Η σημερινή ημέρα δεν ξεκίνησε καλά. Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος της παρούσας ανάρτησης - θεραπευτικού χαρακτήρα. Αφού, λοιπόν, ανακαλύπτω ότι έχω χάσει το ακουστικό του κινητού μου - γεγονός που μου προκαλεί μεγάλο εκνευρισμό, όπως άλλωστε συμβαίναι κάθε φορά που χάνω κάτι - μπαίνω σε ένα ταξί, όπου πετυχαίνω ταξιτζή - υποστηρικτή της εθνοσωτηρίου επαναστάσεως. Σημειώστε ότι αυτό μου συμβαίνει πριν τις 9 το πρωί, χωρίς ακόμη να έχω πιεί καφέ και να έχω κάνει ένα - το πρώτο - τσιγάρο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν κρατάω και το στόμα μου κλειστό, όταν ακούω παπαροκλάδες. Οπότε αναπόφευκτα ξεκινάει η συζήτηση, το ρεζουμέ της οποίας είναι ότι όσοι ήταν νόμιμοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα στη χούντα, αντίθετα απολάμβαναν όλα τα προνόμια του πολίτη δημοκρατικής και ευνομούμενης κοινωνίας. Όσα φημολογούνται περί ηρώων του πολυτεχνείου είναι μούφα, διότι κανείς από τους δήθεν ήρωες δεν είναι γνωστός με το ονοματεπώνυμο του, ενώ τα περί βασανιστηρίων αφορούσαν μόνο τους παράνομους, συνεπώς καλά τους έκαναν.
Οι αντιρρήσεις που προέβαλα δεν αξιολογήθηκαν ως σοβαρές, διότι προφανώς είμαι κομμουνίστρια, μετά όμως από τη δήλωση μου "καλοί φασίστες είναι και οι κομμουνιστές", τα πράγματα περιπλάκησαν, διότι ο ταξιτζής κάλλιστα θα μπορούσε να με θεωρήσει "αναρχικιά", αλλά έλα που το κουστούμι που φορούσα σε συνδυασμό με τον προορισμό μου (Κολωνάκι) δεν του άφηναν τέτοια περιθώρια. Οπότε απεφάνθη ότι είμαι αγράμματη, βασιζόμενος κιόλας στο γεγονός ότι δεν απάντησα στο γιατί το αυγό γράφεται πλέον αβγό.
Είναι μάλλον περιττό να αναφέρω ότι κατέβηκα από το ταξί, με τα νεύρα τεντωμένα, σαν χορδές καλοκουρδισμένου πιάνου. Τώρα όμως έχω πιει λίγο καφέ και έχω κάνει δύο - απανωτά - τσιγάρα, οπότε μάλλον μπορώ να δω μερικά πράγματα, όχι πιο ψύχραιμα, αλλά πιο ψυχρά.
Αναλογίζομαι λοιπόν, ποιο είναι το νόημα, σε κάθε προσπάθεια, από όπου κι αν προέρχεται, να καλυτερεύσει αυτός ο λαός, ο ελληνικός λαός. Όταν το 80% συνεχίζει να ψηφίζει αυτούς που συστηματικά καταστρέφουν και υπονομεύουν, προς ίδιον όφελος, κάθε ελπίδα που έχει αυτός ο τόπος, και από το υπόλοιπο 20%, το μεν 5% νοσταλγεί - είτε το ομολογεί είτε όχι - τις ημέρες του εθνοσωτηρίου επαναστάσεως και το υπόλοιπο 5% πιστεύει ότι ο κομμουνισμός θα μας σώσει. Όταν οι έλληνες θεωρούν ότι η γλώσσα τους, στην οποία αποδίδουν μέγιστη σημασία, είναι το πως γράφεται το αυγό ή το τραίνο, επ' ουδενί όμως το λεξιλόγιο τους δεν ξεπερνά τις 100 λέξεις. Όταν όλοι πρέπει να έχουμε μια ταμπελίτσα, που να προσδιορίζει το είδος μας, ήτοι δεξιοί, αριστεροί, πατριώτες κλπ., άλλως δεν έχουμε θέση και λόγο στην ελληνική κοινωνία. Όταν όλοι είναι νομιμόφρονες, αλλά ψάχνουν την πρώτη ευκαιρία για να ποδοπατήσουν το συνάνθρωπο τους προκειμένου να κερδίσουν κάτι, ο,τιδήποτε. Όταν όλοι είναι θρησκευόμενοι που νηστεύουν και κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων, αλλά αποδέχονται και επικροτούν τον τορπιλισμό των σκαφών των λαθρεμπόρων που μεταφέρουν μετανάστες. Όταν το πρωί είναι όλοι σοβαροί οικογενειάρχες, αλλά τα βράδια περιφέρονται και ψωνίζουν στις κακόφημες πιάτσες. Όταν όλοι είμαστε υποκριτές, συμφεροντολόγοι, αγράμματοι, ανόητοι, τυφλοί, άβουλα υποχείρια και χειροκροτητές του κάθε τσαρλατάνου που μας θαμπώνει με τα τσιτάτα και τις ατάκες των 8 λεξέων, διότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πρόταση που περιέχει περισσότερες λέξεις. Όταν όλοι είμαστε τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες, γκρινιάρηδες και μίζεροι, κουτοπόνηροι και αδαείς. Εμείς είμαστε που θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι; Δεν γίνεται αυτό.
Άντε στο διάολο λοιπόν (και όποιος τον βρει, να ενημερώσει και τους υπόλοιπους, διότι τότε θα αποδειχθεί ότι υπάρχει και θεός).
Βαλτή είσαι; Ψιλοπαρόμοια θέματα πραγματευόμαστε τελευταία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ηθικό δίδαγμα πάντως είναι ένα: ΜΗΝ χρησιμοποιείτε ταρίφες. Ένας από τους πολλούς λόγους είναι και η ενδεχόμενη παπαρολογία που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσεις χωρίς να φταις σε τίποτα.
Για βαλτή, δεν ξέρω. Για ταλαιπωρημένη όμως, είμαι σίγουρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά το παραπλήσιο των θεμάτων, μάλλον ευθύνεται ο αυξημένος βαθμός ευαισθησίας σε κάποια ερεθίσματα.
Νομίζω όμως ότι με το ηθικό δίδαγμα έχω ένα μικρό πρόβλημα... Εκτός από την παιδιόθεν ελαφρά κλειστοφοβία που με καταδυναστεύει, εσχάτως έχω ανακαλύψει μια τάση αγοραφοβίας, η οποία με αποτρέπει από τη χρήση τραίνου/μετρό (για λεωφορεία και τρόλλευ, δεν το συζητάω πλέον).
Πρόσθεσε και την - διογκούμενη - τεμπελιά μου και τότε το σύνολο είναι ευθέως αντίθετο με το ηθικό δίδαγμα!!!
Βιβλιαράκι ή sudoku ή ένα mp3 player κάνουν μεγάλη διαφορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα δεν έχει ταξί... ακολούθησε λοιπόν τη συμβουλή σου, πήρα το mp3 μου και το έριξα στον ποδαρόδρομο! Δεν ήταν κακή ιδέα τελικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή(βασικά όλα τα λεωφορεία που με εξυπηρετούσαν ήταν πίτα και δεν έμπαινα, ούτε κι αν μου έδιναν επίδομα χωρίς περικοπές και αφορολόγητο!)