Διάβασα στον Αθεόφοβο, Το Ημερολόγιο ενός θεοσεβούμενου αμνού, το οποίο παραθέτω στη συνέχεια, λόγω του επίκαιρου χαρακτήρα του, αλλά και του απολαυστικού χιούμορ του.
Γεννήθηκα μέσα σε ένα στάβλο που η θρησκευόμενη μάνα μου ήθελε να τον ονομάζουμε φάτνη. Μόλις γεννήθηκα με βάφτισε Χρήστο και σαν άλλος άγιος Ιωάννης Πρόδρομος είπε στα γύρω πρόβατα «ίδε ο αμνός του Θεού» (Ιω. α’ 37).
Πατέρα δεν γνώρισα γιατί η φιλανθής μάνα μου επέμενε ότι ήταν παρθένος και η σύλληψη μου ήταν αποτέλεσμα ενός μπερμπάντη κρίνου που της άρεσε να τον μυρίζει .
Βέβαια στο κοπάδι μπάσταρδο με ανέβαζαν μπάσταρδο με κατέβαζαν και αν δεν επενέβαινε εκείνος που μας φρόντιζε, που η μάνα τον αποκαλούσε με θαυμασμό ο καλός μας ποιμένας ,θα τους είχα σπάσει στο ξύλο.
Ο καλός μας ποιμήν, που όλοι οι άλλοι εκτός από την μάνα μου τον φώναζαν τσοπάνη, μας πήγαινε κάθε μέρα να βοσκήσουμε φρέσκο χορταράκι.
Ο δικός μας ο ποιμένας πάντως ήταν ένας ευχάριστος μουσικόφιλος τύπος με μία κάπα που μου θύμιζε την μάνα μου πριν να την κουρέψουν και είχε και ένα τρανζιστοράκι με το οποίο άκουγε τραγούδια που του προκαλούσαν κάθε τόσο επιφωνήματα ενθουσιασμού ιδίως όταν άκουγε κάτι τραγουδίστριες που του άρεσαν.
Άμα άκουγε πχ μια τραγουδίστρια με το όνομα Άντζελα φώναζε:Αιι,μανάρ΄μ συ΄σαι καλύτερη από προβατίνα!
Πιο πολύ όμως ενθουσιασμό του προκαλούσε μια άλλη που την έλεγαν Πέγκυ, που όμως φαίνεται ότι δεν του άρεσαν τα μάτια της γιατί φώναζε: Αιι,αιι, αιι, μωρή, να σ΄είχα δω να σ΄ πετάξω τα μάτια όξω!Δεν κατάλαβα όμως ποτέ μου γιατί πολλές φορές μετά από αυτές τις μουσικόφιλες εξάρσεις έπαιρνε την μάνα μου πίσω από κάτι θάμνους και τότε την άκουγα να βελάζει γοερά .
Πάντως εμείς περνάγαμε καλύτερα από τους ανθρώπους γιατί η μάνα μου, μου είχε δείξει ένα τριχωτό με μια μαύρη κελεμπία και μου είπε ότι αυτός είναι ποιμένας των ανθρώπων.
Αυτός μας ξύπναγε κάθε τόσο βαρώντας μια τεράστια καμπάνα και μάζευε το κοπάδι του, το ποίμνιο του όπως έλεγε η μάνα μου, σε ένα σκοτεινό χώρο αντί να τους πάει σε ένα ωραίο λιβάδι να βοσκήσουν.
Δεν φτάνει δε που δεν τους έβγαζε στον καθαρό αέρα αλλά τους θυμιάτιζε κουνώντας ένα τσαντάκι που έβγαζε καπνό με κάτι που σου έκοβε την ανάσα.
Αυτός αντί να τους παίζει ωραία τραγούδια από τρανζιστοράκι έβαζε κάτι μεγάφωνα όλο παράσιτα που έπαιζαν κάτι μακρόσυρτα ένρινα τραγούδια που κατέληγαν μονίμως σε ένα Κύριε ,που το καταλάβαινα, και σε ένα ελέ = ,που ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είναι το ελέ και με τι είναι ίσον.
Τα μεγάφωνα ακούγονταν μέχρι εκεί που βόσκαμε και με εμπόδιζαν να ακούω τα πουλάκια που μου άρεσε να τα ακούω να κελαηδούν, αλλά οι ψαλμωδίες δεν άρεσαν και στον φίλο μου τον Γέστα ο οποίος μουρμούριζε συνέχεια λέγοντας μέσα από τα δόντια του, για να μην τον ακούσει η μάνα μου, κάτι για Παναγίες και καντήλια.
Από αυτά που άκουγα από τα μεγάφωνα δεν καταλάβαινα και πολλά εκείνα όμως που είχαν σχέση με μας όπως ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη»,η «Θύεται ο Αμνός και Υιός του Θεού», μου προκαλούσαν ένα άσχημο συναίσθημα και ακόμα ένα πιο άσχημο προαίσθημα.
Με έναν άλλο φίλο μου, τον Δυσμά, βοσκούσαμε στα κρυφά από την μάνα μου, γιατί δεν ήθελε να κάνουμε παρέα μαζί λόγω του ότι ήταν άθεος.
Αυτός μου έλεγε πως αν ο θεός είχε φτιάξει τον κόσμο, το πρόβατο θα μάθαινε αριθμητική μετρώντας τα δόντια ενός λύκου που γελάει!*
Με τους ανθρώπους είχα πολύ καλές σχέσεις μέχρι που η μάνα μου, μου είπε την ιστορία του Αβραάμ και εκείνης της συφοριασμένης της Σάρας.
Δεν φτάνει που ο Αβραάμ την είχε κερατώσει με την δούλα της και είχε αποκτήσει και μούλικο μαζί της, ο μεγαλοδύναμος θεός αντί να την στείλει στον Παράδεισο των κερατωμένων γυναικών ή έστω στο γηροκομείο, φρόντισε να γκαστρωθεί ,χωρίς εξωσωματική και την έστειλε στο μαιευτήριο για να γεννήσει τον Ισαάκ.
Αυτή λοιπόν η Σάρα δεν είχε τον θεό της. Άφησε τον Αβραάμ να πάρει το μονάκριβο και στην γεροντική ηλικία αποκτημένο παιδάκι της, για να το θυσιάσει στον θεό του.
Το τραγικό όμως του πράγματος, είναι ότι τελικά για να έχει χάπυ εντ αυτή η ιστορία, την πλήρωσε ένα αθώο κριάρι που ο βάρβαρος το έσφαξε αντί το παιδί!
Έτσι λοιπόν από τότε, μου είπε η μάνα μου, οι άνθρωποι καθιέρωσαν ότι τα πρόβατα πρέπει να σηκώνουν τις αμαρτίες των ανθρώπων και ψάλουν:
Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέ= ημάς .
Δυστυχώς όμως αυτοί οι βάρβαροι ενώ με κρασάκι και ψωμάκι πιστεύουν ότι τρώνε το αίμα και το σώμα του θεού τους όταν πρόκειται για τις αμαρτίες τους για να τους ελεήσει προτιμούν να τις αίρουν τρώγοντας κοψίδια από μας!
Το πρώτο λοιπόν κτύπημα στην πίστη μου στον θεό ήταν όταν μια μέρα δύο βάρβαροι τύποι με κρητικά μαντήλια στο κεφάλι, εμφανίστηκαν από το πουθενά και βούτηξαν την μάνα μου λέγοντας:αυτό είναι καλό ζυγούρι, θα γίνει λουκούμι στην γάστρα!Μωρ΄ δεν κατέεις σύντεκνε, όλα τα κλεμμένα νόστιμα είναι ,του απάντησε ο άλλος.
Έτσι λοιπόν έχασα την μάνα μου μόλις είχα απογαλακτίσει και απ΄ ότι έλεγαν οι κακές γλώσσες του κοπαδιού οι τύποι έγλυψαν μέχρι και τα κοκαλάκια της.
Οι κακοτυχία μου όμως δεν σταμάτησε εκεί.
Μόλις είχα αρχίσει να φλερτάρω την Μαγδαληνή, μια προβατίνα με μια μαύρη βούλα στο κεφάλι , την οποία μόλις την έβλεπα κάτι πάθαινε ένα πράγμα που κρεμότανε στα αχαμνά μου και γινότανε σκληρό, ήρθε ο τσοπάνης με έναν άλλο, του είπε διάλεξε ποια θέλεις οπότε αυτός μάζεψε σχεδόν όλα τα πρόβατα της κλάσης μου.
Ο τσοπάνης που μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία λόγω της σχέσης του με την μάνα μου του είπε :δεν αφήνεις καλύτερα τον Χρήστο και να πάρεις τον Βαραββά;Αυτός όμως επέμενε για μένα ,οπότε ο τσοπάνης αφού του είπε :κάνε ότι θέλεις ,πήγε και έπλυνε τα χέρια του για να του φύγει η προβατίλα.
Δεν πρόλαβα καλά καλά να καταλάβω τι ήθελε να πει εκείνο το γέρικο τσοπανόσκυλο που με μισόλογα έλεγε στον άλλο σκύλο :ήρθε η ώρα για την σφαγή των αμνών, και βρέθηκα σε ένα πεδίο γεμάτο αίματα και πριν να προλάβω να αναρωτηθώ γιατί ένας χασάπαρος έβαζε το κεφάλι μου στο γόνατο του, είχα αποδημήσει πλέον είς Κύριον.
Χωρίς να τα πολυλογώ βρέθηκα να είμαι κρεμασμένος ανάποδα, τελείως γυμνός με κάτι σφραγίδες στο πλάι σαν το χάραγμα του Διαβόλου, ευτυχώς κρεμάμενος επί τσιγκελίου και όχι επί ξύλου, και έτσι γλύτωσα από την κατάρα του Μωϋσή που θυμάμαι την μανούλα μου να μου διαβάζει από το Δευτερονόμιο : «Κεκατηραμένος υπό Θεού πας κρεμάμενος επί ξύλου»!Με ιδιαίτερη χαρά είδα ότι δεν είμαι μόνος μου αλλά παρέα με τον Γέστα από την μια μεριά και τον Δυσμά από την άλλη, και ένας χοντρός τύπος με μια κάποτε στο απώτερο παρελθόν άσπρη ποδιά, να φωνάζει με στεντόρεια φωνή :όλα του γάλακτος, όλα Ελληνικά!Τότε κατάλαβα γιατί όταν διάβαζε η μάνα μου την Αποκάλυψη του Ιωάννου σταυροκοπιόταν όταν έφτανε στο μέρος που λέει: «Και είδον εν μέσω του θρόνου και των τεσσάρων ζώων και εν μέσω των προσβυτέρων αρνίον εστηκός ως εσφαγμένον, έχον κέρατα επτά και οφθαλμούς επτά, α εισί τα επτά πνεύματα του Θεού αποστελλόμενα εις πάσαν την γην» (Αποκ. ε’ 6).
Δεν ξέρω πως του ήρθε να γράφει τέτοιες τρελαμάρες γιατί πάντως εγώ δύο ματάκια έχω και κέρατο πώς να προλάβω να αποκτήσω όταν όλη κι΄ όλη μια φορά πρόλαβα να πηδήξω την Μαγδαληνή.
Εκτός αν χρεώνει σε μένα όλο το κοπάδι που την είχε πηδήξει πριν από μένα και δεν την είχε γκαστρώσει.
Μια φορά πήδηξα και γω ο καημένος και έφτασε το εξώγαμο μου να το κάνει βούκινο εκείνος ο τρισκατάρατος ο Νταν Μπράουν με τον κώδικα Ντα Βίντσι.
Τελικά ένας συμπαθέστατος, χαριτωμένος ,τρυφερός άνθρωπος ονόματι Αθεόφοβος ήρθε με χάιδεψε και είπε στον χονδρό ότι εμένα θέλει.
Ο τύπος αυτός μου πέρασε μια σούβλα ,ντρέπομαι να σας πώ από πού, αλλά παρ΄ όλα αισθάνθηκα περήφανος γιατί τον άκουσα να λέει με αυτοθαυμασμό ότι έτσι δεν είχαν σουβλίσει ούτε τον Αθανάσιο Διάκο!
Ήταν δε τόσο ευγενικός που επειδή καταλάβαινε ότι κρύωνα μα έβαλε επάνω σε μια φωτιά και με γύριζε για να ζεσταθώ παντού.
Για να τον ευχαριστήσω λοιπόν και εγώ ψήθηκα τόσο καλά ώστε από αρνί έγινα λουκούμι όπως είπαν ένα πλήθος ανθρώπων που μόλις κατέβηκε η σούβλα χίμηξαν
και μου θύμισαν την μάνα μου που μου διάβαζε ότι ο Χριστός έλεγε πως μόλις τον σταύρωσαν οι στρατιώτες διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς και επι τον ιματισμόν μου έβαλαν κλήρον.Με έμένα δεν πρόλαβαν να βάλουν κλήρο αλλά χίμηξαν και άρχισαν να τραβάνε τις πέτσες μου και τα κομμάτια μου με αποτέλεσμα σε λίγο να έχουν μείνει τα κοκαλάκια μου μόνα και γυμνά σε ένα ταψί.
Ο μόνος κλήρος που έγινε ήταν ποιος θα φάει το κεφαλάκι μου γιατί υπήρχαν 3 υποψήφιοι.
Επειδή αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση που σαν γνήσιος αμνός μπόρεσα να αίρω τις αμαρτίες τους σκέφτηκα ότι το πνεύμα μου μπορεί να τους συνοδεύει για πάντα, γι΄ αυτό σαν χοληστερίνη πήγα και εγκαταστάθηκα στα αγγεία τους.
Το μόνο κακό είναι ότι την ίδια ιδέα με μένα είχαν και παρά πολλά άλλα αρνιά στο παρελθόν και σε λίγο από ότι προβλέπω θα φρακάρουμε τελείως μέσα σε αυτή την στενοκοπιά που βρισκόμαστε οπότε το έμφραγμα είναι επί θύρας.
Δεν φοβάμαι όμως τίποτα γιατί η Δευτέρα Παρουσία έρχεται σύντομα.
Ο Μάξιμος έχει απ΄ευθείας σύνδεση με τον θεό που του είπε και την ημερομηνία
25 Μαρτίου 2018 !Όποτε μέχρι τότε θα αίρω τας αμαρτίας σας αλλά το βάρος στο στομάχι σας από όσα θα χλαπακίσετε μόνο με κανένα Losec θα αρθεί!
*Σέρεν Λάρσεν Νορβηγός φιλόσοφος.
Πατέρα δεν γνώρισα γιατί η φιλανθής μάνα μου επέμενε ότι ήταν παρθένος και η σύλληψη μου ήταν αποτέλεσμα ενός μπερμπάντη κρίνου που της άρεσε να τον μυρίζει .
Βέβαια στο κοπάδι μπάσταρδο με ανέβαζαν μπάσταρδο με κατέβαζαν και αν δεν επενέβαινε εκείνος που μας φρόντιζε, που η μάνα τον αποκαλούσε με θαυμασμό ο καλός μας ποιμένας ,θα τους είχα σπάσει στο ξύλο.
Ο καλός μας ποιμήν, που όλοι οι άλλοι εκτός από την μάνα μου τον φώναζαν τσοπάνη, μας πήγαινε κάθε μέρα να βοσκήσουμε φρέσκο χορταράκι.
Ο δικός μας ο ποιμένας πάντως ήταν ένας ευχάριστος μουσικόφιλος τύπος με μία κάπα που μου θύμιζε την μάνα μου πριν να την κουρέψουν και είχε και ένα τρανζιστοράκι με το οποίο άκουγε τραγούδια που του προκαλούσαν κάθε τόσο επιφωνήματα ενθουσιασμού ιδίως όταν άκουγε κάτι τραγουδίστριες που του άρεσαν.
Άμα άκουγε πχ μια τραγουδίστρια με το όνομα Άντζελα φώναζε:Αιι,μανάρ΄μ συ΄σαι καλύτερη από προβατίνα!
Πιο πολύ όμως ενθουσιασμό του προκαλούσε μια άλλη που την έλεγαν Πέγκυ, που όμως φαίνεται ότι δεν του άρεσαν τα μάτια της γιατί φώναζε: Αιι,αιι, αιι, μωρή, να σ΄είχα δω να σ΄ πετάξω τα μάτια όξω!Δεν κατάλαβα όμως ποτέ μου γιατί πολλές φορές μετά από αυτές τις μουσικόφιλες εξάρσεις έπαιρνε την μάνα μου πίσω από κάτι θάμνους και τότε την άκουγα να βελάζει γοερά .
Πάντως εμείς περνάγαμε καλύτερα από τους ανθρώπους γιατί η μάνα μου, μου είχε δείξει ένα τριχωτό με μια μαύρη κελεμπία και μου είπε ότι αυτός είναι ποιμένας των ανθρώπων.
Αυτός μας ξύπναγε κάθε τόσο βαρώντας μια τεράστια καμπάνα και μάζευε το κοπάδι του, το ποίμνιο του όπως έλεγε η μάνα μου, σε ένα σκοτεινό χώρο αντί να τους πάει σε ένα ωραίο λιβάδι να βοσκήσουν.
Δεν φτάνει δε που δεν τους έβγαζε στον καθαρό αέρα αλλά τους θυμιάτιζε κουνώντας ένα τσαντάκι που έβγαζε καπνό με κάτι που σου έκοβε την ανάσα.
Αυτός αντί να τους παίζει ωραία τραγούδια από τρανζιστοράκι έβαζε κάτι μεγάφωνα όλο παράσιτα που έπαιζαν κάτι μακρόσυρτα ένρινα τραγούδια που κατέληγαν μονίμως σε ένα Κύριε ,που το καταλάβαινα, και σε ένα ελέ = ,που ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είναι το ελέ και με τι είναι ίσον.
Τα μεγάφωνα ακούγονταν μέχρι εκεί που βόσκαμε και με εμπόδιζαν να ακούω τα πουλάκια που μου άρεσε να τα ακούω να κελαηδούν, αλλά οι ψαλμωδίες δεν άρεσαν και στον φίλο μου τον Γέστα ο οποίος μουρμούριζε συνέχεια λέγοντας μέσα από τα δόντια του, για να μην τον ακούσει η μάνα μου, κάτι για Παναγίες και καντήλια.
Από αυτά που άκουγα από τα μεγάφωνα δεν καταλάβαινα και πολλά εκείνα όμως που είχαν σχέση με μας όπως ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη»,η «Θύεται ο Αμνός και Υιός του Θεού», μου προκαλούσαν ένα άσχημο συναίσθημα και ακόμα ένα πιο άσχημο προαίσθημα.
Με έναν άλλο φίλο μου, τον Δυσμά, βοσκούσαμε στα κρυφά από την μάνα μου, γιατί δεν ήθελε να κάνουμε παρέα μαζί λόγω του ότι ήταν άθεος.
Αυτός μου έλεγε πως αν ο θεός είχε φτιάξει τον κόσμο, το πρόβατο θα μάθαινε αριθμητική μετρώντας τα δόντια ενός λύκου που γελάει!*
Με τους ανθρώπους είχα πολύ καλές σχέσεις μέχρι που η μάνα μου, μου είπε την ιστορία του Αβραάμ και εκείνης της συφοριασμένης της Σάρας.
Δεν φτάνει που ο Αβραάμ την είχε κερατώσει με την δούλα της και είχε αποκτήσει και μούλικο μαζί της, ο μεγαλοδύναμος θεός αντί να την στείλει στον Παράδεισο των κερατωμένων γυναικών ή έστω στο γηροκομείο, φρόντισε να γκαστρωθεί ,χωρίς εξωσωματική και την έστειλε στο μαιευτήριο για να γεννήσει τον Ισαάκ.
Αυτή λοιπόν η Σάρα δεν είχε τον θεό της. Άφησε τον Αβραάμ να πάρει το μονάκριβο και στην γεροντική ηλικία αποκτημένο παιδάκι της, για να το θυσιάσει στον θεό του.
Το τραγικό όμως του πράγματος, είναι ότι τελικά για να έχει χάπυ εντ αυτή η ιστορία, την πλήρωσε ένα αθώο κριάρι που ο βάρβαρος το έσφαξε αντί το παιδί!
Έτσι λοιπόν από τότε, μου είπε η μάνα μου, οι άνθρωποι καθιέρωσαν ότι τα πρόβατα πρέπει να σηκώνουν τις αμαρτίες των ανθρώπων και ψάλουν:
Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέ= ημάς .
Δυστυχώς όμως αυτοί οι βάρβαροι ενώ με κρασάκι και ψωμάκι πιστεύουν ότι τρώνε το αίμα και το σώμα του θεού τους όταν πρόκειται για τις αμαρτίες τους για να τους ελεήσει προτιμούν να τις αίρουν τρώγοντας κοψίδια από μας!
Το πρώτο λοιπόν κτύπημα στην πίστη μου στον θεό ήταν όταν μια μέρα δύο βάρβαροι τύποι με κρητικά μαντήλια στο κεφάλι, εμφανίστηκαν από το πουθενά και βούτηξαν την μάνα μου λέγοντας:αυτό είναι καλό ζυγούρι, θα γίνει λουκούμι στην γάστρα!Μωρ΄ δεν κατέεις σύντεκνε, όλα τα κλεμμένα νόστιμα είναι ,του απάντησε ο άλλος.
Έτσι λοιπόν έχασα την μάνα μου μόλις είχα απογαλακτίσει και απ΄ ότι έλεγαν οι κακές γλώσσες του κοπαδιού οι τύποι έγλυψαν μέχρι και τα κοκαλάκια της.
Οι κακοτυχία μου όμως δεν σταμάτησε εκεί.
Μόλις είχα αρχίσει να φλερτάρω την Μαγδαληνή, μια προβατίνα με μια μαύρη βούλα στο κεφάλι , την οποία μόλις την έβλεπα κάτι πάθαινε ένα πράγμα που κρεμότανε στα αχαμνά μου και γινότανε σκληρό, ήρθε ο τσοπάνης με έναν άλλο, του είπε διάλεξε ποια θέλεις οπότε αυτός μάζεψε σχεδόν όλα τα πρόβατα της κλάσης μου.
Ο τσοπάνης που μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία λόγω της σχέσης του με την μάνα μου του είπε :δεν αφήνεις καλύτερα τον Χρήστο και να πάρεις τον Βαραββά;Αυτός όμως επέμενε για μένα ,οπότε ο τσοπάνης αφού του είπε :κάνε ότι θέλεις ,πήγε και έπλυνε τα χέρια του για να του φύγει η προβατίλα.
Δεν πρόλαβα καλά καλά να καταλάβω τι ήθελε να πει εκείνο το γέρικο τσοπανόσκυλο που με μισόλογα έλεγε στον άλλο σκύλο :ήρθε η ώρα για την σφαγή των αμνών, και βρέθηκα σε ένα πεδίο γεμάτο αίματα και πριν να προλάβω να αναρωτηθώ γιατί ένας χασάπαρος έβαζε το κεφάλι μου στο γόνατο του, είχα αποδημήσει πλέον είς Κύριον.
Χωρίς να τα πολυλογώ βρέθηκα να είμαι κρεμασμένος ανάποδα, τελείως γυμνός με κάτι σφραγίδες στο πλάι σαν το χάραγμα του Διαβόλου, ευτυχώς κρεμάμενος επί τσιγκελίου και όχι επί ξύλου, και έτσι γλύτωσα από την κατάρα του Μωϋσή που θυμάμαι την μανούλα μου να μου διαβάζει από το Δευτερονόμιο : «Κεκατηραμένος υπό Θεού πας κρεμάμενος επί ξύλου»!Με ιδιαίτερη χαρά είδα ότι δεν είμαι μόνος μου αλλά παρέα με τον Γέστα από την μια μεριά και τον Δυσμά από την άλλη, και ένας χοντρός τύπος με μια κάποτε στο απώτερο παρελθόν άσπρη ποδιά, να φωνάζει με στεντόρεια φωνή :όλα του γάλακτος, όλα Ελληνικά!Τότε κατάλαβα γιατί όταν διάβαζε η μάνα μου την Αποκάλυψη του Ιωάννου σταυροκοπιόταν όταν έφτανε στο μέρος που λέει: «Και είδον εν μέσω του θρόνου και των τεσσάρων ζώων και εν μέσω των προσβυτέρων αρνίον εστηκός ως εσφαγμένον, έχον κέρατα επτά και οφθαλμούς επτά, α εισί τα επτά πνεύματα του Θεού αποστελλόμενα εις πάσαν την γην» (Αποκ. ε’ 6).
Δεν ξέρω πως του ήρθε να γράφει τέτοιες τρελαμάρες γιατί πάντως εγώ δύο ματάκια έχω και κέρατο πώς να προλάβω να αποκτήσω όταν όλη κι΄ όλη μια φορά πρόλαβα να πηδήξω την Μαγδαληνή.
Εκτός αν χρεώνει σε μένα όλο το κοπάδι που την είχε πηδήξει πριν από μένα και δεν την είχε γκαστρώσει.
Μια φορά πήδηξα και γω ο καημένος και έφτασε το εξώγαμο μου να το κάνει βούκινο εκείνος ο τρισκατάρατος ο Νταν Μπράουν με τον κώδικα Ντα Βίντσι.
Τελικά ένας συμπαθέστατος, χαριτωμένος ,τρυφερός άνθρωπος ονόματι Αθεόφοβος ήρθε με χάιδεψε και είπε στον χονδρό ότι εμένα θέλει.
Ο τύπος αυτός μου πέρασε μια σούβλα ,ντρέπομαι να σας πώ από πού, αλλά παρ΄ όλα αισθάνθηκα περήφανος γιατί τον άκουσα να λέει με αυτοθαυμασμό ότι έτσι δεν είχαν σουβλίσει ούτε τον Αθανάσιο Διάκο!
Ήταν δε τόσο ευγενικός που επειδή καταλάβαινε ότι κρύωνα μα έβαλε επάνω σε μια φωτιά και με γύριζε για να ζεσταθώ παντού.
Για να τον ευχαριστήσω λοιπόν και εγώ ψήθηκα τόσο καλά ώστε από αρνί έγινα λουκούμι όπως είπαν ένα πλήθος ανθρώπων που μόλις κατέβηκε η σούβλα χίμηξαν
και μου θύμισαν την μάνα μου που μου διάβαζε ότι ο Χριστός έλεγε πως μόλις τον σταύρωσαν οι στρατιώτες διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς και επι τον ιματισμόν μου έβαλαν κλήρον.Με έμένα δεν πρόλαβαν να βάλουν κλήρο αλλά χίμηξαν και άρχισαν να τραβάνε τις πέτσες μου και τα κομμάτια μου με αποτέλεσμα σε λίγο να έχουν μείνει τα κοκαλάκια μου μόνα και γυμνά σε ένα ταψί.
Ο μόνος κλήρος που έγινε ήταν ποιος θα φάει το κεφαλάκι μου γιατί υπήρχαν 3 υποψήφιοι.
Επειδή αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση που σαν γνήσιος αμνός μπόρεσα να αίρω τις αμαρτίες τους σκέφτηκα ότι το πνεύμα μου μπορεί να τους συνοδεύει για πάντα, γι΄ αυτό σαν χοληστερίνη πήγα και εγκαταστάθηκα στα αγγεία τους.
Το μόνο κακό είναι ότι την ίδια ιδέα με μένα είχαν και παρά πολλά άλλα αρνιά στο παρελθόν και σε λίγο από ότι προβλέπω θα φρακάρουμε τελείως μέσα σε αυτή την στενοκοπιά που βρισκόμαστε οπότε το έμφραγμα είναι επί θύρας.
Δεν φοβάμαι όμως τίποτα γιατί η Δευτέρα Παρουσία έρχεται σύντομα.
Ο Μάξιμος έχει απ΄ευθείας σύνδεση με τον θεό που του είπε και την ημερομηνία
25 Μαρτίου 2018 !Όποτε μέχρι τότε θα αίρω τας αμαρτίας σας αλλά το βάρος στο στομάχι σας από όσα θα χλαπακίσετε μόνο με κανένα Losec θα αρθεί!
*Σέρεν Λάρσεν Νορβηγός φιλόσοφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου