίηση των εθνικών συνόρων σε μια εποχή επεκτατισμών, αποικιοκρατίας και των αντίστοιχων ιδεολογιών που νομιμοποιούσαν αυτές τις πολιτικές, η ελληνική εθνική ταυτότητα θεωρήθηκε ανεπαρκής και κατώτερη σε σχέση με το ένδοξο παρελθόν των αρχαίων προγόνων (Σκοπετέα 1988)».

Ακολουθεί η σελίδα 16 για να ελέγξετε και μόνοι σας:

Σελ. 16 (κλικ για μεγέθυνση)

2) Όποιος αξιολογεί τους Πολιτισμούς σε κατωτέρους και ανωτέρους είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει! (σελ. 16).


Ο γραφιάς εδώ λέει βέβαια ψέματα, τέτοια πρόταση δεν υπάρχει. Η σχετική παράγραφος στη συγκεκριμένη σελίδα λέει:

«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι στη σημερινή συγκυρία της ευρωπαϊκής ενοποίησης αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα ο κυρίαρχος σε μεγάλες και ευρωπαϊκές χώρες ιδεολογικός λόγος, ο οποίος παρά τον εκμοντερνισμό και την εκλέπτυνσή του εξακολουθεί έμμεσα, δίπλα στον μαχητικό αντίλογο, να αξιολογεί τους λαούς και τους πολιτισμούς σε «ανώτερους» και «κατώτερους» και υποτιμά τις λεγόμενες νότιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τις λεγόμενες νότιες περιοχές των βόρειων χωρών της κατατάσσοντας τους αντίστοιχους λαούς και πολιτισμούς στην «ανατολή», τόσο με τη γεωγραφική όσο και με την πολιτική σημασία του όρου».

Ακολουθούν οι σχετικές σελίδες 16-17:

Σελ. 16-17 (κλικ για μεγέθυνση)

Εδώ η Δραγώνα ασκεί κριτική στη στάση των βορειοευρωπαίων απέναντι στους νότιους (οι οποίοι ας θυμηθούμε ότι αποκαλούν τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες «PIGS»: Portugal, Italy, Greece, Spain). Ενώ, δηλαδή, έχουμε μια παράγραφο που κριτικάρει την προκατάληψη των βόρειων απέναντί μας (με την οποία θα συμφωνούσε κι ο τελευταίος χρυσαυγίτης!), ο γραφιάς την παρουσίασε με μία ασαφή μορφή, που να υπονοεί απλά ότι η Δραγώνα είπε κάτι κακό!


Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει [δηλ. είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει] με όποιον θεωρεί ανεπιθύμητους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες (σελ. 20).


Κι εδώ ψέματα. Πουθενά δεν λέει η Δραγώνα κάτι τέτοιο. Στην σχετική παράγραφο της σελ. 20, γίνεται απλά παρουσίαση της δουλειάς μιας συγγραφέας στο συλλογικό τόμο:

«Στη συνέχεια η Νέλλη Ασκούνη αναλύει το λόγο των εκπαιδευτικών, σε δύο ανοιχτές ερωτήσεις του ερωτηματολογίου, όπου από το μεγαλύτερο ποσοστό των απαντήσεων προβάλλουν «δύο αντιθετικές μορφές του εθνικού άλλου», οι ισχυροί και επίφοβοι Ευρωπαίοι και οι ανεπιθύμητοι μετανάστες και πρόσφυγες».

Ακολουθεί η σελίδα 20:

Σελ. 20 (κλικ για μεγέθυνση)

3) Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81)


Το κείμενο συγκεκριμένα, και χωρίς χαρακτηρισμούς, λέει:

«Αυτή η στρατηγική [της άρνησης] είναι ιδιαίτερα προφανής στις αποσιωπήσεις και παραλήψεις ιστορικών γεγονότων, που εντοπίζονται στα σχολικά εγχειρίδια. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αποσιώπηση της σημασίας, της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αντίστοιχη είναι και η πλήρης απουσία οποιασδήποτε μνείας στον πολιτισμό, τα γράμματα και τις τέχνες της οθωμανικής αυτοκρατορίας-και του τουρκικού κράτους από το 1908 και ύστερα». […] [Α]ντίστοιχη άρνηση επικρατεί στον ισχυρισμό των μελών του δείγματος ότι «ούτε η τουρκική ούτε η μεσανατολική ούτε η βαλκανική κουλτούρα έχουν επιδράσει στη διαμόρφωση των σύγχρονων Ελλήνων και του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού».

Εγώ, πάντως, αυτούς δε θα τους χαρακτήριζα ρατσιστές, απλά ανιστόρητους.


Ακολουθεί η σελίδα 81:

Σελ. 81 (κλικ για μεγέθυνση)

[Ρατσιστής είναι] κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!… (σελ. 82).


Ψέματα κι εδώ. Η Δραγώνα παρουσιάζει απλά ένα από τα αποτελέσματα της έρευνας, βάσει ερωτηματολογίου σε εκπαιδευτικούς:

«Παραμένει ωστόσο το ερώτημα κατά πόσο η άρνηση στην οποία καταφεύγουν οι εκπαιδευτικοί είναι πράγματι αποτελεσματική, διότι όταν τους τέθηκε άλλη ερώτηση, «με ποιο τρόπο κατά τη γνώμη [τους] έχει επιδράσει ο τουρκικός πολιτισμός επί του ελληνικού», η απάντησή τους στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν ότι «έχει επιδράσει αρνητικά»».

Ακολουθεί η σελίδα 82:

Σελ. 82 (κλικ για μεγέθυνση)

4) Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της Ιστορίας (σελ. 84) κι ότι για τις ήττες και τις καταστροφές που υποστήκαμε, φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις.


