Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Αριθμητική Α' Δημοτικού


Είναι γεγονός ότι από μαθηματικά δεν κατέχω μια. Από αριθμητική όμως τα καταφέρνω καλύτερα, ιδιαίτερα αν μπορώ να χρησιμοποιήσω κομπιουτεράκι. Έτσι κάνω τις εξής πράξεις :
α. Αν διαιρέσω το συνολικό ποσό οφειλών με τον αριθμό των οφειλετών, βγάζω τον μέσο όρο οφειλής, ο οποίος είναι  περίπου 26.683 ευρώ περίπου. 
β. Χρησιμοποιώντας την απλή μέθοδο των τριών, μπορώ να βρω σε ποιο ποσοστό επί τοις εκατό ανάγεται ο αριθμός αυτών που εξόφλησαν ή ρύθμισαν. Αφού λοιπόν από τους 2.702 που χρώσταγαν, εξόφλησαν ή ρύθμισαν οι 1.514, αυτό σημαίνει ποσοστό 56% των οφειλετών. 
γ. Οι οφειλέτες που εξόφλησαν η ρύθμισαν, κατέβαλαν ή θα καταβάλουν συνολικά ποσό 29 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο διαιρούμενο με τον αριθμό των οφειλετών, μας δίνει το μέσο όρο της οφειλής αυτών που χρώσταγαν και εξόφλησαν ή ρύθμισαν, ήτοι 19.555 ευρώ έκαστος.
δ. Το συνολικό ποσό των οφειλών ανάγεται σε 77,5 εκατομμύρια και εξοφλήθηκαν ή ρυθμίστηκαν τα 29 εκατομμύρια, ήτοι ποσοστό 34%. Αφαιρουμένου του ποσού που εξοφλήθηκε ή ρυθμίστηκε από το συνολικό ποσό των οφειλών, προκύπτει ότι υπάρχουν ακόμη 48,5 εκατομμύρια ανεξόφλητα και αρύθμιστα. 
ε. Αφαιρουμένου του αριθμού των οφειλετών που εξόφλησαν ή ρύθμισαν από τον συνολικό αριθμό τω οφειλετών προκύπτει ότι υπάρχουν  1.188 οφειλέτες που ούτε εξόφλησαν, ούτε ρύθμισαν. 
στ. Αν διαιρέσουμε αυτούς που συνεχίζουν να οφείλουν με το ποσό των ανείσπρακτων οφειλών, τότε προκύπτει ότι αυτοί χρωστούν κατά μέσο έκαστος το ποσό των  40.825 ευρώ, ήτοι πολύ υψηλότερο και από το γενικό μέσο όρο οφειλής, και από το μέσο όρο οφειλής αυτών που εξόφλησαν ή ρύθμισαν.

Τι μου ψιθυρίζουν λοιπόν οι αριθμοί στο αυτί και επειδή είμαι μαρτυριάρα το φωνάζω;
Ότι, παρά το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς οφειλέτες εξόφλησαν ή ρύθμισαν τις οφειλές τους, αντίστοιχα δεν εξοφλήθηκε το μισό - αλλά το 34% - του συνολικού ποσού οφειλών. Άρα μάλλον εξόφλησαν ή ρύθμισαν αυτοί που είχαν μικρές οφειλές και σίγουρα μικρότερες από το γενικό μέσο όρο.
Ότι αυτοί που δεν εξόφλησαν και δεν ρύθμισαν οφείλουν το μεγαλύτερο ποσό εκ των  ανείσπρακτων οφειλών και μεγαλύτερα ποσά  ανά οφειλέτη (η σύγκριση των μέσων όρων δείχνει σχεδόν τα διπλά) από αυτούς που εξόφλησαν ή ρύθμισαν.
Ότι εφόσον εισεπράχθησαν ποσά που αντιστοιχούν στο 34% των συνολικών οφειλών,  η αποτελεσματικότητα της είσπραξης δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλή. Συνυπολογιζομένου του γεγονότος ότι, όπως φαίνεται από τις πράξεις, τα ποσά που εισπράχθηκαν ή ρυθμίστηκαν αφορούν σε μικρές οφειλές - σίγουρα πάντως μικρότερες από το γενικό μέσο όρο - τότε προκύπτει λογικά ότι εξόφλησαν ή ρύθμισαν οι μικρο-οφειλέτες και δεν εξόφλησαν και δεν ρύθμισαν οφειλέτες μεγάλων ή  έστω μεγαλύτερων ποσών. 

Για πάμε όμως τα δούμε κάποια ακόμη στοιχεία, έτσι για τη σφαιρικότητα του θέματος.
Από τους 990 οεφιλέτες, οι 645 τακτοποίησαν (προφανώς είτε εξόφλησαν είτε ρύθμισαν) τις οφειλές τους (οι οποίες κατά μέσο όρο ανέρχονταν σε 5.582 ευρώ έκαστος), με αποτέλεσμα τα εισπραχθούν 3,6 εκατομμύρια από τα συνολικά 6,7 εκατομμύρια. Δηλαδή τακτοποίησε το 65% των οφειλετών και εισπράχθηκε το 53% των συνολικών οφειλών και συνεπώς το 35% των οφειλετών οφείλει το 47% των οφειλών. Κατά τα λοιπά, η τσιμπίδα έπιασε τους ΜΕΓΑΛΟ-οφειλέτες (;) της Μυκόνου και της Σαντορίνης, που χτυπάει και καλά στο αυτί (όπως το Κολωνάκι)...

Και τελευταίο, το πιο καταχθόνιο χτύπημα των αριθμών. 
Την ώρα που η κυβέρνηση είναι σε κόντρα με τους φαρμακοποιούς, στο παραπάνω δημοσίευμα - εντελώς τυχαία, είμαι βέβαιη - εμφανίζονται τα εξής στοιχεία :
Στους οφειλέτες του Δημοσίου περιλαμβάνονται και 235 φαρμακοποιοί  με ληξιπρόθεσμες οφειλές 4,1 εκ. ευρώ. Ενας μόνο οφειλέτης εντοπίστηκε μέσα από τις διασταυρώσεις της ΓΓΠΣ να έχει οφειλές 2,1 εκατ. ευρώ σε αναστολή για μέρος της οφειλής του). Οι 193 οφειλέτες εξόφλησαν τις οφειλές τους 900.000 ευρώ.
Για να δούμε, 234 φαρμακοποιοί χρωστούν 2 εκατομμύρια, ήτοι κατά μέσο όρο 8.547 κατά μέσο όρο έκαστος. Αλλά, 193 φαρμακοποιοί (ήτοι το 82%) εξόφλησαν τις οφειλές τους, συνολικού ύψους 900.000 ευρώ (ήτοι το 45% των συνολικών οφειλών), οπότε η καθ' έκαστο αυτών οφειλή ανέρχονταν σε 4.663 ευρώ, δηλαδή περίπου τα μισά από αυτά που προκύπτουν με το γενικό μέσο όρο. Άρα υπάρχουν 41 φαρμακοποιοί οι οποίοι οφείλουν 1,1 εκατομμύρια, ήτοι 26.829 ευρώ κατά μέσο όρο έκαστος, ήτοι τριπλάσια ανά οφειλέτη σε σχέση με τους οφειλέτες που εξόφλησαν.

"Ηθικά" διδάγματα :
1. Αν οφείλεις πολλά, τα γράφεις στα παπάκια σου.
2. Επικοινωνιακή πολιτική με αριθμούς δεν γίνεται.
3. Τα 24 δις που επρόκειτο να διαγραφούν, σε πόσους οφειλέτες αντιστοιχούν;  

Edit : Τα ίδια στοιχεία παραθέτει και η Καθημερινή, σε αυτό το δημοσίευμα της.

GatheRate

9 σχόλια:

  1. Πάντα έτσι ήταν η επικοινωνία. Όπου ακούς ποσοστά και όχι απόλυτους αριθμούς να φοβάσαι ότι κάτι κρύβεται από πίσω. Έτσι είναι τα πράγματα όπως ακριβώς τα περιγράφεις. Αυτά τα τερτίπια έχουν εφευρεθεί για να χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς για να γεμίζουν τον κόσμο με άχρηστες πληροφορίες και να ρίχνουν στάχτη στα μάτια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και ο κόσμος δεν λέει να ξυπνήσει ή καλύτερα να σκέφτεται! Δεν υπάρχει ελπίδα, χάθηκε με τη λοβοτομή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σήμερα τα μεγάλα πνεύματα συναντήθηκαν! Το δικό σου για το ποιοί χρωστάνε και το δικό μου για το ότι δεν με εφήνουν να πληρώσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μμμ, ενδιαφέρον! Τότε προφανώς ένας από τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς είσαι και εσύ! Νομίζω ότι πρέπει να νιώθεις εθνικά υπερήφανος που η πατρίδα σε έκανε στατιστικό δείγμα!
    Προβληματίζομαι όμως για το πόσες περιπτώσεις σαν και τη δική σου υπάρχουν, και μετά κάποιοι τις εμφανίζουν σαν στρίμωξαν τους οφειλέτες (που είναι άνθρωποι που ούτως ή άλλως θα πλήρωναν και ήθελαν να πληρώσουν).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το θέμα είναι και να βρει -που εύκολα μπορεί να βρει- το Κράτος ποιοι χρωστάνε, είναι τόσο χρονοβόρες οι διαδικασίες που μέχρι να φτάσουν τα λεφτά στα ταμεία έχουμε βγάλει άλλες οφειλές. Θα μπορούσε κάλλιστα να δίνεται μια σημαντική προκαταβολή για όποιον "πιάνεται" και μετά να προχωρούν σε συμψηφισμό ΦΠΑ ή άλλων οφειλών (στο ενδιάμεσο να γίνουν οι σχετικές διαδικασίες και συνεννοήσεις) ώστε ούτε εκείνος να χρωστά ούτε το Κράτος να χάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το σκέφτηκα κι εγώ! Αφού με αθωώσανε για την άλλη υπόθεση θα έπρεπε να είχα πάει στο σύνταγμα, να αφήσω μερικά περιστέρια να κάτσουν στο κεφάλι, τους ώμους και τα χέρια μου και να αρχίσω να φωνάζω από τη μέση της πλατείας, ξεχειλίζοντας από συντριβή: «Εγώ φταίω για το χρέος!»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΥΓ. και πράγματι είναι σωστός ο προβληματισμός σου γιατί, ο μόνος λόγος για τον οποίο τελικά πλήρωσα ήταν επειδή επέμεινα σα σκύλος επί δύο μέρες. Θα μπορούσα πολύ ωραία να είχα πεί "δε μας, και τα λοιπά" και να γυρίσω στην Ιταλία χωρίς καν να αισθάνομαι ένοχος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δείμε, αν το κράτος άρχισε να τσιμπάει αυτούς που πραγματικά οφείλουν, ακόμη και με τις υπάρχουσες χρονοβόρες διαδικασίες, πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου οι οφειλές θα μειώνονταν, διότι τότε θα εμπεδώνονταν το αίσθημα ότι έχει συνέπειες η πράξη αυτή.

    Δημήτρη, περιττό να σου πω ότι σε αυτή την περίπτωση θα έβγαινε ο Πάγκαλος και θα φώναζε "τα έλεγα εγώ, αλλά κανείς δεν με ακούει". Είμαι σίγουρη ότι δεν θέλεις να συμβεί κάτι τέτοιο! Αν μη τι άλλο λυπήσου μας!

    Να μια ακόμη υπηρεσία της πατρίδας : τιμιόμετρο. Η ταλαιπωρία υπάρχει ως τεστ, όποιος την αντέξει και πληρώσει είναι ο τίμιος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Eskarina, μάλλον σου διαφεύγει ότι πριν από 25 χρόνια αυτό ακριβώς ήταν όχι μόνο επίσημη πολιτική του κράτους, αλλά σηματοδότησε την απαρχή του σοσιαλιζμού στην Ελλάδα. Την ατάκα "όσα περισσότερα χρωστάς τόσο περισσότερο απαραίτητος τους είσαι" δεν την έχει πάρει τ'αφτί σου; Τελικά ήταν όντως μεγάλος ο Ανδρέας, κοίτα ρε που δεν το'χα συνειδητοποιήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή