Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ένα δις ευρώ ... και τα μυαλά στα μπλόκα

Παρακολουθώ, από την περασμένη εβδομάδα, το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, ή σε απλά ελληνικά τους έλληνες αγρότες να κλείνουν τους δρόμους και τα σύνορα, κατά παράδοση (είναι κινητή εορτή) μετά τα Χριστούγεννα και πριν από την Καθαρή Δευτέρα.

Δεν μπορούσα παρά, για μια ακόμη φορά, να αναζητήσω τα αίτια των, λεγόμενων παραδοσιακά, δυναμικών κινητοποιήσεων και για να είμαι ειλικρινής δεν τα κατάλαβα επακριβώς. Ανάμεσα στις φωνές και τις αντεγκλήσεις, άκουσα κάτι για εγγυημένη τιμή προϊόντων, για καταβολή επιδοτήσεων, για καταβολή αποζημιώσεων και καταβολή ενός δισεκατομμυρίου. Γενικώς για καταβολές.

Ούσα αφελής, με όσα άκουγα μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ.

Πρώτον, σχετικά με τις επιδοτήσεις. Εφόσον ακόμη παρέχονται τέτοιες, σαφώς και οι αγρότες τις δικαιούνται. Όταν όμως θα τελειώσουν οι επιδοτήσεις, ήτοι το έτος 2013 (αν, φυσικά, δεν καταστραφεί ο κόσμος το 2012...), τότε τι θα κάνουν οι αγρότες; Πως θα ζήσουν αφού, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, περιμένουν τις επιδοτήσεις για συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημα τους ;
Ακροθιγώς αναφέρω όμως ότι η ΕΕ επέβαλε να γίνει καταγραφή/απογραφή των καλλιεργούμενων αγροτεμαχίων ανά καλλιέργεια, διότι εμφανίζονταν παραγωγή επιδοτούμενων προϊόντων, που αντιστοιχούσε σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις διπλάσιες από τη συνολική επιφάνεια της επικράτειας, μαζί με τα νησιά (μέθοδος αλά ιταλικά). Φυσικά μέχρι την ολοκλήρωση αυτού του έργου, δεν επιτρέπει την καταβολή των επιδοτήσεων.

Δεύτερον, σε σχέση με τις αποζημιώσεις. Αν δεν κάνω λάθος, οι αγρότες δικαιούνται αποζημιώσεως όταν για κάποιο λόγο -  φυσικό αίτιο - καταστρέφεται η παραγωγή τους. Και αναρωτιέμαι, ποιος άλλος δικαιούται αποζημιώσεως, αν, από φυσικά αίτια, καταστραφεί το γραφείο/μαγαζί/επιχείρηση του; Το επιχείρημα ότι το δικό τους μαγαζί είναι "ξεσκέπαστο" (όπως άκουσα σήμερα έναν αγροτοσυνδικαλιστή να λέει) το θεωρώ μάλλον έωλο, αφού μετατρέπει το κράτος σε μη κερδοσκοπική ασφαλιστική εταιρία - φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Τρίτον και φαρμακερό, η εγγυημένη τιμή προϊόντων. Τι είναι και τούτο πάλι ; Καπιταλισμός με δίχτυ ασφαλείας ; Δηλαδή αγαπητέ μου αγρότη, αν βρίσκεις στην ελεύθερη αγορά καλή τιμή, πουλάς εκεί, κι αν όχι, έρχεται το κράτος να σου πληρώσει τη διαφορά ; Δεν έχω υπόψη μου άλλο παραγωγό προϊόντος ή πάροχο υπηρεσίας που να απολαμβάνει αντιστοίχου προνομίου, εσύ γιατί πρέπει ;

Για την καταβολή ενός δισεκατομμυρίου για να αποχωρήσουν σήμερα τα τρακτέρ, απλά δεν θα κάνω κανένα σχόλιο, διότι κανένα σχόλιο, από αυτά που μου έρχονται στο νου, δεν είναι αρκετά ευπρεπές για να καταχωρηθεί στην παρούσα ανάρτηση.

Η πιο "επιτυχημένη" πάντως ατάκα, ήταν ενός αγροτοσυνδικαλιστή από τον κόμβο της Αλαμάνας (αν δεν απατώμαι), ο οποίος ανέφερε ότι κατά την διάρκεια των διακοπών του, είναι αναγκασμένος να σέρνεται στα κρύα και στους δρόμους για να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Συγνώμη δηλαδή κιόλας που σας χαλάσαμε τις διακοπές κε αγροτοσυνδικαλιστά μου!

Δεν μου αρέσει να κρίνω και πολύ περισσότερο να επικρίνω μια κοινωνική ομάδα που διεκδικεί - δικαίως ή αδίκως - την ικανοποίηση των αιτημάτων της. Επίσης, όμως, δεν μου αρέσει, μια κοινωνική ομάδα να εκβιάζει την ικανοποίηση των αιτημάτων της, καταδυναστεύοντας τις υπόλοιπες.

Αντιλαμβάνομαι ότι η αγροτική παραγωγή είναι απαραίτητη και σημαντική, όπως όμως αντιλαμβάνομαι ότι οι αγρότες "κλαίγονται", διότι πέρασαν οι παχιές αγελάδες των χωματερών και των παχυλών επιδοτήσεων προϊόντων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα λυμαίνονται το πορτοφόλι μου.

Αντιλαμβάνομαι ότι οι αγρότες περνούν λούκι, το ίδιο όμως και χειρότερο περνούν και άλλοι, που δεν είναι υποχρεωμένοι να ξελασπώσουν τους αγρότες.


Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να δω το δίκαιο των αιτημάτων των αγροτών,  ιδίως όσο προβάλλονται με αυτόν τον τρόπο!

GatheRate

2 σχόλια:

  1. "Δηλαδή αγαπητέ μου αγρότη, αν βρίσκεις στην ελεύθερη αγορά καλή τιμή, πουλάς εκεί, κι αν όχι, έρχεται το κράτος να σου πληρώσει τη διαφορά ; Δεν έχω υπόψη μου άλλο παραγωγό προϊόντος ή παροχέα υπηρεσίας που να απολαμβάνει αντιστοίχου προνομίου, εσύ γιατί πρέπει;"
    Εγώ έχω υπόψη μου: ταξί, συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί ...
    Μπορεί να μην ισχύει το "όλα τα κιλά-όλα τα λεφτά" αλλά η κεντρική ιδέα είναι ίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατ' αρχήν απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά μόλις σήμερα είδα το σχόλιο σου.

    Κατά βάση δεν διαφωνώ μαζί σου, αλλά νομίζω ότι είναι χρήσιμο να γίνουν κάποιες διευκρινίσεις. Στις επαγγελματικές ομάδες των δικηγόρων και συμβολαιογράφων, υπάρχουν ελάχιστα όρια αμοιβών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται ο επαγγελματίας να λάβει μικρότερη από την ελάχιστη αμοιβή. Σε καμία όμως περίπτωση δεν συνεπάγεται ότι το κράτος του καλύπτει τη διαφορά μεταξύ της τιμής της ελεύθερης αγοράς και της ελάχιστης, αν η πρώτη είναι χαλημότερη, όπως επίσης δεν σημαίνει ότι σε περίπτωση που δεν βρει πελάτες, το κράτος του καταβάλει οποιαδήποτε αμοιβή. Επιπλέον, ουδόλως σημαίνει ότι ο επαγγελματίας τελικά θα λάβει ως αμοιβή την ελάχιστη προβλεπόμενη (και αυτό παρά το γεγονός ότι είναι πειθαρχικό παράπτωμα σε κάποιες περιπτώσεις). Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι (σε δικηγόρος και συμβολαιογράφους που γνωρίζω) στην ελάχιστη προβλεπόμενη αμοιβή, ενσωματώνονται ποσά που αποδίδονται σε τρίτους δημόσιους οργανισμούς (π.χ. Ταμείο Νομικών) και δεν μπαίνουν στην τσέπη του επαγγελματία.

    Για να φτάσουμε και στα ταξί, τα κόμιστρα των οποίων καθορίζονται από το κράτος, πρέπει να ομολογήσουμε ότι εκεί το κράτος παρεμβαίνει κυριαρχικά ως προς την αμοιβή, που θεωρητικά θα μπορούσε ο ταξιτζής να διαπραγματευθεί με τον επιβάτη, κυρίως διότι με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να καλύψει την ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς, κυρίως στις μεγάλες πόλεις και κρατάει χαμηλά τα κόμιστρα των ταξί προκειμένου να έχουν περισσότεροι τη δυνατότητα να το χρησιμοποιούν και να αποσυμφορούνται οι συγκοινωνίες. Παρότι η "κίτρινη φυλή" των ταξί δεν μου είναι ιδιαιτέρως συμπαθής, πρέπει να ομολογήσω ότι έχει τις χαμηλότερες τιμές σε όλη την Ευρώπη και δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι αυτές οι τιμές είναι αυτές που καθορίζει το κράτος.

    Το δια ταύτα είναι ότι οι προβλεπόμενες για κάποιους κλάδους ελάχιστες αμοιβές, δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, σε αντίθεση με αυτό που ζητούν οι αγρότες.
    Το εάν θα έπρεπε να υπάρχουν ελάχιστες αμοιβές, αυτό είναι μια άλλη συζήτηση, την οποία ευχαρίστως μπορούμε να κάνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή