1. Τελικά, νομίζω ότι έχουμε υποτιμήσει την αξία της θρησκείας για τον
άνθρωπο. Όλες οι θρησκείες που σέβονται τον εαυτό τους, και για το λόγο
αυτό έχουν εξελιχθεί σε megaμπίζνες, έχουν έναν κακό. Ο "δικός" μας
κακός είναι ο διάβολος. Κάνεις μια μαλακία και μετά λες , "Κοίτα τι πήγε
και με έβαλε ο διάολος να κάνω!" αντί να πεις "Μα τι σκατά έχω μέσα στο
κεφάλι μου και πήγα και έκανα τέτοια μαλακία;". Βλέπεις όλη αυτή την
αδικία και τη δυστυχία γύρω σου και λες "Αυτά είναι δουλειές του
διαβόλου" αντί να πεις "Μα καλά πως το επιτρέπω να συμβαίνει αυτό;" ή
"Γιατί το επιτρέπω να συμβαίνει αυτό;"... Καθάρισες. Δεν χρειάζεται να
κάνεις κάτι. Για όλα φταίει ο διάολος. Εμείς δεν χρειάζεται να
κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, για να διορθώσουμε ή να μην επιτρέψουμε να
συμβούν. Μεγάλη εφεύρεση, σου λέω, ο κακός που φταίει για όλα.
4. Ο Παπαδήμος έφαγε με άστεγους, ο Παπαδήμος πλήρωσε για τα κάλαντα. Πόσο περισσότερο γελοίο μπορεί να γίνει το τσίρκο; Μπα, αυτή δεν είναι η σωστή ερώτηση. Πόσο περισσότερο γελοίοι μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι που συνεχίζουμε να παρακολουθούμε το τσίρκο; Υπάρχουν τελικά μερικοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα ακόμη κι αν τους χτυπήσει με ένα ρόπαλο στο κεφάλι.
5. Λένε ότι σε κάθε χωριό υπάρχει ένας. Ο τρελός του χωριού.Υποθέτω ότι στις πόλεις υπάρχουν περισσότεροι, αλλά δεν φαίνονται μέσα στην πολυκοσμία. Θυμάμαι ότι το χωριό του πατέρα μου είχε και αυτό τον δικό του τρελό. Που ήταν και φτωχός. Ποτέ δεν τον είδα να φοράει παπούτσια, τα ρούχα του ήταν σκισμένα και το σπίτι του ήταν ένα καλύβι, δίπλα σε έναν στάβλο. Μια φορά είχε έρθει κοντά μου και μου είχε μιλήσει. Δεν θυμάμαι τι μου είπε. Θυμάμαι όμως πως τα άλλα παιδιά μου φώναζαν "τρέξε". Ένα Πάσχα, ο τρελός του χωριού πέθανε και πήγαμε στην κηδεία του. Τότε τον είδα να φοράει κουστούμι και καινούργια παπούτσια. Ρώτησα τη μητέρα μου που βρήκε τα παπούτσια αφού όλο τον καιρό περπατούσε ξυπόλητος, και μου απάντησε ότι μάλλον θα τα αγόρασε η οικογένεια του. Τότε ανακάλυψα ότι αυτός, δεν ήταν ο τρελός του χωριού.
2. Κάπου διάβασα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βαριούνται να διαβάζουν κείμενα που υπερβαίνουν τις 600 - 800 λέξεις. Σόρρυ
όμως κιόλας που θα γίνω πνεύμα αντιλογίας, αλλά εάν κάτι βρίσκεις ότι
παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί να βαρεθείς να το διαβάσεις όλο; Και πόσα πράγματα περιμένεις ότι μπορεί να αναπτύξει ένας άνθρωπος
με 800 λέξεις; Ακόμη και ανέκδοτο περιέχει περί τις 100 λέξεις (ναι
έκατσα και τις μέτρησα και είναι από το ανέκδοτο που ένας δικηγόρος
προτείνει σε μια ξανθιά, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, να παίξουν το
παιχνίδι των ερωτήσεων και απαντήσεων επ' αμοιβή).
3. Είναι πραγματικά μυστήριο πως η ζωή
έρχεται, στον τέλειο χρόνο, να διαψεύσει, να "ξεβρακώσει" τις αλήθειες,
τις υποσχέσεις, τις διακηρύξεις του ανθρώπου. Είναι τόσο μυστήριο, τόσο
τέλεια συγχρονισμένο, που θα μπορούσε κάποιος να πει ότι δεν είναι τυχαίο.
4. Ο Παπαδήμος έφαγε με άστεγους, ο Παπαδήμος πλήρωσε για τα κάλαντα. Πόσο περισσότερο γελοίο μπορεί να γίνει το τσίρκο; Μπα, αυτή δεν είναι η σωστή ερώτηση. Πόσο περισσότερο γελοίοι μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι που συνεχίζουμε να παρακολουθούμε το τσίρκο; Υπάρχουν τελικά μερικοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα ακόμη κι αν τους χτυπήσει με ένα ρόπαλο στο κεφάλι.
5. Λένε ότι σε κάθε χωριό υπάρχει ένας. Ο τρελός του χωριού.Υποθέτω ότι στις πόλεις υπάρχουν περισσότεροι, αλλά δεν φαίνονται μέσα στην πολυκοσμία. Θυμάμαι ότι το χωριό του πατέρα μου είχε και αυτό τον δικό του τρελό. Που ήταν και φτωχός. Ποτέ δεν τον είδα να φοράει παπούτσια, τα ρούχα του ήταν σκισμένα και το σπίτι του ήταν ένα καλύβι, δίπλα σε έναν στάβλο. Μια φορά είχε έρθει κοντά μου και μου είχε μιλήσει. Δεν θυμάμαι τι μου είπε. Θυμάμαι όμως πως τα άλλα παιδιά μου φώναζαν "τρέξε". Ένα Πάσχα, ο τρελός του χωριού πέθανε και πήγαμε στην κηδεία του. Τότε τον είδα να φοράει κουστούμι και καινούργια παπούτσια. Ρώτησα τη μητέρα μου που βρήκε τα παπούτσια αφού όλο τον καιρό περπατούσε ξυπόλητος, και μου απάντησε ότι μάλλον θα τα αγόρασε η οικογένεια του. Τότε ανακάλυψα ότι αυτός, δεν ήταν ο τρελός του χωριού.
Καλή μου μάγισσα, χρόνια σου πολλά. Εύχομαι να γίνουν αληθινά τα όνειρά σου φέτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έλειψες... Χάθηκες...
Όσον αφορά στις πολύ εύστοχες παρατηρήσεις σου, θα με βρεις σύμφωνο 100%. Μαζί με τη δική σου, βάλε και τη δική μου υπογραφή στο τέλος της ανάρτησης.
Εξαιρετική. Θα συμφωνήσω ότι σε χάσαμε. Πού ήσουν, καλή μου; Πάντως για τα κείμενα και τις λέξεις, εξαρτάται από τον αναγνώστη. Αυτός κρίνει αν είναι κάτι ενδιαφέρον (καθαρά υποκειμενικό) και κουράζεται από τη γλώσσα (μόρφωση και επιδεξιότητα ανάγνωσης/κατανόησης κειμένου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καλο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, ο Παπαδήμος έφαγε πριτσόλα την οποια έκοψε μόνος του!!!
Κατ' αρχήν καλή χρονιά σε όλους σας! (Εύχομαι όσο πιο δυνατά μπορώ να είναι μια καλή χρονιά, αλλά δεν σας κρύβω ότι μια φωνή στο μυαλό μου φωνάζει "Μη λες μαλακίες"!). Άσχετα όμως με το τι χρονιά θα είναι, εύχομαι σε όλους σας υγεία και χαρά και ανθρώπους να αγαπάτε και να σας αγαπούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι χάθηκα, και η αιτία μάλλον συνίσταται ότι συγκρούστηκα μετωπικά με την πραγματικότητα, που θέλει μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας να κατοικούν μόνιμα σε ένα παράλληλο σύμπαν, οπότε όπως είναι αναμενόμενο οι ζημιές (από τη σύγκρουση) ήταν εκτεταμένες. Ευτυχώς όμως δεν πήρα σασί και έτσι ίσιωσα λιγάκι και ανέκαμψα.
Κώστα, σε ευχαριστώ για τις ευχές και για την "ψήφο εμπιστοσύνης" (μου έχουν μείνει κουσούρια, μετά την κυβέρνηση εθνικής αμαρτίας!).
Δείμε, είναι όντως υποκειμενικό το τι είναι ενδιαφέρον και τι όχι και η ροή του κειμένου σαφώς παίζει ρόλο στο εάν κάποιος θα θεωρήσει ένα κείμενο ενδιαφέρον. Το σχόλιο που έγραψα ήταν ουσιαστικά η σκέψη που έκανα όταν κάποιος μου είπε ότι ένα κείμενο το είχε βρει ενδιαφέρον (και ως προς το αντικείμενο που πραγματευόταν και ως κείμενο καθ'εαυτό) αλλά ήταν τόσο μακροσκελές που τον απέτρεψε από το να το διαβάσει. Και αυτό ομολογουμένω δυσκολεύομαι να το καταλάβω, ακόμη και υπό το πρίσμα της χρονικής στενότητας. Δεν μπορείς τώρα, φύλαξε το για μετά.
Ζαφώδ, αυτό με τον Παπαδήμου έχει αρχίσει να μου θυμίζει μεσημεριανή εκπομπή για ανθυποσελέμπριτιζ. Πήγε εκεί, έφαγε αυτό, μίλησε με τον τάδε κλπ. Ελπίζω τις επόμενες ημέρες να μου λυθεί η απορία : ο Παπαδήμος φοράει σώβρακο ή μποξεράκι;
1. Ξέχασες το βασικότερο: όταν κάτι δεν μας αρέσει, δεν πάει στο διάολο; Με πρώτη και καλύτερη τη χώρα και τον διπλανό μας. Γι'αυτό πήγαμε όλοι μαζί, ως καλός βαθειά θρησκευόμενος ρίπτων χριστοπαναγίας λαός.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Μπορούν εναλλακτικά να διαβάζουν λίγες λέξεις: ας ξεκινήσουν με το γνώθι σεαυτόν. Κάπου εκεί θα καταλάβουν ότι το πρόβλημα είναι στο περιεχόμενο.
3. Τίποτε δεν είναι τυχαίο.
4. Ο Παπαδήμος θα μας τον φορέσει. Αυτό είναι αληθές.
5. Το πρόβλημα δεν είναι ο τρελός του χωριού αλλά τα χωριά των τρελών.
Με το καλό να σας μπήκε!
καλη χρονια και χαίρομαι που σε βρήκα, όντως σε κάθε χωριο υπάρχει ο τρελλος του μονο που ίσως αυτός να είναι ο πιο νορμάλ!
ΑπάντησηΔιαγραφή