Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Κατηγορηματικές διαψεύσεις

Το χειρότερο στην κρίση δεν είναι οι οικονομικές δυσκολίες. Άλλωστε, πότε οι περισσότεροι τα είχαμε πολλά, πάντα τα μετράγαμε. Το χειρότερο είναι η διάψευση των προσδοκιών και η κατάρριψη των αξιωμάτων. 

Πίστευες ότι εάν δουλέψεις σκληρά, αν θυσιάσεις στο βωμό της εργασίας τον προσωπικό χρόνο σου, τον χρόνο της διασκέδασης σου, το χρόνο που δικαιωματικά ανήκε στους αγαπημένους σου, θα προκόψεις και θα δικαιούσαι να ζήσεις μια ζωή λιγάκι καλύτερη, σε ένα σπίτι πιο μεγάλο από αυτό που μεγάλωσες και, που ξέρεις, ίσως με ένα δωμάτιο γεμάτο βιβλιοθήκες με όλα τα βιβλία που από μικρός γράφεις με ευλάβεια σε λίστες . 

Και ξαφνικά έρχεται η κρίση και πρέπει να συνηθίσεις ότι δεν χρειάζεται πια να δουλεύεις 10 ή 12 ώρες την ημέρα, γιατί απλά δεν έχεις τόση δουλειά να κάνεις. Πρέπει να συνηθίσεις ότι δεν χρειάζεται να δουλεύεις στο έπακρο των σωματικών και πνευματικών δυνατοτήτων σου, γιατί απλά δεν έχεις τόση δουλειά να κάνεις. Χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. Πως συνηθίζεται η λιγότερη δουλειά; 

Και πως ακριβώς δικαιολογείσαι στον εαυτό σου για το τι πήγε στραβά; Γιατί οι θυσίες σου δεν έπιασαν τόπο; Γιατί στερήθηκες όσους αγαπούσες και σε αγαπούσαν; 

Δεν σε πειράζει που τελικά δεν θα μένεις στο μεγαλύτερο σπίτι, αλλά μαζί του πάνε και οι κατάφορτες βιβλιοθήκες και πρέπει πάλι να μαζεύεις, κρυφά από τις ανελαστικές δαπάνες σου, λεφτά για ένα ακόμη βιβλίο, όπως έκανες όταν ήσουν μαθητής, για μια ακόμη συναυλία, όπως έκανες όταν ήσουν φοιτητής. Τα ταξίδια που ονειρευόταν το μισό μυαλό σου, όταν το άλλο μισό ξενυχτούσε αγκαλιά με βιβλία, ή με εκείνη τη δύστροπη ερωμένη, τη δουλειά σου, μένουν όνειρα. 

Και εσύ εξακολουθείς να ξενυχτάς, από την αϋπνία όμως πια.


GatheRate

4 σχόλια:

  1. Διότι ο άτριχος δίποδος χιμπατζής είναι ένα ζώο αδηφάγο, δίχως πραγματικές φιλοδοξίες που παρασύρεται από ό,τι γυαλίζει. Τώρα απλώς θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως όταν απλώνεις το χεράκι έξω από τα όριά σου, μπορεί να στο κόψει κανά μαχαίρι.
    Κοινώς, καλή η μεζονέτα με τους τρεις ξενώνες και την πισίνα αλλά μπορούσες να κάνεις τη δουλειά σου και με ένα ποταπό τεσσάρι 100 τετραγωνικών προφανώς. Μην πω κι ακόμη μικρότερο.
    Η λαιμαργία τέτοια αποτελέσματα φέρνει.
    Παρομοίως και η αφέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την ικανότητα του να μπορούμε να ονειρευόμαστε δεν μπορεί να μας την πάρει κανείς γιατί είναι μ΄λερος της φύσης του είδους μας -αυτό που θα αλλάξει είναι η αξιολόγηση του τι ονειρευόμαστε. Κάποτε ονειρευόντουσαν να μην είναι δουλοπάροικοι και να μην πληρώνουν φόρο για το δικαίωμα να ζουν. Ίσως εκείνο το όνειρο να είναι το ίδιο που ονειρεύεται ο κόσμος σήμερα, και θα το καταλάβουμε όταν το γδύσουμε από τα χρώματα και τα φαντάσματα τα οποία τοποθετεί μπροστά στα μάτια μας τόσες δεκαετίες και αιώνες, τελευταία η επικοινωνία -η οποία δεν υπήρχε τότε. Τότε ονειρευόμασταν λιγότερη λάσπη και υγρασία στον χώρο μας. τώρα που βλέπουμε τους χώρους όλου του πλανήτη δεν μας αρκεί μόνο ο δικός μας... ο δικός μας όμως είναι ο μόνος χώρος που έχει σημασία. Ίσως υπ' αυτή την έννοια η κρίση να κάνει και κάτι καλό. Και ο ορισμός της κρίσης που έδωσες σε αυτό το κείμενο είναι ο καλύτερος, ο πιο ανθρώπινος που έχω διαβάσει ή ακούσει απ' την ημέρα που ξεκίνησε αυτό που λέμε κρίση, ο πιο πραγματικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε Άδη, ξέρεις πολλούς που μένουν σε μεζονέτα με 3 ξενώνες και κωλοχτυπιούνται στην κρίση;;;;;;;
    Και τελικά η λαιμαργία είναι η αιτία;

    Δημήτρη, σε όλη τη - σύντομη - ζωή της η ανθρωπότητα, το ίδιο όνειρο βλέπει, μόνο που αλλάζουν τα σημαινόμενα. Πάντα - και δικαίως αν θες τη γνώμη μου - ο άνθρωπος θα ονειρεύεται ένα αύριο καλύτερο από το σήμερα ή το χθες. Και όσο κι αν καλυτερεύει το σήμερα, δεν πρέπει να παραιτείται από την προσπάθεια το αύριο να είναι ακόμη καλύτερο.

    Το αν κάποια στιγμή αυτό το "καλύτερο" πήρε λάθος περιεχόμενο, δεν θα γίνει - κατά τη γνώμη μου - ποτέ δικαιολογία, για να εγκαταλείψει το όνειρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν είναι πολλοί; Μια μέρα που θα βαριέσαι δες σε μεσιτικά τι γίνεται και έλα να το ξανασυζητήσουμε για το πόσοι είναι.
    Πέραν τούτου, δεν σ'αρέσουν οι μεζονέτες για παράδειγμα; Ωραία. Μήπως θες να πούμε για τις ενοικιαζόμενες Φερράρι της μιας μέρας που συχνάζουν σε διάφορες γκλάμουρους περιοχές; Μήπως θες να σου πω πόσες φορές έχω δει Μερσεντέ ή μπι-εμ-ντάμπλΙγιου να βάζει 5 ευρώ βενζίνΑ; Αν όλα αυτά τα προσθέσεις σαν περιπτώσεις ξέρεις πόσο κόσμο σου δίνουν;

    Πολύ τους έχεις υποτιμήσει τους ηλιθίους μου φαίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή