Το μήνυμα των εκλογών

Καθυστερημένα μεν, κάλλιο αργά ποτέ δε.Αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να κάνω ταμείο για τις προηγούμενες εκλογές και προϋπολογισμό για τις επόμενες. 

(διαβάστε τον Ζάφοντ και τον Άδη)

Εκλογές έγιναν, ο κυρίαρχος λαός (πολύ μου αρέσει αυτό το κλισέ) έστειλε το μήνυμα του. Ας δούμε τι το έκαναν εκάστη εκ των πολιτικών δυνάμεων.

ΝΔ : Από την αυτοδυναμία, στα παρακάλια για το σχηματισμό κυβέρνησης, με αυτούς που,  πριν και μετά τις εκλογές, στιγματίζουμε ως ανεύθυνους και επικίνδυνους. Μακάρι όμως να σταμάταγε εδώ. Ο Αντώνης θεώρησε ότι το μήνυμα, δεν ήταν χυλόπιτα, αλλά προτροπή για "νοικοκύρεμα" της παράταξης. 'Ετσι, ξεκίνησε επιχείρηση "σκούπα" και μαζεύει σε βουλευτές και πολιτευτές ... όσα σέρνει η σκούπα. Η μεγαλειώδης επιχείρηση διαμελισμού και κατακερματισμού της κεντροδεξιάς παράταξης, ξεκίνησε με τη θορυβώδη ... μεταγραφή της Ντόρας. Ναι, της Ντόρας που πέρυσι δήλωνε ότι εάν δεν μπει το κόμμα της και η ίδια στη Βουλή, θα φύγει από την πολιτική (ναι, καλά...). Τώρα άλλαξε γνώμη και ρίχνει τα μούτρα της, για να μείνει στην πολιτική και να συνεχίσει να εισπράττει βουλευτικές αποζημιώσεις και άλλα επιδόματα, εκ του δημοσίου κορβανά. Πάντως το είχε πει ότι θα συμμαχούσε και με τον διάολο (να τα λέμε και αυτά) και φυσικά ποιος καλύτερος για να παραστήσει το διάολο, εξόν από τον "αγαπημένο" της Αντώνη!

Τη δόξα Βορίδη, Γεωργιάδη, ζήλεψαν Πλεύρης και Ανατολάκης, και έπεσαν στα τέσσερα να τους μαζέψει η σκούπα του Αντώνη, η οποία φυσικά τους μάζεψε. Και μετά, για να δέσει το γλυκό, ήρθε και ο Βελόπουλος, ο οποίος όμως δεν το έκανε για το έδρανο (αλλά από ... ιδεολογία), γι' αυτό δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής.

(Ο Καρατζαφέρης δε, είναι στα πρόθυρα εγκεφαλικού, διότι, μα του την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια οι ψηφοφόροι, μα του την κάνουν και οι βουλευτές. Όχι από-κομμα του το έκαναν το μαγαζί, αλλά χαρίζονται παλαιά υλικά. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι είχε αφ' ενός σκληρό ανταγωνισμό με τη Χρυσή Αυγή (αν έχεις τους "αυθεντικούς" φασίστες, τι να τα κάνεις τα γενόσημα του ΛάΟΣ), αφ' ετέρου, με τόσες κωλοτούμπες που είχε κάνει, ο νόμος των πιθανοτήτων επέβαλε να στραβοπατήσει κάποια στιγμή. Περαστικά και σε άλλα με υγεία. Βέβαια, ο Αρχηγός (ο Καρατζαφέρης ντε), θεώρησε ότι απλώς ο λαός μπερδεύτηκε, και μια και αποτελείται από αμνοερίφια πήρε τον κακό το δρόμο, ή τουλάχιστον έτσι λέει. Μάλλον όμως έχει πάρει γραμμή ότι πα πα λα το κόμμα...)

Επί της ουσίας, όμως, ο Αντώνης ξανα-ανακάλυψε την επανα-διαπραγμάτευση, που είχε αφήσει στη μέση, ψηφίζοντας το Μνημόνιο ΙΙ. Αφού την "άκουσε" άσχημα με το αποτέλεσμα των εκλογών, που έδωσε στη ΝΔ ποσοστό μικρότερο από αυτό του 2009 που ήταν ήδη χαμηλό, αποφάσισε να το πάρει αλλιώς, και να θυμηθεί "το μπορούμε να το κάνουμε καλύτερο", αφότου όμως μας είχε πρήξει τα ζωτικά όργανα ότι δεν "γίνεται αλλιώς, εγώ είμαι υπεύθυνος και θα ψηφίσω". Δεν ξέρω τι άλλαξε στο μεσοδιάστημα, εκτός από τον πολιτικό χάρτη, και επανέκαμψε η δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης που είχε χαθεί. Φαντάζομαι ότι σχετίζεται με κάποια σύνοδο πλανητών, ή άλλο αστρολογικό φαινόμενο, όπως το ότι μπήκε ο Άρης στον Κριό (όχι, δεν ξέρω αν και που μπήκε ο Άρης, δεν παρακολουθώ τις συνευρέσεις των πλανητών).

Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσουμε το μήνυμα που άκουσε ο Αντώνης, αυτό θα ήταν : Πες / Κάνε κι άλλες μαλακίες. Μπορείς. Τερμάτισέ το.

ΠΑΣΟΚ : Ο Μπένυ είδε το ΠΑΣΟΚ να "μπαίνει" στο πλύσιμο, αφού δεν διάβασε τις οδηγίες χρήσης πασόκων και τους έχωσε σε καυτό νερό και στίψιμο σε υψηλή ταχύτητα. Αγαπητέ, τι ακριβώς περιμένατε να συμβεί, όταν κάνατε αφαίμαξη στην τσέπη αυτών που σας ψήφιζαν τόσα χρόνια για να αιμοδοτείται η τσέπη τους ; FYI αλλά πια οι περισσότεροι σας καταγράφουν ως σοσιαλΗστές, οπότε μην περιμένετε να σας συμπαθήσουν στο άμεσο προσεχές μέλλον. Επίσης, θα ήθελα να συγχαρώ τον τεράστιο Μπένυ, που επιτέλους κατάφερε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να εκπαραθυρώσει τον Γ(κ)ΑΠ από την προεδρία. Αλλά, ο σκατόψυχος ο λαός, εκεί που πήγε να χαρεί ο κος Αυτοθυσία (που ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών δια να μας σώσει, και ουχί με απώτερο κίνητρο), έριξε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο 1977 (εμ, Μπένυ μου, μόνο οι μισθοί θα γύριζαν στο παρελθόν;). Αλλά, όταν ο άνθρωπος είναι αισιόδοξος, βλέπει πάντα το ποτήρι μισογεμάτο και έτσι ο Μπένυ, είδε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα σε εκείνη την εποχή, που τράβαγε την ανηφόρα. Αχ, ας πει όμως κάποιος στον Ευάγγελο ότι βλέπει την ανηφόρα, γιατί κινείται ... με την όπισθεν!

Κατά τα λοιπά, προσπαθεί να το γυρίσει σε ολίγον από βελτίωση των όρων των Μνημονίων, αλλά χωρίς επαναδιαπραγμάτευση, και αυτά για εγχώρια κατανάλωση. Εκτός των τειχών, άλλα λέμε, όταν μιλάμε. Περσινά, ξυνά σταφύλια θα μου πείτε και θα έχετε και δίκιο. Αλλά τι να γράψω και εγώ η έρμη για το ΠΑΣΟΚ, τις κατά καιρούς δηλώσεις της Φώφης (θου κύριε φυλακή τω στόματι μου); Άσε που έγιναν και μαλλιοκούβαρα με τους φίλους τους στο ΣΕΒ. Στα δύσκολα όλοι σε ξεχνούν. Δύσκολες στιγμές ζει το ΠΑΣΟΚ (ελπίζω και τις τελευταίες του, γενικώς). 

Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσουμε το μήνυμα που άκουσε ο Ευάγγελος, αυτό θα ήταν : Εμπρός, προχώρα, ισοπέδωσε τα όλα.

Φιλελεύθερο μέτωπο : Με τα καμώματα λοιπόν της Ντόρας, έμεινε ρέστος και ο εκτός βουλής  Μάνος, που έψαχνε για καμιά συμμαχία, μπας και δει και αυτός, έδρανο και βουλευτική αποζημίωση (κοίτα τελικά, πως όλοι που σιχαίνονται τον δημόσιο τομέα, έχουν λόξα να πληρώνονται από αυτόν... μπα σε καλό τους, να το κοιτάξουν). Όπως λοιπόν και η Ντόρα, ποίησε την ανάγκη φιλοτιμίαν και για το καλό της πατρίδας βεβαίως βεβαίως, αποφάσισε να τα βρει με τον Τζήμερο. Ξέρετε εκείνον τον "φρέσκο" με τις μπαγιάτικες (και λίγα λέω) ιδέες, που δεν ήθελε συγχρωτισμό με πολιτικούς. Αφού, τελικά ούτε ο Τζήμερος είδε το περιστύλιο της Βουλής, παρά μόνο σε καρτ ποστάλ, αποφάσισε και αυτός, για το καλό της πατρίδας βεβαίως βεβαίως, να αποδεχθεί τη συμμαχία με το Μάνο, μπας και φέξει κανένα έδρανο. Και εκεί που όλοι περιμέναμε το αίσιο τέλους του συνοικεσίου, ο Τζήμερος ανακινεί το θέμα Βαλιανάτου (για το οποίο τον ευχαριστώ δεόντως διότι ήρθε να αποδείξει τον ισχυρισμό μου "προσοχή στο κενό μεταξύ κοινωνικού και οικονομικού φιλελευθερισμού"... ΟΚ χάλια νεολογισμός ο κοινωνικός φιλελευθερισμός, αλλά το πιάσατε το νόημα). Εντάξει, δεν μπορώ να πω, ο άνθρωπος προσπάθησε να το "στρογγυλέψει" το θέμα, λέγοντας "όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι, εκτός από ...", αλλά δεν έπεισε και τόσο (εμ μεγάλε είσαι και του χώρου, καλή η διαφήμιση γελάσαμε, αλλά αυτό, δεν σημαίνει ότι την άλλη ημέρα, θα τρέξουμε να αγοράσουμε το προϊόν!). Κάπως έτσι, το τίμιο φιλελεύθερο μέτωπο (άτιμη κενωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις), θα κατέβει στις επόμενες εκλογές, ψιλοενωμένο, με το Μάνο να ενδίδει στις απαιτήσεις του Τζήμερου και με την ελπίδα ότι θα πάρουν όλα τα ψηφαλάκια που πήραν και στις προηγούμενες και θα μπουν στη Βουλή. Το αστείο πάντως είναι ότι ενώ είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, διατυμπανίζουν ότι θα σώσουν τη χώρα. Πως ρε μεγάλοι, με τους 7 ή 8 βουλευτές που θα βγάλετε εάν πιάσετε το 3%; Ή μήπως η αυτοπρόσωπη παρουσία σας στη Βουλή θα συνοδευτεί με βουντού στους υπόλοιπους και θα έρθουν στο δρόμο της κοινής λογικής σας; 

Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσουμε το μήνυμα που άκουσε το φιλελεύθερο μέτωπο, αυτό θα ήταν : Δυο, δυο, στην μπανιέρα δυο δυο (αλλιώς δεν θα δεις έδρανο ποτέ, φιλελεύθερε).

ΣΥΡΙΖΑ : Εντάξει, το είχαν πάρει χαμπάρι ότι έχουν απήχηση, ότι έχουν δυναμική, αλλά με το ποσοστό που τελικά πήραν, έπαθαν ένα κοκομπλόκο. Ε δεν είναι και λίγο μέσα σε ένα βράδυ να διπλασιάζεις (και κάτι ψιλά ακόμη) την εκλογική σου δύναμη. Και σαν να μην έπφτανε αυτό, έπεσαν μετά πάνω τους και οι σειρήνες, να τους φωνάζουν μπείτε στην κυβέρνηση, πάρτε μια καρέκλα, βουλευτείτε. Δεν ψάρωσαν όμως (κυρίως διότι οι σειρήνες είχαν τη φάτσα του Κουβέλη, που όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και αυτό που θα έλεγες πλανεύτρα). Στυλώνουν λοιπόν τα πόδια σαν μουλάρια και αρνούνται να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση που δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κάνει αυτά που εκείνοι θέλουν να κάνουν (τσ τσ πείσμα βρε παιδί μου, καλέ μετά τις εκλογές είμαστε, δεν χρειάζεται να τηρήσετε αυτά που λέγατε πριν από αυτές). Και από εκεί που ήταν οι επικίνδυνοι, οι ανεύθυνοι, οι λαϊκιστές (χώσε κι άλλα), έγιναν εν μια νυκτί βασικό συστατικό της επόμενης κυβέρνησης. "Αν δε μπει ο ΣΥΡΙΖΑ, εγώ δεν συμμετέχω" φώναζε ο μπαμπα-Φώτης, αλλά που αυτοί, εκεί στην άρνηση. Και τους έκραζε το σύμπαν. Περιέργως όμως πως, το σύμπαν δεν έκραζε και τον μπαρμπα-Φώτη, που παρότι έβγαιναν τα κουκιά (μαζί με ΝΔΣΟΚ) για το σχηματισμό κυβέρνησης, εκείνος επέμενε να θέτει έναν ανέφικτο όρο για τη συμμετοχή του (προφανώς έχουντας κατά νου ότι αν έλεγε το ναι μόνος του, τότε θα ακολουθούσε το δρόμο που χάραξε ... ο Καρατζαφέρης), και μετά όλοι μαζί να παραπονιούνται για την ακυβερνησία (η οποία όμως δεν εμπόδισε τον κο Παπαδήμο να πληρώσει στο ακέραιο ομόλογο που δεν συμμετείχε στο πετυχημένο - λέμε και καμιά μαλακία - κατά τα άλλα PSI, ενώ ήταν γνωστό ότι είχε αγοραστεί για μέρος της ονομαστικής αξίας του).

Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσουμε το μήνυμα που άκουσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα ήταν : Μαλάκα, η γκόμενα με γουστάρει τρελά, κάτσε τώρα μην κάνω καμιά μαλακία και την ξενερώσω.

ΚΚΕ : Εδώ δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν. Το ΚΚΕ πιστεύει και υποστηρίζει ότι δεν αρκεί η κατάληψη της εξουσίας για να αλλάξεις τον κόσμο. Μέχρι εδώ καλά. Αυτό που τους διαφεύγει όμως είναι ότι τη στιγμή που καίγεται το σπίτι μας, είναι κομμάτι ...ανεπίκαιρο να συζητάμε για τον καινούργιο κόσμο, διότι θα πρέπει να είμαστε απασχολημένοι με το να σώσουμε το σπίτι μας. Και ναι μεν είναι σωστό να εμμένουμε στις αρχές μας, αλλά μπάστα ρε παιδιά, βάλτε ένα χεράκι στην κατάσβεση. Δεν παραβλέπω βέβαια και το γεγονός ότι από τη στιγμή που δεν έβγαιναν τα κουκιά για το σχηματισμό κυβέρνησης, δεν είχαν κανένα λόγο να δουν με θετικό μάτι την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ. Μέλλει δείξαι τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους. 

Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσουμε το μήνυμα που άκουσε το ΚΚΕ, αυτό θα ήταν : Λαϊκή αφύπνιση και μετά κατάληψη της εξουσίας ή Μην μας ψηφίσετε πριν ενστερνιστείτε πλήρως αυτό που λέμε. 

Ταμείο τέλος. Προϋπολογισμός στο επόμενο.