Το κείμενο γράφει:

«Στα σχολικά εγχειρίδια είναι συχνή η έμμεση ή άμεση αναφορά της καλύτερης τύχης για την οποία ήταν προορισμένος ο ελληνικός λαός. Οι Έλληνες, σύμφωνα με τα βιβλία ιστορίας και γλώσσας, συστηματικά εμφανίζονται αδικημένοι σε σημαντικές γι’ αυτούς ιστορικές στιγμές. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις φέρονται να έχουν πάντα λειτουργήσει με βάση ίδια πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά συμφέροντα»

Ακολουθεί η σελίδα 84:

Σελ. 84 (κλικ για μεγέθυνση)

Εδώ, δηλαδή, δε λέει τίποτα που να μη γνωρίζουν όσοι πήγαν σε ελληνικό σχολείο και διδάχτηκαν τα συγκεκριμένα μαθήματα. Και για όσους πιστεύουν ότι οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ θύτες, κι ήταν πάντα οι καλοί κι αδικημένοι της υπόθεσης, ας  παραθέσουμε ένα μεζεδάκι από τα ανδραγαθήματα του ελληνικού στρατού και των καλών χριστιανών, τις πρώτες μέρες της απόβασής του στη Σμύρνη το 1919:

«Ήδη από την πρώτη μέρα, η παρουσία του ελληνικού στρατού στην Ιωνία σημαδεύτηκε από βιαιοπραγίες σε βάρος του άμαχου πληθυσμού. Με αφορμή κάποιους πυροβολισμούς που ρίχτηκαν εναντίον των αγημάτων που παρήλαυναν στην προκυμαία της Σμύρνης, έλληνες στρατιώτες κι ένοπλοι ντόπιοι χριστιανοί επιδίδονται σ’ ένα διήμερο όργιο βίας, φόνων, βιασμών κι εκτεταμένων λεηλασιών στις μουσουλμανικές συνοικίες της πόλης, με περισσότερους από 200 νεκρούς μεταξύ των κατοίκων. Περίπου 2.500 μουσουλμάνοι συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν (ανάμεσά τους μικρά παιδιά κι ολόκληρες τάξεις μαθητών με τους δασκάλους τους), ενώ στόχος επιθέσεων έγινε επίσης η εβραϊκή κοινότητα της πόλης, με λεηλασία των καταστημάτων της και μερικούς νεκρούς» (Τ. Κωστόπουλος, Πόλεμος και Εθνοκάθαρση, εκδ. Βιβλιόραμα, σελ. 98-9. Για τις πληροφορίες αυτές ο συγγραφέας δίνει μισή σελίδα πηγών και παραπομπών).

5) Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!» (σελ. 85). Ψιλορατσιμός είναι επίσης το να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.


Το πραγματικό κείμενο όμως αναφέρει πάλι πορίσματα της έρευνας:

«Χαρακτηριστικές είναι και οι απαντήσεις εκπαιδευτικών στην ανοιχτή ερώτηση που ακολουθεί το κείμενο το σχετικό με τους κινδύνους που απειλούν την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση […] Άλλος εκπαιδευτικός επαναλαμβάνει αυτάρεσκα τη γνωστή ρήση πολιτικού προσώπου, που φαίνεται άγγιξε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού : “…όσο για τον πολιτισμό μας, όταν αυτοί τρώγανε βελανίδια, εμείς φτιάχναμε παρθενώνες”».

Ακολουθεί η σελίδα 85:

Σελ. 85 (κλικ για μεγέθυνση)

Η φράση «Ψιλορατσιμός είναι επίσης το να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού» είναι κατασκευασμένη από τον απατεώνα γραφιά εκ του μηδενός. Εγώ πάλι θα πρόσθετα ότι δεν είναι «ψιλορατσιμός», αντίθετα έχει πολλή πλάκα, ειδικά όταν το διαβάζουμε στο ίντερνετ (και ειδικότερα στα greeklish) από εθνικοβαρεμένα τρολ, που νομίζουν ότι μελετώντας Πλεύρη, Βελόπουλο (και σε πιο hardcore περιπτώσεις Λιακόπουλο), έμαθαν κάτι για την ιστορία και τον εαυτό τους.




6) Κατά την κ. Θάλεια Δραγώνα, εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86)


Ο τρόπος που σερβίρει ο γραφιάς την «παραπομπή» του, διαστρεβλώνει το ίδιο κείμενο, το οποίο λέει:

«Τα μέλη του δείγματος ταυτίζονται με το εξιδανικευμένο παρελθόν, το οποίο στη συνείδησή τους μεγαλοποιείται και εξυψώνεται. Έτσι ένα ιδιαίτερο ποσοστό δηλώνει, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ότι “εν όψει της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θα πρέπει να καλλιεργείται, ήδη από το δημοτικό, η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας”, κι ακόμη ότι με “με στόχο τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ευρώπη, θα έπρεπε πρωτίστως να διδάσκεται η αρχαία ελληνική γραμματεία στο πρωτότυπο ”, ενώ χαμηλότερα απ’ όλα ιεραρχείται η διδασκαλία “της ιστορίας του νεοελληνικού κράτους και του νεοελληνικού λαϊκού πολιτισμού”».

Ακολουθεί η σελίδα 86:

Σελ. 86 (κλικ για μεγέθυνση)

Ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95).


Το κείμενο πάλι λέει:

«Αυτή η φαντασίωση της ομοιογενούς κοινότητας προβάλλεται τόσο  στα σχολικά βιβλία όσο και στο λόγο των εκπαιδευτικών. […] Πολύ χαρακτηριστική της έμμεσης κατασκευής της απόλυτης ομοιογένειας του πληθυσμού είναι και η πλήρης αποσιώπηση για ολόκληρη την ιστορία από το Μεσαίωνα μέχρι σήμερα της ύπαρξης Ελλήνων Εβραίων όπως και κάθε άλλης αλλόθρησκης ομάδας, με εξαίρεση την αναφορά στους Βενετούς, όπου μνημονεύεται πολύ θετικά η αφομοίωσή τους από τους Έλληνες…».

Ακολουθεί η σελίδα 95:

Σελ. 95 (κλικ για μεγέθυνση)

7) Ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας, ή το να λέμε ότι «σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα», ή ότι «πρέπει να κρατήσουμε την εθνική μας ομοιογένεια και να μην διαβρωθούμε εθνολογικά»! (σελ. 96).


Η φράση «ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας» δεν υπάρχει πουθενά στο βιβλίο, παρά βγήκε κι αυτή από την κεφάλα του απατεώνα γραφιά. Τα υπόλοιπα στην πραγματικότητα είναι απλή καταγραφή των πορισμάτων της έρευνας:

«Ο φόβος των εκπαιδευτικών είναι πολύ χαρακτηριστικός ως προς την αλλοίωση της ομοιογένειας που θεωρούν, ότι θα επιφέρει η μετανάστευση: “Συνεχίζοντας με τον ίδιο ρυθμό, σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα”, “η εγκατάσταση των ξένων στην Ελλάδα αλλοιώνει την ομοιογένεια του πληθυσμού της”, “πρέπει ως χώρα να κρατήσουμε την ομοιογένειά μας και να μη διαβρωθούμε εθνολογικά”».

Ακολουθούν οι σελίδες 96-97 (ο γραφιάς έκανε λάθος -διαστρέβλωσε παράγραφο της σελ. 97 και έγραψε "σελ. 96"):

Σελ. 96-97 (κλικ για μεγέθυνση)

Εξίσου ρατσιστικό είναι το να λέμε ότι το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται ή ότι «οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές»! (σελ. 9[8]).


Το κείμενο λέει:

Η αύξηση των κρουσμάτων βίας, εγκληματικότητας και παραπτωματικότητας αποτελεί σύνηθες μοτίβο και στις απαντήσεις στην ανοιχτή ερώτηση: “Πράξεις βίας και κλοπής και το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις επιδημίας. Είναι καιρός να ληφθούν δραστικά μέτρα. Το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται”.

Ακολουθεί η σελίδα 98:

Σελ. 98 (κλικ για μεγέθυνση)

Εδώ αξίζει να προσέξετε κι ένα αστείο: Ο γραφιάς αντί να γράψει «σελ. 98», κατά λάθος έγραψε «σελ. 9», μία άσχετη δηλ. σελίδα, που παρουσιάζει τους συντελεστές. Και φυσικά όλοι αντέγραψαν το ίδιο λάθος, ζητώντας ταυτόχρονα να πιστέψουμε, ότι έχουν διαβάσει το βιβλίο της Δραγώνα και το γνωρίζουν!




Το ίδιο συμβαίνει κατά την κ. Δραγώνα, αν τολμήσουμε να πούμε πως με την είσοδο των Ξένων Μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται η εγκληματικότητα και η ανεργία των Ελλήνων! (σελ. 100).


Ο γραφιάς εδώ σκόπιμα βάζει τη φράση «αν τολμήσουμε», υπονοώντας ενδεχόμενο εκφοβισμό και λογοκρισία στην αντίθετη άποψη. Για να πάρετε μία ακόμα γεύση από γκαιμπελισμό, συγκρίνετε την παραπάνω πρόταση με την πραγματική διατύπωση της Δραγώνα, η οποία γράφει:

«Η γραμμική σχέση μεταξύ της εισόδου των νόμιμων ή παράνομων μεταναστών στη χώρα και της αύξησης της εγκληματικότητας ή της μείωσης των θέσεων εργασίας, που σε άλλη περίπτωση θα έμεναν σε ντόπια χέρια, δεν έχει εμπειρικά αποδειχθεί ή αντίστοιχα απορριφθεί, ούτε στην ελληνική ούτε σε οποιαδήποτε άλλη κοινωνία. Πρόκειται για πεποιθήσεις οι οποίες δεν στηρίζονται σε στοιχεία. Πρόσφατη ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας αποκαλύπτει ότι η επίδραση των μεταναστών στις αμοιβές και τα εισοδήματα των ντόπιων εργατών καθώς και στο βαθμό της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό ή το βαθμό της ανεργίας είναι ιδιαίτερα μικρή και σε μερικές περιπτώσεις αντίστροφης κατεύθυνσης (Borjas 1994, Friedberg και Hunt 1995). Άρα δηλώσεις όπως “με την είσοδο στην Ελλάδα ξένων από φτωχότερες χώρες αυξάνεται η εγκληματικότητα ή χάνονται θέσεις εργασίας για τους Έλληνες ” δεν φέρουν καμία αποδεικτική αξία. Ωστόσο τέτοιες δηλώσεις διαθέτουν ψυχολογική και κοινωνική εγκυρότητα, διότι αντικατοπτρίζουν τη φύση των διομαδικών σχέσεων στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή».

Ακολουθούν οι σελίδες 99-100:

 
Σελ. 99-100 (κλικ για μεγέθυνση)

Στην σελίδα 105, η αυριανή βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ μας προειδοποιεί ότι ο εθνικισμός εύκολα μπορεί να γλιστρήσει στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία.»


Εδώ ο γραφιάς δεν παραποιεί και πολύ το κείμενο, το οποίο λέει:

«Και έτσι μέσα από αρχαϊκούς ψυχολογικούς μηχανισμούς, ο εθνικισμός φθάνει στο σημείο να αλλοιωθεί ως προς την πολιτική του διάσταση και να μετατραπεί σε ανάγκη αναγνώρισης μιας υποτιθέμενης εθνικής ομοιογένειας, ώσπου τελικά να γλιστρήσει στην ξενοφοβία, το ρατσισμό ή άλλοτε και στην εθνική μισαλλοδοξία».

Ακολουθεί η σελίδα 105:

Σελ. 105 (κλικ για μεγέθυνση)

Αναρωτιέται όμως κανείς τι το «ανθελληνικό» υπάρχει σ’ αυτή την πρόταση. Προφανώς ο γραφιάς θα παίρνει σα δεδομένο ότι ένας εθνικιστής δεν μπορεί ποτέ να γίνει ρατσιστής ή μισαλλόδοξος, κι όποιος διαφωνεί μ’ αυτό είναι ανθέλληνας!




Όσο για το τι θεωρεί «ρατσιστικό», η ίδια η Δραγώνα είναι πολύ προσεχτική στη διατύπωση:

«Ο ρατσισμός με την κλασική του έννοια περιλαμβάνει μια βαθιά εδραιωμένη άποψη ως προς την εγγενή, βιολογική κατωτερότητα φυλών άλλων από τη δική μας. Ωστόσο η σύγχρονη χρήση του όρου είναι πολύ πιο διευρυμένη, πάει πέρα από το γενετικό καθορισμό και περιλαμβάνει την οποιαδήποτε έκφραση απέναντι σε μια ομάδα ή μέλη της ομάδας σαν να ήταν δεδομένη η φυλετική διαφορά. Πρόκειται για τη συμβολική και πολιτισμική διάκριση μιας κοινωνίας που είναι συστηματικά οργανωμένη γύρω από την καταπίεση μιας ομάδας και την κυριαρχία μιας άλλης. Για παράδειγμα, ο πολιτισμικός ρατσισμός παραπέμπει στην άποψη ότι η πολιτισμική κληρονομιά μιας κοινωνικής ομάδας είναι ανώτερη από μιας άλλης. Με αυτή την έννοια υπάρχει μεγάλη συνάρτηση μεταξύ ρατσιστικού και εθνικιστικού λόγου. Όπως η εθνική κατηγοριοποίηση έτσι και η φυλετική προσδιορίζουν ταυτόχρονα την ένταξη και τον αποκλεισμό. Αναγνωρίζουν και οι δυο όρια τα οποία, ενώ είναι κοινωνικά κατασκευασμένα, διαχωρίζουν την ανθρωπότητα σε διακριτές ομάδες σαν όρια φυσικά που τις εμφανίζουν φύσει διάφορες μεταξύ τους. Κι στις δύο περιπτώσεις τα κριτήρια διαχωρισμού μπορεί να εφευρεθούν ή να επινοηθούν, και στις δύο περιπτώσεις κυριαρχεί η φαντασίωση της διατήρησης μιας ενιαίας, ομοιογενούς και «αμόλυντης» από άλλους κοινότητας» (σελ. 94-5).

Ο συγκεκριμένος απατεώνας γραφιάς, ακολουθώντας την (πολύ γνωστή και οικεία σε μας) μέθοδο του γερο-ναζιστή Πλεύρη, έκοψε, έραψε, και πρόσθεσε και τα δικά του, για να μεταμορφώσει τη μισητή εχθρό στον μπαμπούλα που ήθελε.


Διαβάστε οπωσδήποτε και τον, ευφυή και με καυστικό χιούμορ, σχολιασμό ολόκληρου του γκαιμπελο-κειμένου από κάποιο μέλος φόρουμ του Ολυμπιακού (!). Τα δικά του ξεβρακωτικά σχόλια είναι αυτά με τα κόκκινα γράμματα: http://www.thrylos-fans.net/forum/showpost.php?p=656733&postcount=510


Διαβάστε επίσης τον πολύ καλό και νηφάλιο σχολιασμό του Γ. Πίττα, ο οποίος όμως κάνει το λάθος να θεωρεί ειλικρινή τον απατεώνα-γραφιά, και να πιστεύει ότι όντως αυτά τα είπε η Δραγώνα. Ακροδεξιός και ειλικρινής; Αυτό είναι ανέκδοτο!


Ποιοι πήραν αυτό το γκαιμπελογράφημα στα σοβαρά; Η απάντηση είναι: υπερβολικά πολλοί, μεταξύ των οποίων και η Ακαδημία Αθηνών! Αρκεί να γκουγκλάρετε κάποιες από τις φράσεις κλειδιά, και θα δείτε πλήθος γνωστών και άγνωστων ιστοσελίδων να αναπαράγουν το ίδιο κείμενο.


Πάρτε μια γεύση:   http://www.google.de/#hl=el&source=hp&q=%22%CE%...




Εμείς, βέβαια, θα εστιάσουμε στους γνώριμους και πολλάκις αποδεδειγμένα  ψεύτες και απατεώνες του ΛάΟΣ, η οποίοι κάναν και εκδήλωση διαμαρτυρίας. Διαβάστε πρώτα την ανακοίνωση της Νεολαίας τους δημοσιευμένη από τον πρόεδρό τους, Γιάννη Παναγιωτακόπουλο: http://www.neos-forum.com/viewtopic.php?...



Την ανεβάζουμε και σε screenshot, γιατί μας έχουν συνηθίσει να σβήνουν τις δημοσιεύσεις τους όταν αναφερόμαστε σ' αυτούς:

(κλικ για μεγέθυνση)

Όπως θα διαπιστώσατε, το αιτιολογικό τους βασίζεται αποκλειστικά στο κείμενο-μπούρδα που αναλύσαμε. Αυτοί, οι απευθείας απόγονοι του Αριστοτέλη, λοιπόν, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να ανοίξουν και το ίδιο το βιβλίο της Δραγώνα, για να δουν τι γράφει, αντέγραψαν μια χαρά τις συκοφαντίες του απατεώνα-γραφιά, και μας τις σέρβιραν ως την αιτία (!!!) που χαρακτηρίζουν τη Δραγώνα «ανθελληνίδα» και απαιτούν, με πορεία, το ξήλωμα από τη θέση της στο Υπουργείο Παιδείας. Η κριτική τους ικανότητα και η «ελληνοπρέπειά» τους κερδίζει για μία ακόμη φορά το σεβασμό όλων μας.


Απολαύστε τώρα στο παρακάτω βίντεο την πορεία-πανηγύρι:

Επειδή οι θεομπαίχτες βάλαν στο τέρμα μουσική Ξυλούρη (θα τρίζουν τα κόκκαλά του) και δεν ακούγονται καλά οι βουλευτάδες τους, παραθέτω και σε γραπτή μορφή τις δηλώσεις, με τα αναγκαία σχόλιά μου:


Άδωνης Γεωργιάδης:

«Χωρίς τη δική μας παρουσία το θέμα της κυρίας Θ. Δραγώνα δεν θα είχε ακουστεί καν στο εθνικό κοινοβούλιο. Ότι δηλαδή, το ελληνικό κράτος διάλεξε σε μία από τις πιο υπεύθυνες θέσεις της παιδείας μας μία κυρία η οποία πιστεύει και διδάσκει ότι δεν είμαστε Έλληνες, ότι κακώς λεγόμαστε Έλληνες, κι ότι πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας ότι δεν είναι Έλληνες».

Τι έκπληξη! Ο Άδωνης μία ακόμη φορά κάνει επίδειξη του πόσο χοντρά ψέματα μπορεί να λέει, και του πόσο ηλίθιους και χάφτες θεωρεί αυτούς που τον ακούνε.


Φυσικά η Δραγώνα δεν έκανε ποτέ τέτοια δήλωση. Εστιάζει την κριτική της στο τι εννοούμε όταν λέμε «Έλληνες» κι ότι, όταν βάζεις στον ορισμό του Έλληνα έννοιες όπως « βιολογικός απόγονος του Περικλή», «χριστιανός ορθόδοξος» (όπως κι ο Περικλής άλλωστε), πάντα γενναίος, φιλότιμος, αλλά αδικημένος κλπ, μοιραία αποκαλύπτεις την άγνοιά σου για την ελληνική ιστορία.


Η ίδια, στον πρόλογο του βιβλίου, γράφει ξεκάθαρα το στόχο της:

«Τέλος, [αυτό το βιβλίο προτείνει] την ανάγκη να καλλιεργεί το σχολείο την εθνική αυτογνωσία, δηλαδή μιαν εθνική ταυτότητα αρκετά ισχυρή ώστε να μην την υπερασπίζονται οι φορείς της αμυντικά σαν να κινδυνεύει από την ανάμειξη των πολιτισμών και τις επιρροές, κι ακόμα αρκετά ανεκτική ώστε να μην την υπερασπίζονται επιθετικά χωρίς να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα στη διαφορά» (σελ. 19).

Καμία απολύτως σχέση, δηλαδή, με τα ψέματα των λαοτιανών, ότι τάχα δεν πρέπει να λεγόμαστε Έλληνες και λοιπά γκαιμπελίστικα. Απλά στον ορισμό του Έλληνα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και έννοιες όπως αυτογνωσία, ανεκτικότητα, πολιτισμικές επιρροές κλπ (δηλαδή ό,τι ακριβώς σιχαίνεται η ακροδεξιά).


Θάνος Πλεύρης:

«Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, έβγαζε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας το «Εθνικής», προφανώς έκανε πολύ καλά, γιατί με τη Θάλεια τη Δραγώνα εθνική παιδεία δεν μπορεί να υπάρξει. Τη γνωρίσαμε ως βουλευτή το 2007 και 2009. Η Ρεπούση μπροστά στη Δραγώνα είναι εθνικίστρια».

Ο Θανούλης εδώ αναπαράγει τη σύγκριση της Δραγώνα με τη Ρεπούση, κι οι λόγοι είναι προφανέστατοι. Ελπίζουν σε μια παρόμοια αναμπουμπούλα με αυτή του βιβλίου ιστορίας, και στην τόνωση του αγωνιστικού «εθνικού φρονήματος» των εν δυνάμει ψηφοφόρων τους.


Πολατίδης:

«Αν ο κύριος Σόρος θέλει να κάνει προπαγάνδα, ας πληρώσει κι αυτήν. Δεν θα βάζει τα τσιράκια του σαν την κυρία Δραγώνα, να αναλαμβάνουνε με έξοδα του ελληνικού λαού να κάνουνε πλύση εγκεφάλου…»

Τρεις διαπιστώσεις: Πρώτον, καλό θα ήταν αυτή την εμμονή που έχει ο κος Πολατίδης με τον Σόρος να την κοιτάξει, εν ανάγκη να απευθυνθεί και σε κάποιον ειδικό. Εκτός φυσικά κι αν έχει, πέρα από μπλα-μπλα, και κάποια αξιόπιστα στοιχεία. Δεύτερον, μαθαίνουμε από αυτόν το σοβαρό βουλευτή ότι η Δραγώνα (εκτός από ανθελληνίδα) είναι και τσιράκι του Σόρος. Αληθινοί χαρακτηρισμοί από αξιόπιστους ανθρώπους. Και τρίτον, μαθαίνουμε ότι ο ελληνικός λαός πληρώνει για να του κάνουν πλύση εγκεφάλου. Αν θέλετε βέβαια να μάθετε ποια είναι η αληθινότατη αλήθεια που ευαγγελίζονται οι βουλευτάδες του ΛάΟΣ και την οποία αξίζει να πληρώνει ο ελληνικός λαός, ρίχτε μια ματιά στο «Καρατζαφέρειο Πατριωτικό Πανεπιστήμιο».


Χρυσανθακόπουλος:

«Θέλει να γίνουν τα αγγλικά επίσημη γλώσσα του κράτους, άρα να πάψει να μεταφράζεται η ελληνική στους διεθνείς οργανισμούς, κι όλα τα επίσημα έγγραφα, να τυπώνονται και στα αγγλικά».

Εδώ ο νέος λαοτιανός βουλευτής αποδίδει στη Δραγώνα κατηγορία που σχετίζεται με παλιότερη δήλωση της Διαμαντοπούλου, και η οποία δεν έχει έρθει ποτέ ξανά στην επιφάνεια. Αλλά, σου λέει ο «νέος», καλύτεροι από μένα είναι οι άλλοι στο ψέμα; «Τσιράκι του Σόρος» θα πεις εσύ; «Υπεύθυνη αλλαγής γλώσσας» θα πω εγώ. Κέρδισα!


Όσο όμως και να συναγωνίζονται μεταξύ τους στο ψέμα αυτά τα άξια της πατρίδας τέκνα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν τον μετρ του είδους πρόεδρό τους, τον Γιώργο τον Καρατζαφέρη, τον πιο γνήσιο αιματολογικά Έλληνα όπως μαρτυρά και το επίθετό του.


Απολαύστε φίλοι και φίλες, απολαύστε τον ορισμό του ψεύτη και συκοφάντη να δίνει ρεσιτάλ στο ελληνικό κοινοβούλιο (ο Γκαίμπελς αν τον άκουγε θα ένιωθε πολύ λίγος κι ασήμαντος), φέρνοντας ως «πηγή» του ένα κουρελόχαρτο των απόστρατων αξιωματικών, οι οποίοι αναπαράγουν και χοντραίνουν τις μπούρδες που διαβάζουμε όλες αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο:

Εδώ, ο ελληνόαιμος Καρά-Τζαφέρ διαβάζει ως αναντίρρητες αλήθειες τα όσα γράφουν οι απόστρατοι, και όχι απλά δεν μπαίνει στον κόπο να εκφράσει επιφυλάξεις για την εγκυρότητά τους, αλλά είναι και βέβαιος επειδή «το υπογράφει ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας». Διότι ως γνωστόν, ό,τι υπογράφουν και ισχυρίζονται οι απόστρατοι αξιωματικοί (ειδικά), πρέπει να είναι αληθές. ….. Σωστά; …… Ακούτε κι εσείς κάποιο μεταλλικό θόρυβο στο δρόμο;


Ας απομαγνητοφωνήσουμε τώρα αυτά που αποδίδει ο Καρατζαφύρερ (διαβάζοντας την ανακοίνωση αποστράτων) στη Δραγώνα:


«Δεν είμαστε Έλληνες. Μας έκαναν Έλληνες».


Εδώ αναπαράγει τα παραμύθια του άγνωστου απατεώνα-γραφιά και τα οποία, όπως είπαμε, ουδέποτε διατυπώθηκαν από τη Δραγώνα.


«Η επανάσταση του 1821 ήταν επεκτατική εθνική πολιτική».

Η φράση αυτή είναι λάσπη διαφορετικής πηγής. Τη συναντάμε σε ένα άρθρο του Μανόλη Γαλάνη, στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» (15/11/2009).

,  

(κλικ για μεγέθυνση)

Ο κος Γαλάνης παραπέμπει εδώ σε ένα άλλο βιβλίο που επιμελείται η  Δραγώνα, με τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία – Πολίτης και Έθνος-Κράτος». Φυσικά δεν δίνει παραπομπή στη φράση «Η επανάσταση του 1821 ήταν επεκτατική εθνική πολιτική», κι έχει κάθε λόγο να μην το κάνει. Διότι αν έδινε, που είναι η σελίδα 332, θα διαπίστωνε ο αναγνώστης ότι η Δραγώνα δεν λέει ακριβώς αυτό. Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα:

[σελ. 331] Τα εγχειρίδια χρησιμοποιούν ένα διπλό σύστημα αξιών για την αναφορά στα εθνικά χαρακτηριστικά και [σελ. 332] τις εθνικές διεκδικήσεις, αντιθετικά διακριτικό του ελληνικού και των άλλων εθνών. Η διεκδίκηση εδαφών, για παράδειγμα, αναφέρεται συστηματικά ως μέρος των "εθνικών δικαίων" των Ελλήνων και σαν αθέμιτη επιθετικότητα για όλους τους "άλλους". Η επεκτατική εθνική πολιτική κατά το 19ο και τον 20ό αιώνα περιγράφεται για τους Έλληνες και το ελληνικό κράτος με τον όρο "εθνικά δίκαια" ενώ για τους Βαλκάνιους γείτονες εθνικιστική, ονομάζεται "προπαγάνδα" και επεκτατισμός. Οι στρατιωτικές νίκες αποδίδονται στον ηρωισμό των Ελλήνων και οι αντίστοιχες ήττες είτε δεν ερμηνεύονται είτε αποδίδονται στο πλήθος ή στην αγριότητα των κάθε εθνικότητας αντιπάλων".

Δεν χρειάζεται να έχει τελειώσει κάποιος το τμήμα ιστορίας για να καταλάβει ότι όταν η Δραγώνα μιλάει για "επεκτατική εθνική πολιτική" του 19ου αιώνα, είναι αδύνατον να αναφέρεται στην Ελληνική Επανάσταση (διότι για να επεκταθεί κάτι θα πρέπει να υπάρχει, και στην Ελ. Επανάσταση δεν επεκτεινόταν το κράτος, γιατί δεν υπήρχε, αλλά γεννιόταν), αλλά αναφέρεται προφανώς στις πολιτικές που εκφράστηκαν π.χ. με την εισβολή του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλία το 1878, ή με τον πόλεμο του 1897.


Ο κος Γαλάνης πήρε λοιπόν την πρωτοβουλία να διαστρεβλώσει το κείμενο, και θα θέλαμε πολύ να μάθουμε αν το έκανε από σκοπιμότητα ή απλά από άγνοια κάποιων ιστορικών και εννοιολογικών παραμέτρων.


Μάλλον λοιπόν οι απόστρατοι διαβάζουν «Πρώτο Θέμα», ο Καρατζαφέρης διαβάζει απόστρατους, και κανείς δεν διαβάζει Δραγώνα, αλλά τι πειράζει άμα μπορούμε να συκοφαντούμε χωρίς να μας ελέγχουν;


Πάμε να δούμε και το τρίτο που αποδίδουν στη Δραγώνα:


«Οι Έλληνες είναι ρατσιστές, κι ο νεοελληνικός πολιτισμός βασίζεται στον τούρκικο πολιτισμό».


Η κατηγορία αυτή έχει μεγάλη πλάκα, διότι εδώ οι απόστρατοι παραποιούν τον γραφιά που παραποιεί τη Δραγώνα. Διότι ο καημένος ο γραφιάς δεν τόλμησε καν να διαστρεβλώσει τη Δραγώνα τόσο, ώστε να της αποδώσει αυτή τη φράση. Έγραψε μόνο, ότι η Δραγώνα τάχα είπε «είναι ρατσιστής όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό». Αλλά οι απόστρατοι (μαθημένοι στην ανδρεία φαίνεται) δε μάσησαν, και το κάναν «Οι Έλληνες είναι ρατσιστές, κι ο νεοελληνικός πολιτισμός βασίζεται στον τούρκικο πολιτισμό».


Και το τέταρτο και καλύτερο:


"Η εθνική και ρατσιστική ταυτότητα των Ελλήνων, ενισχύεται από την αποσιώπηση της ιστορίας και του μεγαλείου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας".


Από πού βγάλαν αυτή τη δήλωση οι απόστρατοι; Μα φυσικά από την υπερπατριωτική κεφάλα τους, με γονιδιακές επιρροές από τον προπάππου Θουκυδίδη. Φυσικά ούτε για πλάκα δεν υπάρχει τέτοια δήλωση, σε κανένα από τα δύο βιβλία.


Ελπίζω να απολαύσατε όσο κι εγώ (με ποπ-κορν, γαριδάκια κλπ) τα σχόλια του «αγανακτισμένου πολίτη» Καρατζαφέρη. Απορώ, όμως, που δε βρέθηκε ένας εκεί μέσα να του φωνάξει «Τι είναι αυτά που λες ρε, ξεδιάντροπε ψεύτη και απατεώνα, ντροπή του ελληνικού κοινοβουλίου;».


Και το ξέφρενο πάρτι συνεχίζεται:


Από την εκπομπή του ο Άδωνης παραποιεί το Γαλάνη που παραποιεί τη Δραγώνα.


Θαυμάστε:

Η πλάκα είναι ότι ο Άδωνης μπερδεύει μάλλον και τα βιβλία, διότι παραπέμπει στο «βιβλίο το περίφημο για την ελληνική ταυτότητα», δηλαδή προφανώς το βιβλίο «Τι είναι η πατρίδα μας», το οποίο επίσης δεν περιέχει (φυσικά) αυτά που του αποδίδει.

Και σαν καλός μαθητής του Πλεύρη, τώρα το «η επανάσταση του 1821 ήταν επεκτατική εθνική πολιτική» το κάνει «η ελληνική επανάσταση του 1821 ήταν ένα εθνικιστικό παραλήρημα, το οποίο χάλασε την αρμονική συμβίωση των λαών της οθωμανικής αυτοκρατορίας».


Αν συνεχιστεί κι άλλο αυτό το χαλασμένο εθνικιστικό τηλέφωνο, σε λίγο καιρό προβλέπω να αποδίδουν στη Δραγώνα και τη φράση «Ο Κολοκοτρώνης ήταν τσιράκι των Σοφών της Σιών και αρχηγέτης των Νεφελίμ. Βλέπε σελ. 89 (δε βαριέσαι, ποιος θα το ελέγξει)».


Κλείνω το πρώτο μέρος με μερικά ενδιαφέροντα άρθρα, για όποιον επιθυμεί επιπλέον μελέτη στο συγκεκριμένο θέμα:


Θάλεια Δραγώνα

Ηλίας Κανέλλης

Γιάννης Παντελάκης

JustAnotherGoneOff

Ρένα Χόπλαρου

Χριστίνα Κουλούρη

Κλέαρχος Τσαουσίδης

Ξένια Κουναλάκη

Τι λέει η ίδια η κ. Δραγώνα για την εκστρατεία λάσπης

"Ας διαβάσουν πρώτα το βιβλίο μου"

Βασιλική Σιούτη
"Πέρα από τις δημόσιες επιθέσεις, όμως, δέχεται και ιδιωτικές. Τηλεφωνούν στο σπίτι της και στο γραφείο απειλώντας την ότι «πλησιάζει το τέλος της» και ότι «θα τη βρουν σε χαντάκι», ενώ δέχεται και υβριστικά ηλεκτρονικά μηνύματα." [συγχαρητήρια κ.κ. Γεωργιάδη & Καρατζαφέρη]

Β' ΜΕΡΟΣ: Η πατριωτική αλήθεια του Άδωνη.

Το παρακάτω άρθρο το είχα γράψει πριν καιρό, και σκόπευα να το δημοσιεύσω κάποια στιγμή μόνο του. Πιστεύω όμως ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποκτά μια ιδιαίτερη «διαλεκτική δυναμική» (ή κάτι τέτοιο, δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να το ορίσω).


Όπως θα διαπιστώσετε  και μόνοι σας, ο ίδιος ο Άδωνης τελικά επιβεβαιώνει και επαληθεύει απόλυτα τη Δραγώνα, όταν εκείνη μιλούσε για την εθνική ιδεολογία που στηρίζεται σε μύθους και στην άρνηση. Και αποδεικνύει (ο Άδωνης) πόσο καταστροφικός, εκτός από κίβδηλος, είναι ο λόγος της ακροδεξιάς.
--------------


Πρόσφατα επιχείρησα να μπω στο ιστολόγιο του Άδωνη Γεωργιάδη, στον σύνδεσμο όπου είχε γενική κουβέντα με χρήστες του ίντερνετ, κάτω από τον τίτλο «σας καλωσορίζω στο προσωπικό μου ιστολόγιο», διαπίστωσα όμως, ότι ο χώρος αυτός πλέον δεν υπάρχει.

Δεν γνωρίζω αν ο Άδωνης αποφάσισε να διαγράψει την κουβέντα με τους διαδικτυακούς του φίλους στο συγκεκριμένο θέμα, ή αν απλά τη μετέφερε σε έναν άλλον σύνδεσμο, που αδυνατώ να εντοπίσω. Όποιος γνωρίζει, παρακαλώ ας ενημερώσει. Ήταν ένας χώρος γενικής κουβέντας. Για να βοηθήσω, από αυτό το βήμα είχε εκφράσει την ικανοποίησή του, όταν «αποκαλύφθηκε», ότι ο «εχθρός του ελληνισμού και της ορθοδοξίας» Ούρφουσλαγκ ήταν ο Eβραίος Αβραάμ Καμχής.


Βρήκα όμως αφορμή να σας παρουσιάσω ένα απόσπασμα από αυτές τις ομιλίες, το οποίο θεώρησα πριν καιρό αναγκαίο να σώσω, κι απ’ ότι φαίνεται πολύ καλά έκανα.

(κλικ για μεγέθυνση)

Αφορμή στάθηκε ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα «Έθνος» της 22/6/2009, σύμφωνα με το οποίο  «η διευθύντρια του Εθνικού Αρχείου Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού κ. Μεταξία Τσιποπούλου είπε ευθέως ότι οι Μινωίτες δεν ήταν Ελληνες», αλλά σημιτικά φύλα.


Δε θα σταθώ στο περιεχόμενο αυτής της δήλωσης, που μου φαίνεται λανθασμένη, αλλά αυτόν τον καιρό δεν έχω δυστυχώς τα μέσα και τον χρόνο για να κάνω μία έγκυρη τοποθέτηση. Θα μείνω όμως στο σχόλιο που έκανε ο Άδωνης, που όταν το πρωτοδιάβασα, νόμισα ότι δε βλέπω καλά. Ξαναδιαβάστε:

«Δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι υπάρχει ένα τέτοιο επιστημονικό ρεύμα και δεν το βρίσκω καθόλου αθέμιτο να υπάρχει. Οι επιστήμονες έχουν το δικαίωμα να έχουν όποια άποψη νομίζουν. Η ένστασις μου ήταν στο ότι η συγκεκριμένη κυρία εξέφρασε μία άποψη από ένα βήμα, που ομιλούσε ως ανωτάτη υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ. Γι’αυτό άλλωστε και οι απόψεις της πήραν τόσο μεγάλη έκταση, εάν μιλούσε μία ανώνυμη κυρία, ούτε μονόστηλο δεν θα ήταν. Όμως είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ μία υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ η οποία υπάρχει για να προασπίζεται τα συμφέροντα του ελληνικού Κράτους, να στρέφεται εναντίον των συμφερόντων αυτού. Για να το πω πιο απλά, το θέμα την Καταγωγής των Μινωιτών είναι ένα ομιχλώδες επιστημονικά θέμα. Εγώ θα πω ότι είναι ελληνικής καταγωγής, κάποιος άλλος Σημιτικής, κάποιος τρίτος αγνώστου καταγωγής κλπ Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως μία υπάλληλος και μάλιστα ανωτάτη του ΥΠ.ΠΟ ακόμη και αν ήταν απολύτως επιβεβαιωμένη επιστημονικά η μή ελληνική τους καταγωγή -πράγμα που φυσικά δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, όπως απεδείχθη και από την απάντηση του υποστηρικτού της εκεί, που αναγκάστηκε τελικά να παραδεχθεί ότι κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, αλλά το πιθανότερο είναι κλπ-, ακόμη όμως και αν βρίσκαμε πάνω σε έναν Μινωίτη Αστυνομική ταυτότητα με άλλη καταγωγή, πάλι μία υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ θα έπρεπε να επιμένει στην ελληνικότητά τους, διότι αυτό συμφέρει την Ελλάδα, άρα και την Υπηρεσία την οποία υπηρετεί. Εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, σ’ένα έστω διφορούμενο θέμα, έρχεται μία κυρία να στραφεί εναντίον των συμφερόντων του Ελληνικού Κράτους. Το θέμα δεν είναι επιστημονικό, είναι κατ’εξοχήν πολιτικό. Εάν ήμουν εγώ Υπουργός, θα την είχα πετάξει έξω από το γραφείο της κλωτσηδόν την επομένη ημέρα. Θα την έστελνα να ταχυδρομεί φακέλλους. Εν πάση περιπτώσει θα έστελνα ένα μήνυμα σε όλους, ότι δεν παίζω με τα συμφέροντα του Κράτους και δεν επιτρέπω και σε κανέναν άλλον να παίζει!»

Αποδελτιώνω εδώ τις προτάσεις που με ενδιαφέρουν:

Πρώτον:

είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ μία υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ η οποία υπάρχει για να προασπίζεται τα συμφέροντα του ελληνικού Κράτους, να στρέφεται εναντίον των συμφερόντων αυτού.

Έστω ότι αποδεικνύεται πως οι Μινωίτες ήταν σημιτικά φύλα. Για ποιο λόγο αυτό είναι ενάντια στο συμφέρον του κράτους; Σε τι θα έβλαπτε; Θα αποκτούσαν οι Ισραηλίτες «αλυτρωτικές» βλέψεις; Θα κήρυτταν πόλεμο για να απελευθερώσουν τ’ αδέρφια τους τους Μινωίτες από την τυραννία των Ελλήνων; Ή μήπως οι σημερινοί Κρητικοί θα «αφυπνίζονταν» και θα μετέτρεπαν τις εκκλησίες σε συναγωγές;


Η απάντηση βέβαια είναι απλή: αν οι Μινωίτες βγαίναν Εβραίοι, ή Ινδιάνοι, ή Κινέζοι, το μόνο που θα παθαίναμε θα ήταν … να μάθουμε κάτι καινούριο για τους Μινωίτες. Κι αυτό διότι η καταγωγή δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την προσωπικότητα και τις επιλογές ενός εχέφρονα ανθρώπου. Σημασία έχει μόνο για όσους προσπαθούν να καλύψουν το δικό τους πνευματικό κενό με ξένες πλάτες.

Δεύτερον:

Όμως μία υπάλληλος και μάλιστα ανωτάτη του ΥΠ.ΠΟ ακόμη και αν ήταν απολύτως επιβεβαιωμένη επιστημονικά η μή ελληνική τους καταγωγή […] ακόμη όμως και αν βρίσκαμε πάνω σε έναν Μινωίτη Αστυνομική ταυτότητα με άλλη καταγωγή, πάλι μία υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ θα έπρεπε να επιμένει στην ελληνικότητά τους, διότι αυτό συμφέρει την Ελλάδα, άρα και την Υπηρεσία την οποία υπηρετεί.

Η φράση αυτή συμπυκνώνει σε λίγες λέξεις όλη τη φαιά ιδεολογία του εθνικιστικού χώρου. ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ και ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ. Αυτό ζητάει ο Άδωνης, ευθέως και χωρίς περιστροφές. Να αποκρύψουμε κάθε ίχνος της ιστορίας, κάθε απόδειξη που αμφισβητεί το φαντασιακό τους. «Ελευθερία του λόγου», όπως θα διαβάσετε στην αρχή του σχολίου του, επιτρέπεται μόνο όταν κανείς δεν πρόκειται να δώσει σημασία. Διαφορετικά, η «ελευθερία» θα πρέπει να περιορίζεται στα πλαίσια που ορίζει ως «εθνικό συμφέρον». Αν η επιστήμη έρθει ποτέ σε σύγκρουση με το «εθνικό συμφέρον», τόσο το χειρότερο για την επιστήμη.


Είναι αυτό που έχουμε και άλλοτε προσπαθήσει να αναδείξουμε, ότι αν ποτέ οι άνθρωποι αυτοί αποκτήσουν δύναμη, τότε περισσότερο κι από αριστερούς, δημοκράτες κλπ. κινδυνεύει η ελληνική ιστορία και κληρονομιά, την οποία είναι αποφασισμένοι να την πετσοκόψουν στα μέτρα που θα ικανοποιούν τις εθνικιστικές ονειρώξεις τους.

Τρίτον:

Εάν ήμουν εγώ Υπουργός, θα την είχα πετάξει έξω από το γραφείο της κλωτσηδόν την επομένη ημέρα. Θα την έστελνα να ταχυδρομεί φακέλλους.

Την φράση αυτή σαφώς και θα την εκλάβουμε σαν πολιτική δέσμευση, στην περίπτωση που ο τόπος ξεπέσει τόσο, ώστε να φέρει άτομα σαν τον Άδωνη στην εξουσία. Και καταλαβαίνετε τι μέλλον επιφυλάσσει ο «αξιοκράτης» Άδωνης σε όποιον κάνει το λάθος να διαφωνήσει με τις ιδεοληψίες τους.


Και μια και μιλήσαμε για ελληνική κληρονομιά, θα ήθελα να απευθυνθώ σε δυο βασικούς φορείς της:


Τυχερός στάθηκες Ηρόδοτε, που δε γνώριζες από «εθνικά συμφέροντα» κι έγραφες άφοβα το θαυμασμό σου για άλλους πολιτισμούς και «ξένα φύλα» που εποίκιζαν τον ελληνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύεις από κάποιον απευθείας "απόγονό" σου.


Τυχερός κι εσύ, που δε ζεις σήμερα, Διονύσιε Σολωμέ και μπορούσες να λες, ότι εθνικό πρέπει να θεωρείται το αληθινό, χωρίς να αναγκαστείς να ταχυδρομείς φακέλους από κάποιους που αργότερα θα καπηλευτούν το όνομα και τον ύμνο σου.
------------------------


ΕΠΙΛΟΓΟΣ:


Θα επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η συμμορία που μπήκε στο ελληνικό κοινοβούλιο, εξαπατώντας (όπως έχουμε σε παλαιότερα άρθρα μας αποδείξει) θρασύτατα τους Έλληνες ψηφοφόρους και έχοντας σε ανύποπτες στιγμές αναλύσει τη στρατηγική του "Δούρειου Ίππου" τους, όπου προφανώς αφελείς Τρώες είναι οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι κρυμμένοι σύντροφοι είναι κάποιοι "καλοσυνάτοι" κύριοι σαν αυτόν εδώ.






Απέναντι στη λάσπη και το μίσος με τα οποία βρωμίζουν την κοινωνία μας, το ασφαλέστερο αντίδοτο είναι παιδεία, κριτική ικανότητα και (πάνω απ' όλα) ανθρωπιά. Το ότι αναγκάζονται να παριστάνουν τους δημοκράτες, δείχνει ότι ως ένα βαθμό αναγνωρίζουν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας.


Ας τους αναγκάσει λοιπόν η κοινωνία μας τουλάχιστον να παριστάνουν τους δημοκράτες ακόμα πειστικότερα. Αν μη τι άλλο, για λόγους αισθητικής.








ΥΓ:
Καλούμε άπαντες, προς αποκατάσταση της Αλήθειας, να διαδώσουν αυτό το άρθρο με όποιο τρόπο νομίζουν. Γιατί όποιος αγαπάει την Αλήθεια δεν αφήνει το ψέμα να κυριαρχήσει
Αναδημοσιεύστε το ελεύθερα, ολόκληρο ή αποσπασματικά.


Το HTML του άρθρου:  HTML CODE




.